# เสาร์ 28 ธ.ค. 2024วันนี้ก็ได้ออกไปหาร้านราเมงใหม่ในที่ที่ไม่เคยไปมาอีกแล้ว เป้าหมายคราวนี้อยู่ที่แถว
สถานีซัชโชโนคุมะ (
雑餉隈駅) ซึ่งเป็นสถานีของรถไฟสายโอมุตะของนิชิเทตสึ ซึ่งอยู่ระหว่างสถานีอิจิริกับสถานีซากุระนามิกิซึ่งเคยไปมาแล้ว และได้เคยเล่าไว้ก่อนหน้านี้
สถานีนี้มีความน่าสนใจอย่างนึงคือเป็นที่รู้จักในฐานะสถานีที่ชื่ออ่านยาก เพราะอักษร
餉 ภายในชื่อนี้ไม่ได้ใช้ในชีวิตประจำวัน แทบจะพบได้แค่ในชื่อนี้เท่านั้น ทำให้คนที่ไม่ใช่คนแถวนี้หรือไม่เคยรู้มาก่อนไม่มีทางเดาได้ว่าอ่านว่าอะไรโดยดูจากแค่คันจิ
ซัชโชโนคุมะนั้นที่จริงแล้วเป็นชื่อเรียกรวมบริเวณตอนใต้ของเขตฮากาตะของเมืองฟุกุโอกะไปจนถึงตอนเหนือของของ
เมืองโอโนโจว (
大野城市) แต่ว่าสถานีซัชโชโนคุมานั้นอยู่ในส่วนของเขตฮากาตะ ถ้าเดินลงใต้ไปอีกหน่อยก็จะเจอสถานีซากุระนามิกิ แล้วผ่านไปอีกก็เป็นส่วนของเมืองโอโนโจว
สำหรับเรื่องการเดินเที่ยวแถวสถานีซากุระนามิกินั้นเล่าไว้ก่อนหน้านี้ อ่านได้ใน
https://phyblas.hinaboshi.com/20241221ตอนนั้นเราลงรถไฟที่สถานีซากุระนามิกิแล้วเดินไปทางตะวันออกเฉียงเหนือใต้ ไม่ได้ย้อนมาถึงสถานีซัชโชโนคุมะ ส่วนครั้งนี้เรามาเดินในบริเวณที่ครั้งก่อนไม่ได้เดิน
บริเวณทางใต้ของสถานีนี้เป็น
ย่านร้านค้ากินเตนโจว (
銀天町商店街) ซึ่งก็เป็นย่านร้านค้าแห่งหนึ่งที่ไม่ได้ถึงกับเป็นที่เที่ยวชื่อดังที่เป็นที่รู้จักนัก แต่ก็มีร้านอาหารอยู่หลายร้านให้มาเดินแวะกินได้ นี่จึงเป็นเป้าหมายของครั้งนี้
นั่งรถไฟมาลงที่สถานีซัชโชโนคุมะ
ภายในสถานีนี้ดูแล้วใหม่และหรูกว่าที่คิดมาก ที่จริงแลัวตัวสถานีเพิ่งถูกปรับปรุงเมื่อปี 2022 นี่เองเพื่อให้ตั้งอยู่บนทางยกระดับ จากที่เดิมทีสถานีอยู่บนพื้นดิน ทำให้สถานีนี้ดูแล้วใหม่
ออกมาดูตัวอาคารสถานีจากด้านนอกก็รู้สึกได้ว่าหรูกว่าที่คิดจริงๆ
จากนั้นก็เริ่มเดินเข้าผ่านย่านร้านค้าทางใต้ของสถานี
ร้านราเมงยะโฮวริง (らーめん
屋 鳳凛) ดูแล้วก็น่าอร่อย แต่เห็นว่านี่เป็นร้านที่มีสาขาหลายแห่งในฟุกุโอกะ ไม่ได้กินได้แค่ที่นี่ เลยคิดว่าไว้ไปที่อื่นก็อาจมีโอกาสเจออีก เลยขอผ่านไปก่อน
เดินผ่านโดยรวมแล้วถือว่ามีร้านค้าไม่น้อย คับคั่งทีเดียว แม้จะไม่ใช่ที่ที่โดดเด่นจนน่าจะมีนักท่องเที่ยวทั่วไปแวะมา แต่ว่าก็เป็นตัวเลือกนึงสำหรับคนที่ต้องการมาเดินหาอะไรกิน
จากตรงนี้ถ้าข้ามไปฝั่งตรงข้ามก็ไม่ใช่ย่านกินเตนโจวแล้ว แต่ทางซ้ายเป็นย่าน
โคโตบุกิมาจิ (
寿町) ส่วนทางขวาเป็นย่าน
มินามิฮมมาจิ (
南本町)
ตรงกลางย่านชุมชนในมินามิฮมมาจิมี
บ่อน้ำนากาโอะ (
中尾池)
หัวมุมทางโน้นมีร้านยากินิกุ ตรงนั้นเป็นย่าน
ไอโอยมาจิ (
相生町)
ส่วนเป้าหมายที่เราจะไปนั้นอยู่ทางซ้ายนี้ อยู่ในบริเวณย่านโคโตบุกิมาจิ
แล้วก็มาถึงร้านราเมงที่เป็นเป้าหมาย คือร้าน
ฮากาตะอิบุกิ (
博多一吹) เป็นแค่ร้านเล็กๆที่อยู่ในชั้น ๑ ของตึกแถว
ดูแล้วชั้นบนเป็นที่อยู่อาศัย ใช้ด้านล่างมาเปิดร้านแบบนี้
ภายในร้าน พื้นที่มีอยู่แค่นี้ ที่นั่งมีแต่แบบเคาน์เตอร์ซึ่งล้อมรอบบริเวณที่เจ้าของร้านยืนทำราเมงอยู่ ดูแล้วเขาทำงานอยู่คนเดียวเลย
เมนู มีทั้งราเมงและข้าว สำหรับราเมงเป็นราเมงกระดูกหมู มีให้เลือก ๓ แบบ
เราสั่งราเมงแบบ
คุโรทงกตสึ (
黒とんこつ) ราคา ๗๕๐ เยน อร่อยมาก คราวนี้กินหมดแล้วก็ซดน้ำซุปจนเกลี้ยงเลยด้วย โดยรวมแล้วคล้ายกับราเมงร้าน
ฮากาตะซังกิ (
博多三氣) ซึ่งเป็นร้านชื่อดังซึ่งเราก็ชอบและเคยไปกินมาบ่อยเหมือนกัน
กินเสร็จก็เดินกลับทางเดิมเพื่อย้อนกลับไปยังสถานี
เส้นทางกลับเลือกเดินต่างจากตอนขาไปนิดหน่อย โดยค่อนไปทางตะวันตก
จากตรงนี้ก็มองเห็นบ่อน้ำนากาโอะจากฝั่งตรงข้ามถนน
ระหว่างทางผ่าน
ศูนย์แลกเปลี่ยนท้องถิ่นฮากาตะมินามิ ซาซันเพียฮากาตะ (
博多南地域交流センター・さざんぴあ
博多) เป็นอาคารสำหรับจัดกิจกรรมต่างๆ อยู่ข้างๆสถานี
ส่วนข้างๆนี้ยังมีร้านปาจิงโกะ และทางซ้ายก็คือสถานีซัชโชโนคุมะแล้ว
จากด้านข้างสถานีมีทางเข้าพิเศษสำหรับใช้บัตร IC เข้าเท่านั้น เราก็ใช้บัตร SUGOCA อยู่แล้วก็เลยเข้าทางนี้เลย
ก็เป็นอันจบการเดินเล่นเรื่อยเปื่อยกินราเมงในฟุกุโอกะไปอีกวัน ขอปิดท้ายด้วยป้ายสถานีซึ่งดูแล้วชื่อสถานีนี้ช่างโดดเด่นจริงๆ