φυβλαςのβλογ
บล็อกของ phyblas



เดินริมทะเลอ่าวฮากาตะแถวย่านอิกิโนะมัตสึบาระ ที่มีกำแพงหินป้องกันชายฝั่งจากทัพมองโกล และเสาโทริอิของศาลเจ้าอิกิ
เขียนเมื่อ 2025/07/21 16:30
# จันทร์ 21 ก.ค. 2025

วันนี้เป็นวันจันทร์ที่ 3 ของเดือนกรกฎาคม ถือเป็นวันแห่งทะเล อุมิโนะฮิ (うみ) ซึ่งเป็นวันหยุดราชการของญี่ปุ่น ดังนั้นเราก็เลยอยากไปเดินเล่นริมทะเลสักหน่อย

เป้าหมายคราวนี้อยู่ที่ย่าน โอโดะ (小戸おど) และ อิกิโนะมัตสึบาระ (いき松原まつばら) ในเขตนิชิทางตะวันตกของเมืองฟุกุโอกะ แถวนี้มีซากกำแพงป้องกันชายฝั่งเก่าที่ใช้เมื่อสมัยที่กองทัพเรือมองโกลบุกญี่ปุ่น

มองโกลบุกญี่ปุ่นครั้งแรกเมื่อปี 1274 แล้วก็แพ้ย่อยยับกลับไป บริเวณที่บุกเข้ามานั้นก็คือแถวชายฝั่งทางเหนือของฟุกุโอกะนี้เอง หลังจากนั้นรัฐบาลบากุฟุของญี่ปุ่นจึงได้ตระหนักถึงภายทางทะเล ทำให้ในปี 1276 ได้เริ่มมีการสร้างกำแพงป้องกันชายฝั่งเพื่อกันทัพมองโกล และได้ใช้ประโยชน์จริงๆในการป้องกันทัพเรือมองโกลจากการบุกครั้งที่สองในปี 1281

ซากกำแพงนั้นมีอยู่หลายแห่งตามชายฝั่งของฟุกุโอกะ และที่เราแวะไปครั้งนี้ก็เป็นส่วนหนึ่งในนั้น

นอกจากนี้แล้วในย่านนี้ยังมีศาลเจ้าอิกิ (壱岐神社いきじんじゃ) ซึ่งเป็นแค่ศาลเจ้าเล็กๆ แต่มีการสร้างเสาโทริอิไว้ในป่าสนริมฝั่งทะเลเป็นทางเดินจากทะเลสู่ศาลเจ้า ก็เป็นจุดสนใจหนึ่งที่ทำให้อยากมาเดินดูเหมือนกัน

การมาแถวนี้สามารถมาได้โดยนั่งรถไฟมาลงที่สถานีชิโมยามาโตะ (下山門駅しもやまとえき) แต่ว่าสถานีเมย์โนฮามะ (姪浜駅めいのはまえき) ก็อยู่ห่างไปไม่มาก ในขณะที่รอบรถไฟจากใจกลางเมืองฟุกุโอกะนั้นจะมาสุดสายที่สถานีเมย์โนฮามะเป็นส่วนใหญ่ และที่ผ่านไปถึงสถานีชิโมยามาโตะที่อยู่ถัดไปมีน้อยกว่า ทำให้การเดินทางไปสถานีเมย์โนฮามะสะดวกกว่าแม้ว่าจะเดินไกลกว่าก็ตาม

นอกจากนี้แล้วหากเดินจากสถานีเมย์โนฮามะไปก็สามารถผ่านร้านอิเดะจัมปง (井手いでちゃんぽん) ซึ่งเป็นร้านจัมปงแห่งหนึ่งที่มีต้นกำเนิดจากจังหวัดซางะและเปิดหลายสาขาภายในเกาะคิวชู สาขาในเมืองฟุกุโอกะของร้านนี้ตั้งอยู่ตรงย่านโอโดะนี้

ดังนั้นครั้งนี้เราจึงเริ่มด้วยการมาลงที่สถานีเมย์โนฮามะ แล้วก็แวะไปกินจัมปง จากนั้นจึงค่อยไปเที่ยว แล้วก็เดินทางกลับจากสถานีชิโมยามาโตะ



เริ่มจากเดินทางด้วยรถไฟมาที่สถานีเมย์โนฮามะ



จากนั้นก็เดินไปทางตะวันตก เส้นทางเลียบรางรถไฟซึ่งยกระดับ ทำให้ระหว่างเดินสามารถอยู่ใต้ร่มเงาของรางรถไฟได้ จึงไม่ต้องตากแดดร้อนทรมาน



ตรงนี้มีสะพานข้ามแม่น้ำนางาระ (名柄川ながらがわ)




เดินเลียบทางรถไฟต่อไป



จนมาถึงตรงนี้ต้องเลี้ยวขวาไปทางเหนือ ไม่มีร่ม ต้องตากแดดแล้ว




แล้วก็เดินมาจนถึงร้านอิเดะจัมปง



ภายในร้าน ดูแล้วกว้างขวางมากทีเดียว มีคนอยู่เต็มเลยทั้งๆที่ยังเป็นเวลาก่อนเที่ยงและไม่ใช่สถานที่ที่เดินทางมาได้สะดวกเลย คนแถวนี้น่าจะแวะมากินกันเยอะ



เรามานั่งตรงที่นั่งเคาน์เตอร์



เมนูของร้าน



สั่งโทกุเซย์จัมปง (特製とくせいちゃんぽん) ขนาดธรรมดา มีใส่ไข่และเห็ดหูหนูเต็ม ราคา ๑๐๘๐ เยน ตอนแรกเห็นชามใหญ่ก็ตกใจกลัวว่าจะกินไม่หมด แต่พอกินแล้วก็กลับกินหมดได้ รสชาติก็อร่อยดีทีเดียว แต่ก็ไม่ถึงกับอร่อยเป็นพิเศษ ถ้าเทียบกับบางร้านที่เคยแวะไปมาแล้วในฟุกุโอกะ



กินเสร็จก็ออกจากร้านมา อากาศยังคงร้อน



เดินต่อไปทางตะวันตก



ตรงนี้เป็นส่วนปากแม่น้ำจูโรว (十郎川じゅうろうがわ)



ที่นี่มีฮากาตะโอริโควเงย์กัง (博多織工芸館はかたおりこうげいかん) เป็นพิพิธภัณฑ์และร้านขายฮากาตะโอริ ซึ่งเป็นผลิตภัณฑ์พวกผ้าท้องถิ่นที่ผลิตในฟุกุโอกะ ตอนแรกที่นี่ไม่ได้อยู่ในแผน แต่เห็นในแผนที่ใกล้ทางผ่านก็เลยแวะมาเข้าชมดูสักหน่อย



ภายในเข้ามาห้องแรกก็มีจัดแสดงพวกผลิตภัณฑ์จากผ้า




มีตู้คีบ คล้ายตู้คีบตุ๊กตา แต่ว่าเป็นคีบกระเป๋าผ้า ที่ญี่ป่นนี่อะไรๆก็ทำเป็นตู้คีบหมด



ส่วนด้านในเป็นร้านขาย





ส่วนข้างๆกันนั้นเป็นอาคารโรงงาน แต่ก็ไม่ได้เปิดให้เข้าไป



มองไปทางเหนือจากตรงนี้ก็เป็นปากแม่น้ำที่ออกสู่ทะเลอ่าวฮากาตะ ไม่มีอะไรแล้ว



เราก็เดินกลับมาข้ามสะพานไปทางตะวันตก





จากตรงนี้มีเส้นทางให้ไปเดินเลียบริมแม่น้ำไปจนถึงทางออกทะเล





จากตรงนี้ไปก็เป็นทะเลแล้ว



เดินเลียบริมทะเลไป





บริเวณนี้ต้นไม้เยอะทำให้ส่วนใหญ่เดินหลบใต้เงาได้สบาย





เดินมาถึงตรงนี้ก็เห็นบริเวณซากกำแพงเก่าอยู่ตรงหน้าแล้ว แต่ว่าถ้าเดินตามทางต่อไปก็ไม่มีร่มเงาไม้ ต้องตากแดด



แต่ตรงนี้มีทางให้เลี้ยวเข้าไปยังป่าสนก็เลยเข้าไปเดินตรงนี้จะได้หลบแดด



แต่ตรงนี้มีป้ายบอกว่าทางตัน



ส่วนตรงนี้ไม่มีป้ายห้าม และดูมีทางเดินจึงไปต่อได้



เดินมาตามทางใต้ร่มเงาสน มองไปทางขวาก็เห็นกำแพงหิน



ตรงนี้มีป้ายที่อธิบายเกี่ยวกับเรื่องการบุกของทัพมองโกลในปี 1281 ที่ฝ่ากำแพงนี้ไม่สำเร็จแล้วก็ต้องยอมถอยกลับไป



ตรงนี้มีป้ายที่ระลึก สร้างขึ้นในปี 1968





บริเวณซากกำแพงหมดลงแค่ตรงนี้



ตรงนี้มีป้ายอธิบายอีกนิดหน่อย




จากนั้นก็เดินไปทางตะวันตกต่อ



ยิ่งเดินไปยิ่งเห็นคนเยอะขึ้น จากที่ตอนแรกไม่ค่อยเห็นใคร คงเพราะบริเวณนี้ใกล้สถานีชิโมยามาโตะมากกว่า คงจะมีน้อยคนที่เดินไกลจากสถานีเมย์โนฮามะมาถึงนี่




และนี่ก็คือเสาโทริอิของศาลเจ้าอิกิ ตั่งโดดเด่นอยู่ริมทะเล



มองจากด้านในออกไป จึงเห็นเสาอยู่หน้าทะเล



ที่จริงอยากถ่ายภาพเสานี้ให้ชัดกว่านี้ แต่เสียดายว่ามีคนมายืนตั้งกล้องถ่ายอยู่ตรงนี้ อยู่ตั้งนานไม่รู้ตั้งใจทำอะไร



จากนั้นก็หันหลังให้เสาโทริอิ เดินเข้ามาด้านในตามทาง เส้นทางนี้จะพาไปยังตัวศาลเจ้าที่อยู่ลึกเข้าไป




จากตรงนี้มีถนนตัดผ่าน และมีรถวิ่งถี่ด้วย แต่ไม่มีทางม้าลายอยู่ก็เลยไม่อาจข้ามไปโดยตรงได้



ก็เลยเลี้ยวซ้ายไปตามถนนเพื่อหาทางข้าม ก็เจอร้านยากิโซบะ โซวฟุเรง (想夫恋そうふれん) เป็นร้านจากจังหวัดโออิตะ มีสาขาหลายแห่งในจังหวัดฟุกุโอกะด้วย



แล้วถัดมาก็มีร้านอิกกิวราเมง (一九いっきゅうラーメン) ซึ่งก็เป็นร้านราเมงชื่อดังแห่งหนึ่งของฟุกุโอกะที่มีหลายสาขา โดยสาขาหลักอยู่ที่ย่านโอฮาชิ



จากนั้นเดินข้ามถนนแล้วก็ย้อนมาเดินไปตามทางสู่ศาลเจ้าต่อ




แล้วก็เริ่มเห็นเสาโทริอิทางเข้าส่วนตัวอาคารหลักศาลเจ้า



ป้ายอธิบายเกี่ยวกับศาลเจ้าแห่งนี้



เดินผ่านเสาโทริอิตรงนี้เข้าไปก็เป็นบริเวณอาคารหลักศาลเจ้า ซึ่งก็มีอยู่แค่นี้




บ่อตักน้ำตรงนี้มีเขียนไว้ว่าห้ามให้อาหารนกพิราบเพราะจะทำให้เกิดปัญหาอึนกได้



จากในศาลเจ้ามองลอดเสาโทริอิเข้าไปก็มองเห็นไปถึงทะเลและเสาโทริอิริมทะเลด้วย แต่ไม่ได้เอากล้องมาจึงไม่ได้ซูมเข้าไป



เป้าหมายการเที่ยวคราวนี้ก็หมดลงเท่านี้แล้ว จากนี้ไปก็แค่เดินไปยังสถานีชิโมยามาโตะเพื่อเดินทางกลับ




ข้ามทางรถไฟไป




มาถึงสถานี



ตรงข้ามสถานีมีร้านสะดวกซื้อ ก็แวะไปซื้อเครื่องดื่มมาดื่มแก้กระหายสักหน่อย



แล้วก็แตะบัตรเข้าชานชลาไป



ขึ้นบันไดข้ามไปฝั่งตรงข้าม



แผ่นป้ายสถานี



แล้วรถไฟก็มาถึง เป็นรอบเวลา 12:49 แต่รถไฟมาจริงเวลา 12:51 ช้ากว่าเวลาไปนิด



ได้เวลาเดินทางกลับ ก็จบการเดินเที่ยวริมทะเลในวันแห่งทะเลลงเท่านี้



-----------------------------------------

囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧

ดูสถิติของหน้านี้

หมวดหมู่

-- ประเทศญี่ปุ่น >> ฟุกุโอกะ
-- ท่องเที่ยว >> ทะเล
-- ท่องเที่ยว >> อาหารญี่ปุ่น >> จัมปง
-- ท่องเที่ยว >> รถไฟ
-- ท่องเที่ยว >> ศาสนสถาน >> ศาลเจ้า

ไม่อนุญาตให้นำเนื้อหาของบทความไปลงที่อื่นโดยไม่ได้ขออนุญาตโดยเด็ดขาด หากต้องการนำบางส่วนไปลงสามารถทำได้โดยต้องไม่ใช่การก๊อปแปะแต่ให้เปลี่ยนคำพูดเป็นของตัวเอง หรือไม่ก็เขียนในลักษณะการยกข้อความอ้างอิง และไม่ว่ากรณีไหนก็ตาม ต้องให้เครดิตพร้อมใส่ลิงก์ของทุกบทความที่มีการใช้เนื้อหาเสมอ

สารบัญ

รวมคำแปลวลีเด็ดจากญี่ปุ่น
มอดูลต่างๆ
-- numpy
-- matplotlib

-- pandas
-- manim
-- opencv
-- pyqt
-- pytorch
การเรียนรู้ของเครื่อง
-- โครงข่าย
     ประสาทเทียม
ภาษา javascript
ภาษา mongol
ภาษาศาสตร์
maya
ความน่าจะเป็น
บันทึกในญี่ปุ่น
บันทึกในจีน
-- บันทึกในปักกิ่ง
-- บันทึกในฮ่องกง
-- บันทึกในมาเก๊า
บันทึกในไต้หวัน
บันทึกในยุโรปเหนือ
บันทึกในประเทศอื่นๆ
qiita
บทความอื่นๆ

บทความแบ่งตามหมวด



ติดตามอัปเดตของบล็อกได้ที่แฟนเพจ

  ค้นหาบทความ

  บทความแนะนำ

รวมร้านราเมงและบะหมี่ในเมืองฟุกุโอกะ
ตัวอักษรกรีกและเปรียบเทียบการใช้งานในภาษากรีกโบราณและกรีกสมัยใหม่
ที่มาของอักษรไทยและความเกี่ยวพันกับอักษรอื่นๆในตระกูลอักษรพราหมี
การสร้างแบบจำลองสามมิติเป็นไฟล์ .obj วิธีการอย่างง่ายที่ไม่ว่าใครก็ลองทำได้ทันที
รวมรายชื่อนักร้องเพลงกวางตุ้ง
ภาษาจีนแบ่งเป็นสำเนียงอะไรบ้าง มีความแตกต่างกันมากแค่ไหน
ทำความเข้าใจระบอบประชาธิปไตยจากประวัติศาสตร์ความเป็นมา
เรียนรู้วิธีการใช้ regular expression (regex)
การใช้ unix shell เบื้องต้น ใน linux และ mac
g ในภาษาญี่ปุ่นออกเสียง "ก" หรือ "ง" กันแน่
ทำความรู้จักกับปัญญาประดิษฐ์และการเรียนรู้ของเครื่อง
ค้นพบระบบดาวเคราะห์ ๘ ดวง เบื้องหลังความสำเร็จคือปัญญาประดิษฐ์ (AI)
หอดูดาวโบราณปักกิ่ง ตอนที่ ๑: แท่นสังเกตการณ์และสวนดอกไม้
พิพิธภัณฑ์สถาปัตยกรรมโบราณปักกิ่ง
เที่ยวเมืองตานตง ล่องเรือในน่านน้ำเกาหลีเหนือ
ตระเวนเที่ยวตามรอยฉากของอนิเมะในญี่ปุ่น ปี 2013
เที่ยวชมหอดูดาวที่ฐานสังเกตการณ์ซิงหลง
ทำไมจึงไม่ควรเขียนวรรณยุกต์เวลาทับศัพท์ภาษาต่างประเทศ

ไทย

日本語

中文