φυβλαςのβλογ
บล็อกของ phyblas

#อาทิตย์ 29 ม.ค. 2012

ในที่สุดช่วงตรุษจีนอันยาวนานก็สิ้นสุดลงแล้ว หลังจากที่สถานที่ต่างๆซบเซามานาน ทุกอย่างก็จะเริ่มกลับสู่สภาวะปกติสักที

แต่เรื่องราวการไปเที่ยวในช่วงตรุษจีนก็ยังมีที่ไม่ได้เขียนลงอีกหลายส่วนเลยซึ่งก็จะทยอยเขียนลงไปเรื่อยๆ

วันสุดท้ายของตรุษจีนเราได้ไปเที่ยวที่อำเภอหลินอาน (临安) ซึ่งเป็นเมืองเล็กๆในจังหวัดหางโจว นั่งรถไปราวๆ ๕๐ นาทีถึง

สถานที่เที่ยวที่ไปมาก็มี ๒ ที่ เริ่มจากช่วงเช้าเดินทางนั่งรถขึ้นเขาไปชมธรรมชาติที่ไท่หูหยวน (太湖源) หลังจากนั้นก็กลับมาในเมือง เยี่ยมชมสวนสุสานของเฉียนหวาง (钱王陵园)

สำหรับหน้านี้จะเริ่มเล่าถึงไท่หูหยวนก่อน

ไท่หูหยวนเป็นสถานที่ท่องเที่ยวธรรมชาติชมภูเขาและน้ำตก ตั้งอยู่ที่ตีนเขาเทียนมู่ (天目山) อยู่ห่างไกลจากตัวเมืองหลินอานออกมา ๒๐ กิโลเมตร

คำว่า ไท่หูหยวน (太湖源) นั้น หยวน (源) แปลว่าต้นกำเนิด ส่วนไท่หู (太湖) นั้นเป็นชื่อทะเลสาบขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่ระหว่างมณฑลเจียงซูกับมณฑลเจ้อเจียง หมายความว่าที่นี่เป็นต้นกำเนิดสายน้ำที่ไหลลงสู่ทะเลสาบไท่หู

การมาถึงนั้นสามารถนั่งรถจากท่ารถสถานีเหนือของหลินอาน ใช้เวลานั่งรถวนบนเขานานพอดูกว่าจะไปถึง ค่ารถ ๗.๕ หยวน ระหว่างทางนั้นมีหมู่บ้านตั้งอยู่ประปราย

ธรรมชาติบนเขาระหว่างเส้นทางนั่งรถขึ้นเขามานั้นสวยมาก มีแม่น้ำอยู่ช่วงหนึ่งที่ปรากฏทะเลหมอกสวยงามมาก แต่น่าเสียดายที่ไม่ได้ถ่ายภาพเอาไว้ แต่มีถ่ายภาพระหว่างทางไว้ตอนขากลับ



เริ่มแรกตอนเช้าเรานั่งรถจากท่ารถสถานีตะวันตกของหางโจวเพื่อมาลงที่ท่ารถสถานีตะวันออกของหลินอาน



ตอนแรกเราไม่รู้ว่าจะนั่งรถไปไท่หูหยวนนั้นทำยังไง เพราะข้อมูลที่อ่านจากในหนังสือนำเที่ยวหรือในเว็บนั้นไม่ชัดเจนเลย สุดท้ายก็ลองเดินทางมาที่ท่ารถสถานีใหม่ (新车站) ก่อน จากจุดนี้จึงได้ความว่าต้องไปรอรถเมล์ที่ท่ารถสถานีเหนือ



ก่อนออกเดินทางก็แวะกินบะหมี่ผัดข้างๆสถานี จานนี้ราคาถูกๆ ๓ หยวนเท่านั้น รสชาติก็ใช้ได้



เริ่มออกเดินทางจากสถานีเหนือนั่งรถเมล์ขึ้นเขามุ่งสู่ไท่หูหยวน

ระหว่างทางธรรมชาติสวยมาก น่าเสียดายไม่ได้ถ่ายตั้งแต่ตรงนั้น แต่ว่าตอนขากลับถึงจะถ่ายภาพเอาไว้ ภาพต่อไปนี้ได้ตอนขากลับ แต่น่าเสียดายว่าไม่สวยเท่าขาไป

ความสวยงามของภาพที่เห็นนั้นก็ไม่อาจจะถ่ายทอดลงภาพถ่ายได้เลย ภาพที่ปรากฏแก่สายตาตอนที่นั่งรถผ่่านนั้นสุดยอดราวกับแดนในฝัน แต่ไม่สามารถถ่ายออกมาได้เพราะอยู่บนรถที่วิ่งเร็วจึงได้แต่สุ่มถ่ายหลายๆ รูปและหารูปที่พอจะเข้าเค้าที่สุด แต่แม้จะถ่ายได้ชัดแค่ไหนการได้สัมผัสด้วยตาตัวเองก็มีค่ามากกว่าอยู่ดี











เขื่อนตรงนี้สวยดี



ระหว่างทางบนเขานี้มีบ้านเมืองที่มีคนอาศัยอยู่ตั้งอยู่ประปรายแทบตลอดทาง ด้วยเหตุนี้ล่ะบนเขานี้จึงได้ต้องมีรถเมล์ขึ้นลงอยู่ประจำ เห็นคนขึ้นลงรถเมล์ที่นั่งมาไม่ขาดสาย








หลังจากเดินทางขึ้นเขามาเป็นระยะทางยาวพอดูก็มาถึงสถานที่จุดชมวิวอันเป็นเป้าหมายสักที เข้ามาก็ต้องตกใจตั้งแต่เห็นด้านหน้า เพราะว่าเขากำลังก่อสร้างอยู่



แต่ยังดีที่ก่อสร้างอยู่แค่ด้านนอก ด้านในยังเปิดตามปกติ เราก็จัดการซื้อตั๋วและเข้าไป ตอนซื้อตั๋วก็ต้องตกใจกับราคาที่แพงมากถึง ๘๘ หยวน ทั้งๆที่ในหนังสือนำเที่ยวเขียนว่า ๖๕ หยวนเท่านั้น แต่ก็ช่วยไม่ได้ในเมื่ออุตส่าห์มาถึงแล้ว พร้อมคิดในใจว่าราคาขนาดนี้หวังว่าข้างในจะมีอะไรมากมายให้คุ้มค่าราคาที่เข้าไป

เมื่อเข้าไปก็พบทิวทัศน์ที่ไม่ต่างจากด้านนอกนัก แค่มีทางเดินอย่างดีสำหรับให้นักท่องเที่ยวเดินขึ้นเขาไปเรื่อยๆ



แล้วก็มีพวกน้ำพุอะไรพวกนี้อยู่ประปราย



เข้ามาไม่ทันไรก็เจอนี่ก่อนเลย สระที่เอาไว้ให้โยนเหรียญเพื่อหวังโชคลาภ ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็มักจะเจอ เป็นวิธีหาเงินของสถานที่เที่ยวอีกทาง



เดินขึ้นไปเรื่อยๆ ชมธรรมชาติระหว่างทาง








ตรงนี้มี่เขียนอักษรคำว่า 源 (หยวน) ของคำว่าไท่หูหยวน (太湖源) ซึ่งแปลว่าต้นกำเนิด



ระหว่างทางก็มีศาลาให้นั่งพักอยู่ประปราย



แล้วก็มีพวกสระที่คนสร้างขึ้นบางส่วน แต่ที่จริงมาที่นี่เราอยากเห็นแต่ธรรมชาติมากกว่า





มีพวกร้านเสื้อผ้าชนเผ่า แต่ไม่มีคนขาย สงสัยเพราะผลของช่วงตรุษจีน



เดินๆอยู่แทบไม่เจอนักท่องเที่ยวคนอื่นเลย นั่นก็คงเป็นผลจากตรุษจีนเหมือนกัน พอเดินผ่านตรงที่มีคนยืนขายของอยูู่เขาก็รียเรียกทันที คงจะอารมณ์ประมาณว่าไม่มีลูกค้าเลยเหงาจะแย่แล้ว



ด้านในก็มีบางบริเวณที่กำลังก่อสร้างอยู่เหมือนกัน ไม่ค่อยน่าดูนัก



ยิ่งเดินยิ่งรู้สึกว่าคนมันโล่งจริงๆเลย ที่จริงการเที่ยวธรรมชาติแบบนี้คนน้อยถือว่าดีนะ แต่ปัญหาคือเกิดเจออุบัติเหตุอะไรนี่ไม่มีคนช่วยแน่เลย




มีบันไดให้ปีนเขาด้วย



แต่ร้านที่ให้ยืมอุปกรณ์กลับปิดอยู่



เดินต่อไป




สะพานนี้เขาบอกว่าอันตรายรับคนได้แค่ ๕ คนเท่านั้น



ข้างบนเป็นร้านชา แต่ปิดอยู่อีกเช่่นเคย



บริเวณนี้เป็นป่าไผ่ สวยงามมาก



ด้านหน้าป่าไผ่นั้นมีวัดตั้งอยู่สีเด่น




ด้านหน้าวัดมีคนอยู่ด้่วย เขาเข้ามาถามว่าเราจะซื้อธูปมั้ย



ระฆัง



วัดสีเหลืองกับป่าไผ่สีเขียวด้านหลัง เป็นภาพที่สวยมาก



ตัววัดก็ไม่มีอะไรมาก เล็กนิดเดียว




น้ำแข็งกองอยู่ที่พื้น คาดว่าเกิดจากฝนที่ตกลงมาแล้วพอค้างคืนก็เย็นจนติดลบ แต่สภาพกำลังละลายอยู่เพราะช่วงนี้อุณหภูมิไม่ค่อยต่ำ แม้จะเป็นบนเขาพอถึงกลางวันอุณหภูมิก็ไม่ติดลบแล้ว



เสร็จก็เดินต่อ



ป้ายบอกว่าสุดทางเหลืออีกแค่ ๑๐๐ เมตรก็จะถึงต้นน้ำ



แล้วก็เดินมาถึงศาลเจ้าที่อยู่ด้านหน้าต้นน้ำ




ถึงตัวศาลเจ้า ก็ไม่มีอะไรนอกจากอาคารหลังเดียว




ตรงนี้ก็เป็นบ่อให้โยนเงินอีกเช่นเคย



เมื่อเดินเลยศาลเจ้ามาก็ถึงแล้ว ปลายทางของน้ำตก แผ่นหินเขียนป้ายตัวแดงว่า 太湖源頭 (ไท่หูหยวนโถว) แปลว่าต้นน้ำของไท่หู



นอกนั้นก็ไม่มีอะไรมาก สุดทางมีแค่นี้จริงๆ

นอกนั้นก็มีทิวทัศน์ที่มองไปไกลออกไป



ทางโน้นเห็นน้ำตกขนาดใหญ่ไหลลงจากภูเจา หากได้ไปเห็นใกล้ๆคงสวยดี



ก็จบไปแล้วกับสถานที่ท่องเที่ยวธรรมชาติแห่งนี้ ภายในบริเวณนั้นจะว่าสวยก็สวยแต่ยังมีความรู้สึกว่าธรรมดาอยู่ สถานที่แบบนี้ที่จริงคงหาได้ทั่วไป จึงรู้สึกไว่าไม่คุ้มกับที่เสียเงินถึง ๘๘ หยวนเพื่อเข้าไปเลย

ตอนแรกนึกว่าจะเป็นเส้นทางที่ยาวต้องใช้เวลามาก แต่เราใช้เวลาเดินไปชมทิวทัศน์ไปแค่ ๔๕ นาทีก็ถึงสุดทางแล้ว ไม่ได้เหนื่อยอะไรมาก เส้นทางเดินขึ้นไม่ได้ชันอะไรมากแถมมีทางเดินอย่างดี

ที่เด่นของการมาเที่ยวนี้น่าจะเป็นระหว่างทางมากกว่า เพราะทิวทัศน์ที่เห็นระหว่างนั่งรถมานั้นสวยงามกว่าที่เห็นบนเส้นทางเดินหลังจากเสียค่าบัตรผ่านประตูเข้าไปมาก ที่จริงแค่นั่งรถมาและนั่งกลับก็เรียกว่าคุ้มแล้วก็ว่าได้ ค่ารถเมล์จากตัวเมือง ๗.๕ หยวน ไปกลับก็คือ ๑๕ หยวน ถือว่าคุ้มทีเดียวเพราะธรรมชาติข้างทางสวยงามมาก

เที่ยวนี้ให้บทเรียนว่าของแพงไม่ใช่ว่าจะดีจริง และบางครั้งของแถมกลับอาจดีกว่าของที่ตั้งใจซื้อซะอีก

หลังจากนั้นก็กลับไปในตัวเมืองแล้วเที่ยวที่สวนสุสานของเฉียนหวาง อ่านต่อ https://phyblas.hinaboshi.com/20120315

-----------------------------------------

囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧

ไม่อนุญาตให้นำเนื้อหาของบทความไปลงที่อื่นโดยไม่ได้ขออนุญาตโดยเด็ดขาด หากต้องการนำบางส่วนไปลงสามารถทำได้โดยต้องไม่ใช่การก๊อปแปะแต่ให้เปลี่ยนคำพูดเป็นของตัวเอง หรือไม่ก็เขียนในลักษณะการยกข้อความอ้างอิง และไม่ว่ากรณีไหนก็ตาม ต้องให้เครดิตพร้อมใส่ลิงก์ของทุกบทความที่มีการใช้เนื้อหาเสมอ