ไม่ได้เข้าชมซ่งเฉิง แต่ได้ดูผ้าไหมแทน
เขียนเมื่อ 2012/02/18 10:44
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
#เสาร์ 21 ม.ค. 2012
วันหนึ่งในช่วงก่อนตรุษจีนซึ่งเป็นวันที่ฝนตก ก็เป้นอีกวันหนึ่งที่ออกไปเที่ยวเรื่อยเปื่อยอย่างไม่กลัวสายฝน
ในวันนั้นตอนเช้าตอนที่ออกฝนยังไม่ตก แม้พยากรณ์จะบอกไว้ชัดว่าจะตกลงมาแน่นอน แต่ก็หวังไว้ว่าพยากรณ์จะผิดพลาด อย่างที่เคยพลาดบ่อยๆ
เป้าหมายวันนั้นคือซ่งเฉิง (宋城) ซึ่งเป็นสถานที่ที่จำลองสภาพเมืองโบราณสมัยราชวงศ์ซ่ง มีการแสดงต่างๆ
อย่างไรก็ตาม ผลสุดท้ายก็คือ พอไปถึงฝนก็กลับตกลงมาจริงๆ ก็เลยไม่ได้เข้าไปข้างใน ก็เลยไม่สามารถบอกถึงรายละเอียดได้ว่าข้างในมีอะไรบ้าง
วันนั้นพอดีว่าตอนที่ลงจากรถเมล์แล้วกำลังเดินเข้าไปยังซ่งเฉิงนั้นเจอกับคนที่ทำงานในนั้นเข้าโดยบังเอิญพอดี ซึ่งเขาก็แนะนำอะไรต่างๆให้ และก็บอกว่าถ้าจะมาเที่ยวซ่งเฉิงละก็เที่ยวตอนนี้ไม่สนุกหรอกเพราะเป็นช่วงที่คนเขาไม่ค่อยเที่ยวกัน แถมยิ่งฝนตกยิ่งแล้วใหญ่เลย อีกอย่างช่วงเช้าๆแบบนั้นไม่มีอะไรเป็นพิเศษ ถ้ามาช่วงกลางคืนจะมีการแสดง นอกจากนี้คือช่วงตรุษจีนที่นี่จะมีจัดอะไรเป็นพิเศษ มาช่วงนั้นจะดีที่สุด
ด้วยเหตุนี้จึงตัดสินใจไม่เข้าใปในตอนนี้ เปลี่ยนใจว่าพอเข้าช่วงตรุษจีนค่อยมาใหม่
แต่แล้วท้ายที่สุด ช่วงตรุษจีนเราก็ไม่ได้กลับมานี่อีก ดังนั้นภาพของซ่งเฉิงที่เราเห็นจึงมีแต่เพียงจากด้านนอกเท่านั้น ไม่มีโอกาสได้สัมผัสด้านใน น่าเสียดายเหมือนกัน แต่ก็ทำให้ประหยัดเงินไปได้มากโขอยู่ เพราะค่าผ่านประตูเข้าซ่งเฉิงนั้นราคาแพงถึง ๘๐ หยวน มันแพงกว่าสถานที่ท่องเที่ยวอื่นในหางโจวทั้งหมด
แม้ว่าจะไม่ได้เข้าไปชมซ่งเฉิงส่วนที่จัดงานหลัก แต่ก็กลับได้ไปเข้าชมส่วนอื่นแทน นั่นคือภายในบริเวณรอบๆของซ่งเฉิงนั้นมีอาคารจัดแสดงผ้าไหม ซึ่งเข้าฟรี ตอนแรกที่เข้าไปก็เพราะจะหาห้องน้ำเท่านั้น แต่ก็กลายเป็นถือโอกาสเดินชมไปด้วย ถ้ามาถึงแล้วกลับไปเฉยๆไม่ได้ชมอะไรมันจะเหมือนมาเสียเที่ยวไปเลยชอบกล
ภาพซ่งเฉิงซึ่งมองจากด้านนอก ตอนที่ไปถึงนั้น ฝนได้เริ่มตกลงมาเรียบร้อย
เราหาทางเข้าไม่เจอก็เลยเดินเลียบกำแพงมาทางขวาเรื่อยๆ
จนมาเจอบริเวณนี้ซึ่งเป็นย่านชุมชนที่คนอาศัย
ตรงนี้เราได้เจอกับคนที่ทำงานอยู่ในซ่งเฉิง เขาบอกว่าเราเดินมาทางอ้อม ที่จริงตอนแรกควรเลี้ยวซ้าย แต่ตรงนี้ก็เดินเข้าได้เหมือนกัน เขากำลังจะเข้าไปที่นั่นเพื่อทำงานพอดีก็เลยเดินไปด้วยกัน
แล้วเราก็เดินมาเรื่อยๆจนถึงตรงหน้าประตูที่ต้องเสียค่าผ่านประตูเข้าไป เขาก็แนะนำเราว่าตอนนี้ฝนตกไม่มีอะไรน่าเล่น ไม่ต้องเข้าไปให้เสียดายเงินเล่นหรอก ถ้ามีเวลาอยู่ที่นี่อีกนานไว้ค่อยมาใหม่ตอนตรุษจีนดีกว่า
ดังนั้นเราจึงอยู่แค่ตรงนั้นแล้วไม่ได้เดินเข้าไปต่อ แต่เดินเล่นอยู่ด้านนอกท่ามกลางสายฝนที่กระหน่ำลงมา
บริเวณรอบๆ
ตึกนี้คล้ายทำเนียบขาวเลยนะ
แล้วเราก็เดินจนมาเจอสถานที่น่าสนใจ นั่นคืออาคารจัดแสดงผ้าไหม
เข้าไปถึงด้่านหน้าจะเห็นมีการจัดแสดงผ้าไหมและผลิตภัณฑ์ต่างๆจากผ้าไหม
ตรงนี้เป็นกระบวนวิธีการผลิต
ตรงนี้เป็นแผนที่การค้าขายไหมในสมัยก่อน มีทั้งทางบกและเรือสำเภา
สักพักเจอพวกที่ดูเหมือนจะเป็นคณะทัวร์กรูกันเข้ามาเพียบเลย
ตรงนี้เป็นบริเวณแสดงสินค้าขาย และคณะทัวร์ที่เห็นนี่ก็ดูเหมือนจะกำลังถูกชักจูงให้ซื้อสินค้าในนี้
มีจัดแสดงอยู่เยอะ แต่พอลองมาดูราคาแล้ว หลักพันทั้งนั้น บ้างก็ถึงหลักหมื่น นี่เป็นหน่วยหยวนนะ แพงอย่างโหดทีเดียว คงไม่มีปัญญาซื้อเป็นแน่
ก็มีอยู่เท่านี้ นอกนั้นก็ไม่ได้เดินอะไรต่อแล้ว หลังจากดูตรงนี้เสร็จก็กลับไปยังป้ายรถเมล์และนั่งรถกลับ
แต่การเดินทางท่องเที่ยวในวันนั้นก็ยังไม่จบ แม้สายฝนจะยังคงกระหน่ำต่อไป ระหว่างทางกลับเราได้แวะสถานที่น่าสนใจอีกที่นึง นั่นคือหมู่บ้านเหมย์เจียอู้ (梅家坞村) https://phyblas.hinaboshi.com/20120219
วันหนึ่งในช่วงก่อนตรุษจีนซึ่งเป็นวันที่ฝนตก ก็เป้นอีกวันหนึ่งที่ออกไปเที่ยวเรื่อยเปื่อยอย่างไม่กลัวสายฝน
ในวันนั้นตอนเช้าตอนที่ออกฝนยังไม่ตก แม้พยากรณ์จะบอกไว้ชัดว่าจะตกลงมาแน่นอน แต่ก็หวังไว้ว่าพยากรณ์จะผิดพลาด อย่างที่เคยพลาดบ่อยๆ
เป้าหมายวันนั้นคือซ่งเฉิง (宋城) ซึ่งเป็นสถานที่ที่จำลองสภาพเมืองโบราณสมัยราชวงศ์ซ่ง มีการแสดงต่างๆ
อย่างไรก็ตาม ผลสุดท้ายก็คือ พอไปถึงฝนก็กลับตกลงมาจริงๆ ก็เลยไม่ได้เข้าไปข้างใน ก็เลยไม่สามารถบอกถึงรายละเอียดได้ว่าข้างในมีอะไรบ้าง
วันนั้นพอดีว่าตอนที่ลงจากรถเมล์แล้วกำลังเดินเข้าไปยังซ่งเฉิงนั้นเจอกับคนที่ทำงานในนั้นเข้าโดยบังเอิญพอดี ซึ่งเขาก็แนะนำอะไรต่างๆให้ และก็บอกว่าถ้าจะมาเที่ยวซ่งเฉิงละก็เที่ยวตอนนี้ไม่สนุกหรอกเพราะเป็นช่วงที่คนเขาไม่ค่อยเที่ยวกัน แถมยิ่งฝนตกยิ่งแล้วใหญ่เลย อีกอย่างช่วงเช้าๆแบบนั้นไม่มีอะไรเป็นพิเศษ ถ้ามาช่วงกลางคืนจะมีการแสดง นอกจากนี้คือช่วงตรุษจีนที่นี่จะมีจัดอะไรเป็นพิเศษ มาช่วงนั้นจะดีที่สุด
ด้วยเหตุนี้จึงตัดสินใจไม่เข้าใปในตอนนี้ เปลี่ยนใจว่าพอเข้าช่วงตรุษจีนค่อยมาใหม่
แต่แล้วท้ายที่สุด ช่วงตรุษจีนเราก็ไม่ได้กลับมานี่อีก ดังนั้นภาพของซ่งเฉิงที่เราเห็นจึงมีแต่เพียงจากด้านนอกเท่านั้น ไม่มีโอกาสได้สัมผัสด้านใน น่าเสียดายเหมือนกัน แต่ก็ทำให้ประหยัดเงินไปได้มากโขอยู่ เพราะค่าผ่านประตูเข้าซ่งเฉิงนั้นราคาแพงถึง ๘๐ หยวน มันแพงกว่าสถานที่ท่องเที่ยวอื่นในหางโจวทั้งหมด
แม้ว่าจะไม่ได้เข้าไปชมซ่งเฉิงส่วนที่จัดงานหลัก แต่ก็กลับได้ไปเข้าชมส่วนอื่นแทน นั่นคือภายในบริเวณรอบๆของซ่งเฉิงนั้นมีอาคารจัดแสดงผ้าไหม ซึ่งเข้าฟรี ตอนแรกที่เข้าไปก็เพราะจะหาห้องน้ำเท่านั้น แต่ก็กลายเป็นถือโอกาสเดินชมไปด้วย ถ้ามาถึงแล้วกลับไปเฉยๆไม่ได้ชมอะไรมันจะเหมือนมาเสียเที่ยวไปเลยชอบกล
ภาพซ่งเฉิงซึ่งมองจากด้านนอก ตอนที่ไปถึงนั้น ฝนได้เริ่มตกลงมาเรียบร้อย
เราหาทางเข้าไม่เจอก็เลยเดินเลียบกำแพงมาทางขวาเรื่อยๆ
จนมาเจอบริเวณนี้ซึ่งเป็นย่านชุมชนที่คนอาศัย
ตรงนี้เราได้เจอกับคนที่ทำงานอยู่ในซ่งเฉิง เขาบอกว่าเราเดินมาทางอ้อม ที่จริงตอนแรกควรเลี้ยวซ้าย แต่ตรงนี้ก็เดินเข้าได้เหมือนกัน เขากำลังจะเข้าไปที่นั่นเพื่อทำงานพอดีก็เลยเดินไปด้วยกัน
แล้วเราก็เดินมาเรื่อยๆจนถึงตรงหน้าประตูที่ต้องเสียค่าผ่านประตูเข้าไป เขาก็แนะนำเราว่าตอนนี้ฝนตกไม่มีอะไรน่าเล่น ไม่ต้องเข้าไปให้เสียดายเงินเล่นหรอก ถ้ามีเวลาอยู่ที่นี่อีกนานไว้ค่อยมาใหม่ตอนตรุษจีนดีกว่า
ดังนั้นเราจึงอยู่แค่ตรงนั้นแล้วไม่ได้เดินเข้าไปต่อ แต่เดินเล่นอยู่ด้านนอกท่ามกลางสายฝนที่กระหน่ำลงมา
บริเวณรอบๆ
ตึกนี้คล้ายทำเนียบขาวเลยนะ
แล้วเราก็เดินจนมาเจอสถานที่น่าสนใจ นั่นคืออาคารจัดแสดงผ้าไหม
เข้าไปถึงด้่านหน้าจะเห็นมีการจัดแสดงผ้าไหมและผลิตภัณฑ์ต่างๆจากผ้าไหม
ตรงนี้เป็นกระบวนวิธีการผลิต
ตรงนี้เป็นแผนที่การค้าขายไหมในสมัยก่อน มีทั้งทางบกและเรือสำเภา
สักพักเจอพวกที่ดูเหมือนจะเป็นคณะทัวร์กรูกันเข้ามาเพียบเลย
ตรงนี้เป็นบริเวณแสดงสินค้าขาย และคณะทัวร์ที่เห็นนี่ก็ดูเหมือนจะกำลังถูกชักจูงให้ซื้อสินค้าในนี้
มีจัดแสดงอยู่เยอะ แต่พอลองมาดูราคาแล้ว หลักพันทั้งนั้น บ้างก็ถึงหลักหมื่น นี่เป็นหน่วยหยวนนะ แพงอย่างโหดทีเดียว คงไม่มีปัญญาซื้อเป็นแน่
ก็มีอยู่เท่านี้ นอกนั้นก็ไม่ได้เดินอะไรต่อแล้ว หลังจากดูตรงนี้เสร็จก็กลับไปยังป้ายรถเมล์และนั่งรถกลับ
แต่การเดินทางท่องเที่ยวในวันนั้นก็ยังไม่จบ แม้สายฝนจะยังคงกระหน่ำต่อไป ระหว่างทางกลับเราได้แวะสถานที่น่าสนใจอีกที่นึง นั่นคือหมู่บ้านเหมย์เจียอู้ (梅家坞村) https://phyblas.hinaboshi.com/20120219