φυβλαςのβλογ
บล็อกของ phyblas

#18 มี.ค. 2012

วันนี้ที่หิมะตกที่ปักกิ่งอีกแล้ว เป็นหิมะที่มาแบบไม่คาดคิดเลย เพราะคิดว่าฤดูหนาวกำลังจะผ่านพ้นไปแล้วแท้ๆ อากาศก็อุ่นขึ้นเรื่อยๆ

แต่เมื่อวานนี้ท้องฟ้ากลับปกคลุมไปด้วยหมอก พอตกเย็นฝนเริ่มลงเม็ด แต่ก็ยังไม่ได้กลายเป็นหิมะ

แต่เมื่อเช้านี้พอตื่นขึ้นมากลับพบว่า หิมะเต็มไปหมดเลย!

ภาพถ่ายจากหอพัก ซึ่งอยู่ชั้น ๘



ถามเพื่อนจึงรู้ว่าหิมะตกตั้งแต่ประมาณตี ๒ ซึ่งเรานอนแล้ว และตกอย่างหนักมากด้วย ทำให้ตอนเช้าเห็นหิมะหนา

น่าเสียดายว่าอุณหภูมิไม่ต่ำมาก เห็นแววว่าหิมะจะอยู่ได้ไม่นานก็ละลายแล้ว ดังนั้นเราจึงรีบวางแผนเพื่อจะออกไปเดินเล่นข้างนอกทันที และก็ออกไปตอน ๘ โมงครึ่ง

เป้าหมายคราวนี้คือกะจะเดินชมเมืองไปเรื่อยๆ เริ่มจากบริเวณหอพักที่ตัวเองอยู่ ไล่ไปเรื่อยๆจนถึงสนามกีฬาแห่งชาติ (国家体育场, กั๋วเจียถี่ยวี่ฉ่าง) หรือที่เรียกกันเล่นๆว่ารังนก (鸟巢, เหนี่ยวเฉา)

ระหว่างทางที่จะเดินไปที่นั่น สถานที่สำคัญหนึ่งที่ต้องผ่านก็คือสวนสาธารณะซากกำแพงเมืองสมัยราชวงศ์หยวน (元大都城垣遗址公园)

สวนสาธารณะแห่งนี้มีลักษณะแปลกคือเป็นสวนที่ทอดตัวเป็นแนวยาวไปตามริมน้ำตลอดทาง เริ่มไล่ตั้งแต่แถวหมิงกวางเฉียว (明光桥) ทอดไปทางเหนือเรื่อยๆ ยาวประมาณ ๒ กิโลเมตร สุดที่แถวสถานีรถไฟฟ้าซีถู่เฉิง (地铁西土城站) แล้วเลี้ยวต่อไปทางตะวันออกเป็นระยะทางประมาณ ๗ กิโลเมตร ยาวไปจนสุดแถวเสาเย่าจวีเฉียว (芍药居桥) รวมแล้วก็ราวๆ ๙ กิโลเมตร

ยาวขนาดนี้แน่นอนว่าเราเดินตลอดทางไม่ไหวแน่ สำหรับที่ไปเดินมาวันนี้เป็นแค่ส่วนสั้นบริเวณตั้งแต่สถานีรถไฟฟ้าหมู่ตานหยวน (地铁牡丹园站) ไปตามทางถนนเป๋ย์ถู่เฉิงซี (北土城西路) จนถึงสถานีรถไฟฟ้าเป๋ย์ถู่เฉิง (地铁北土城站) ระยะทางประมาณ ๒ กิโลเมตรเท่านั้นเอง

สำหรับที่มาของสวนสาธารณะนี้นั้นคือเมื่อสมัยราชวงศ์หยวนที่นี่ได้มีการสร้างกำแพงล้อมเมืองพร้อมกับคูล้อมเมืองไว้ที่บริเวณนี้ซึ่งเป็นหน้าด่านที่อยู่บริเวณทางตอนเหนือของตัวเมือง ปัจจุบันซากกำแพงเมืองนั้นได้พังทลายไปเกือบหมดเหลือแต่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น แต่ว่าตัวคูยังอยู่ เขาจึงได้อนุรักษ์พื้นที่บริเวณนี้ไว้และเปลี่ยนเป็นสวนสาธารณะยาวตลอดแนวคู นอกจากนี้ยังสร้างอะไรเพิ่มเติม บางส่วนก็เป็นการสร้างตามสิ่งที่เคยมีอยู่ในบริเวณนั้นในอดีต



ภาพถ่ายระหว่างเดินจากหอพักไปหมู่ตานหยวน






ถึงสถานีรถไฟฟ้าหมู่ตานหยวนแล้ว ตรงจุดนี้จะเป็นจุดเริ่มต้นสำหรับการเดินเล่นในสวนสาธารณะซากกำแพงเมืองสมัยราชวงศ์หยวนแห่งนี้



คูล้อมเมือง ซึ่งเมื่อสัปดาห์ก่อนยังเป็นน้ำแข็งอยู่ แต่ตอนนี้ละลายเป็นน้ำธรรมดาแล้วเพราะอากาศกำลังอุ่นขึ้นเตรียมเข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิ



เราเดินไปตามทางข้างหน้านี้และถ่ายตามทางไปเรื่อยๆ ภาพทิวทัศน์ที่ปกคลุมไปด้วยสีขาวระหว่างทางนั้นสวยงามจนอดใจไม่ถ่ายไม่ได้








ตามคูจะเห็นว่ามีสะพานเล็กๆให้ข้ามอยู่ประปราย



ขึ้นไปถ่ายคูด้านหน้าจากบนสะพาน



ข้ามสะพานไปอีกฝั่ง



ก็จะเป็นสวนที่กว้างกว่าฝั่งเมื่อครูเล็กน้อย ซึ่งตอนนี้ก็ปกคลุมไปด้วยหิมะขาวโพลนสวยงามมาก







เดินไปเรื่อยๆผ่านสถาบันวิจัยฟิสิกส์บรรยากาศด้วย



ออกมาเดินริมถนนต่อ





ถึงสถานีรถไฟฟ้าเจี้ยนเต๋อเหมินแล้ว นั่นแสดงว่าเราเดินมาเป็นระยะทางหนึ่งสถานีรถไฟฟ้าแล้ว



ทิวทัศน์รอบๆบริเวณรถไฟฟ้า หิมะขาวเต็มพื้นสวยมาก




หลังจากผ่านสถานีรถไฟฟ้าตรงนี้ไปเราก็ยังคงเดินต่อไปข้างหน้าเรื่อยๆ และถ่ายไม่หยุดตลอดทาง











สะพานใหญ่ที่ตัดผ่านคู สำหรับรถข้าม เราก็ต้องเดินลอดใต้สะพานไป



แถวๆนี้เริ่มเห็นพวกของประดับเยอะขึ้น พวกนี้ถูกวางไว้เพราะมีความเกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์





สะพานเล็กมุมนี้สวย



เรายังได้เห็นผู้คนที่มาทำกิจกรรมต่างๆภายในสวนสาธารณะแห่งนี้ เช่นกลุ่มนี้เขามาเต้นแอโรบิก



คุณป้าคนนี้มาเป่าหูหลุซือ (葫芦丝) เป็นเครื่องดนตรีเป่าชนิดหนึ่งของจีน มีลักษณะคล้ายน้ำเต้า



คุณลุงคนนี้มาตกปลา



เดินไปเดินมาเล่าไปเล่ามาก็มาถึงสถานีรถไฟฟ้าต่อไป นั่นคือสถานีเป๋ย์ถู่เฉิงแล้ว



พอถึงตรงนี้แล้วเราก็ไม่ได้เดินไปตามทางสวนสาธารณะซากกำแพงเมืองสมัยราชวงศ์หยวนต่อแล้ว แต่่เดินขึ้นไปทางเหนือเพื่อจะมุ่งหน้าไปยังสนามกีฬาแห่งชาติ

ถนนที่เราจะเดินต่อขึ้นไปทางเหนือคือถนนเป่ย์เฉิน (北辰路) ซึ่งเป็นถนนที่มีเอกลักษณ์ โดยถนนนี้แบ่งออกเป็นสองฝั่งโดยมีถนนคนเดินโล่งๆอยู่ตรงกลาง เราเดินไปตามทางเดินนี้




หันไปทางซ้ายก็เจออาคารห้างสวยๆแห่งหนึ่ง ชื่อว่า ไอ้เจียจูเป่าเฉิง (爱家珠宝城) ออกแบบให้ดูคล้ายสถาปัตยกรรมอิสลาม เราไม่ได้ลองเข้าไปเพราะมาถึงก่อนเวลาเปิดห้าง ห้างนี้เปิดตอน ๑๐ โมง มาเร็วไปหน่อยเดียวเอง




ภาพถ่ายข้างทาง โดยมองไปฝั่งซ้ายตลอด มีพวกตึกที่ดูมีเอกลักษณ์น่าสนใจอยู่เยอะ เพราะทางโน้นคือที่ตั้งของสวนชนเผ่าแห่งจีน (中华民族园) ซึ่งเป็นสถานที่เที่ยวอีกแห่งที่น่าสนใจ เป็นที่ที่เอาสิ่งก่อสร้างของชนเผ่าต่างๆในจีนมารวมอยู่ด้วยกันแล้วทำเหมือนเป็นพิพิธภัณฑ์




เมื่อเดินมาถึงทางแยกเราก็มองไกลๆพบว่าฝั่งโน้นเป็นย่านที่เต็มไปด้วยอาคารแปลกๆสวยๆเต็มไปหมด



แต่ก็ไม่ได้ข้ามไปทางโน้น ได้แต่มองและถ่ายจากไกลๆ เพราะเป้าหมายตอนนี้คือต้องรีบเดินไปให้ถึงแถวสนามกีฬาแห่งชาติก่อนที่หิมะจะละลายเกลี้ยง ซึ่งแดดร้อนในช่วงสายก็ทำให้หิมะร่อยหรอลงทุกทีแล้ว

เมื่อผ่านแยกนี้ไปเราก็มาถึงยังบริเวณแถวศูนย์กีฬาโอลิมปิก



หลังจากนั้นเราก็เดินในบริเวณศูนย์กีฬาโอลิมปิก และสวนสาธารณะโอลิมปิกต่อ ที่นั่นเป็นย่านสนามกีฬาต่างๆมากมาย ซึ่งถูกใช้ตอนช่วงจัดงานกีฬาโอลิมปิก มีชื่อเสียงมากในแง่ที่เป็นจุดรวมสถาปัตยกรรมแปลกๆหลายอย่าง

-----------------------------------------

囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧

ไม่อนุญาตให้นำเนื้อหาของบทความไปลงที่อื่นโดยไม่ได้ขออนุญาตโดยเด็ดขาด หากต้องการนำบางส่วนไปลงสามารถทำได้โดยต้องไม่ใช่การก๊อปแปะแต่ให้เปลี่ยนคำพูดเป็นของตัวเอง หรือไม่ก็เขียนในลักษณะการยกข้อความอ้างอิง และไม่ว่ากรณีไหนก็ตาม ต้องให้เครดิตพร้อมใส่ลิงก์ของทุกบทความที่มีการใช้เนื้อหาเสมอ