เดินสัมผัสบรรยากาศโบราณทั้งกลางวันและกลางคืนที่ถนนเฉียนเหมิน
เขียนเมื่อ 2012/04/03 14:55
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
#จันทร์ 2 ม.ค. 2012
&อังคาร 21 ก.พ. 2012
ถนนเฉียนเหมิน (前门大街) เป็นสถานที่ท่องเที่ยวแห่งหนึ่งที่มีชื่อเสียงมากในหมู่นักท่องเที่ยว เรียกได้ว่ามาปักกิ่งก็ต้องแวะมา โดยทั่วไปแล้วนักท่องเที่ยวที่มาเที่ยวพระราชวังต้องห้ามและจตุรัสเทียนอันเหมินจะต้องแวะมาเพราะอยู่ใกล้กันจนสามารถเดินมาได้
คำว่าเฉียนเหมิน (前门) นั้นเป็นชื่อป้อมประตูเมืองเก่าแห่งหนึ่งของปักกิ่งที่ยังคงรักษามาจนถึงปัจจุบัน เช่นเดียวกับป้อมประตูเทียนอันเหมินที่หน้าพระราชวังต้องห้าม ชื่อเฉียนเหมินนี้เป็นชื่อที่ปัจจุบันนิยมเรียกกัน แต่เดิมทีเรียกว่าเจิ้งหยางเหมิน (正阳门) ที่ตัวประตูเองก็เขียนว่าเจิ้งหยางเหมิน ถูกสร้างขึ้นเมื่อปี 1493 สมัยราชวงศ์หมิง
ถนนเฉียนเหมินเป็นถนนที่อยู่ทางใต้ของป้อมประตูเฉียนเหมิน มีประวัติความเป็นมายาวนานเช่นกัน
ที่นี่เป็นถนนคนเดินโล่งกว้าง ยาว ๘๔๕ เมตรที่มีอาคารแบบโบราณตั้งอยู่เต็มไปหมด ทั้งหมดเป็นร้านค้าขายของหลากหลาย บ้างก็เป็นพวกแบรนด์ต่างชาติ แล้วก็มีพวกของกินด้วย แต่ของที่นี่ส่วนใหญ่ค่อนข้างแพง ถ้าไม่มีเงินมากแค่มาเดินเอาบรรยากาศอย่างเดียวก็คุ้มแล้ว
อาคารแต่ละหลังนั้นไม่ใช่ของเก่าแต่เป็นอาคารที่สร้างขึ้นใหม่ทั้งสิ้น เป็นการสร้างขึ้นโดยมีแบบมาจากอาคารที่เคยอยู่มาก่อนแต่โบราณสมัยก่อน ภายนอกอาจดูโบราณ แต่ภายในทันสมัยมากมาย
ช่วงปีใหม่ได้พาเพื่อนไปเดินเที่ยวที่ถนนเฉียนเหมินนี้มา ตอนนั้นอากาศหนาวสุดๆ แม้มีแสงแดดก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย แต่เราก็เดินเที่ยวกันอย่างสนุกสนาน ได้ของเล็กน้อยติดมือกลับไป แถมได้แวะกินเป็ดปักกิ่งที่ถนนเหลียงสือเตี้ยน (粮食店街) ซึ่งอยู่ด้านข้างด้วย
ป้อมประตูเฉียนเหมิน
ที่ฝั่งเหนือของป้อมเป็นที่ตั้งของสถานีรถไฟฟ้า ปกติใครจะมาเที่ยวที่นี่ก็มาง่ายๆด้วยรถไฟฟ้า แต่ครั้งนี้เราเดินมาจากพระราชวังต้องห้ามที่อยู่ทางเหนือหลังเที่ยวเสร็จ
พอลองป้อมประตูเข้าไปฝั่งใต้ก็จะไปถึงถนนเฉียนเหมิน
เนื่องจากเป็นช่วงปีใหม่จึงประดับด้วยต้นคริสต์มาส ดูแล้วไม่เข้ากับบรรยากาศโบราณของที่นี่สักเท่าไหร่เลย
บรรยากาศบริเวณต้นทางฝั่งเหนือของถนนเฉียนเหมิน
ร้านกาแฟ starbuck (星巴克咖啡)
ดอกไม้ที่เห็นนี่ดูแล้วเป็นของปลอมทั้งนั้น กลางหน้าหนาวแบบนี้คงหาดอกไม้จริงๆยาก
ระหว่างทางก็เจอซอยแยกอยู่ประปราย แต่ไม่ได้เข้าเลย เรามุ่งหน้าไปอย่างเดียว
เพื่อนเราหยุดซื้อของที่ซอยตรงนี้
ทางขวานั่นเป็นหมวกเขียวดาวแดงอันเป็นสัญลักษณ์ของคอมมิวนิสต์ เราซื้อโดยต่อราคาอย่างถล่มทลายจาก ๗๘ เหลือ ๓๐ แต่คาดว่าจริงๆน่าจะถูกกว่านี้!
เราก็เดินต่อไปเรื่อยๆตามทาง
KFC ก็มีนะ
ในเมื่อมี KFC ก็ต้องมีแม็กโดนัลด์
แล้วเราก็เดินไปจนถึงปลายฝั่งใต้ของถนน ตรงนี้ค่อนข้างเงียบเหงาเมื่อเทียบกับปลายฝั่งเหนือ
มีซุ้มขายขนมเล็กๆ เพื่อนเราซื้อขนมมากิน
ไอ้นี่เพื่อนเราบอกว่าอร่อย แต่เราเฉยๆ
หลังจากเดินจบจนถึงปลายฝั่งใต้ก็เลี้ยวขวาจะพบซอยเล็กๆแห่งหนึ่ง เรียกว่าถนนเหลียงสือเตี้ยน (粮食店街) ตรงนี้เปรียบเสมือนเบื้องหลังของถนนเฉียนเหมิน
ถนนเฉียนเหมินด้านหน้านั้นทั้งกว้างและสวยงาม แต่ซอยตรงนี้กลับดูคับแคบแออัดและสกปรก
ตามทางเป็นร้านค้าต่างๆมากมาย ส่วนใหญ่เป็นร้านอาหาร และมีโรงแรมด้วย
แล้วเราก็มาเจอร้านนี้ซึ่งมีขายเป็ดปักกิ่ง เราก็แวะกินกัน
ร้านนี้เป็นร้านในซอยธรรมดา คงไม่อาจเทียบความหรูกับร้านระดับสูงอย่างเฉวียนจวี้เต๋อที่พูดถึงไปใน https://phyblas.hinaboshi.com/20120331
แต่ก็ถือว่าอร่อยเพียงพอแล้ว เราสั่งกันมาครึ่งตัว กินกันสองคนก็อิ่มสบายๆ
หลังจากที่กินเสร็จอิ่มเราก็เดินกลับออกจากซอยนั้นแล้วไปนั่งรถสามล้อรับจ้างเพื่อไปเที่ยวยังแท่นบูชาสวรรค์เทียนถาน (天坛) ต่อไป
เรื่องราวในช่วงปีใหม่ที่ถนนเฉียนเหมินก็จบลงเท่านี้ แต่หลังจากนั้นเรายังมีกลับมาเดินที่นี่อีกเป็นครั้งคราว
ช่วงกลางเดือนกุมภาพันธ์ ตอนนั้นเราเพิ่งกลับมาจากเที่ยวหังโจว ได้นัดเจอเพื่อนเพื่อไปเที่ยวเดินเล่นกันที่เฉียนเหมินยามค่ำคืนซึ่งได้บรรยากาสไปอีกแบบ
ป้อมประตูเฉียนเหมินยามค่ำคืน
บรรยากาศตอนกลางคืนในถนนเฉียนเหมิน แม้จะเป็นสถานที่เดียวกันแต่พอเป็นกลางคืนก็ให้บรรยากาศที่ต่างออกไป
ร้านของแบรนด์ต่างๆ
รถรางแบบโบราณ เอาไว้นั่งเล่น แต่ค่านั่งแพงมากเลย
ร้านนี้มีแมวนางกวักน่ารัก
ร้านนี้มีภาษาทิเบตด้วย
หลังเดินจนสุดถนนเฉียนเหมินก็เลี้ยวขวาแล้ววกเข้าถนนเหลียงสือเตี้ยนอีกเช่นเคย
และก็แวะเข้ามากินเป็ดปักกิ่งอีก แต่เป็นอีกร้าน ร้านนี้เนื้อดูไม่น่ากินเท่าร้านที่กินร้านแรกแต่เห็นจานเป็นรูปเป็ดสวยดี
อาหารอีกอย่างที่สั่งมากินด้วย เป็นปลาเค็มๆ แต่กินได้ไม่มากก็ไม่ไหวแล้วเพราะเค็มเกินและกินยากด้วย
เมื่อกินเสร็จก็แยกย้ายกันกลับ ตอนนั้นดึกมากถึงสามทุ่มกว่า อากาศหนาวเหน็บอย่างไม่ปรานีเล่นเอาแทบแย่แต่ก็หอบสังขารกลับไปยังหอพักจนได้
ถนนเฉียนเหมินนั้นทิ้งความประทับใจไว้มากมาย ไม่ว่าเดินกลางวันหรือกลางคืนก็ดี เป็ดปักกิ่งก็อร่อย ทุกครั้งที่มาเดินที่นี่ต้องแวะทานทุกครั้งอย่างขาดไม่ได้ ใครอยากกินเป็ดปักกิ่งแต่ไม่อยากเสียเงินเยอะเกินไปก็แนะนำให้กินตามซอย มีร้านให้เลือกทานมากมาย