สุดยอดกายกรรมจีนที่อาณาจักรกายกรรมอู๋เฉียว
เขียนเมื่อ 2012/05/01 15:45
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
#พฤหัส 26 เม.ษ. 2012
ช่วงสัปดาห์ก่อนมหาวิทยาลัยได้มีกิจกรรมพานักศึกษาต่างชาติไปเที่ยวต่างจังหวัด เป็นเที่ยวสองวันหนึ่งคืน โดยพาไปสองที่คือวันแรกพาไป อาณาจักรกายกรรมอู๋เฉียว (吴桥杂技大世界, อู๋เฉียวจ๋าจี้ต้าซื่อเจี้ย) แล้ววันต่อมาก็พาเที่ยวที่ หุบเขาแสงอาทิตย์จีน (中国太阳谷, จงกั๋วไท่หยางกู่)
สำหรับหน้านี้จะพูดถึงอาณาจักรกายกรรมอู๋เฉียวก่อน แล้วค่อยเขียนถึงหุบเขาแสงอาทิตย์ในหน้าถัดไป
อาณาจักรกายกรรมอู๋เฉียวนั้นอยู่ในอำเภออู๋เฉียว (吴桥) จังหวัดชางโจว (沧州) มณฑลเหอเป่ย์ (河北) เป็นสถานที่จัดการแสดงกายกรรมที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งของจีน
กายกรรมที่นี่มีเอกลักษณ์โดดเด่นทำให้ผู้คนต่างต้องหลั่งไหลกันมาดู แม้ว่ามันจะอยู่ค่อนข้างไกลจากเมืองใหญ่ต่างๆ เรานั่งรถทัวร์จากปักกิ่งใช้เวลา ๕ ชั่วโมงจึงจะถึง นั่งรถกันจนเมื่อยเลยทีเดียว
เขาบอกว่าร้อยละ ๑๐ ของประชากรอำเภออู๋เฉียวนั้นหากินโดยการเล่นกายกรรมหรือไม่ก็อาชีพที่เกี่ยวข้องกับกายกรรม ถือเป็นเมืองแห่งการแสดงกายกรรมจริงๆ เห็นว่าคนที่นี่เขาฝึกกายกรรมกันตั้งแต่เด็กเลยทีเดียว เรียกว่าเกิดมาเพื่อแสดงกายกรรม
ผู้คนที่มาที่นี่ก็มาเพื่อชมการแสดงต่างๆทั้งกายกรรมและการแสดงที่เกี่ยวข้อง มาแล้วก็ได้รับความเพลิดเพลินและความตื่นตะลึงในความสามารถของเหล่านักแสดงไปตามๆกัน
เราเดินทางกันโดยรถทัวร์ของมหาวิทยาลัย มีทั้งหมด ๔ คัน ไปกันเยอะพอดู
ออกเดินทาง ๗ โมงเช้า พอไปถึงอู๋เฉียวก็เที่ยงพอดี มาถึงเราแวะทานข้าวกันก่อนเลย นี่คือภัตตาคารที่เขาเตรียมไว้ให้พวกเราไปกิน
บรรยากาศข้างใน
อาหารพร้อม
เมื่อทานเสร็จก็ได้เวลาเข้าชมสถานที่จัดการแสดงต่างๆ
บรรยากาศภายในบริเวณระหว่างทางเดินไปสู่อาคารที่จัดแสดง
เจอดอกจื่อเถิงสีม่วงสวยเลื้อยตามเสาก็อดไม่ได้ที่จะถ่ายติดมาด้วย
อูฐ เขาเอามาทำอะไรกันนะ
มีรถแพะให้นั่งด้วย แต่ถึงนั่งก็คงนั่งเล่นเฉยๆ ใช้วิ่งจริงๆคงสู่รถม้าหรือรถวัวไม่ได้
จัดแสดงแห่งแรกที่เราเข้าไปก็คือสถานที่แสดงสัตว์
ข้างในก็ไม่มีอะไรเด่นมาก แค่เอาสัตว์มาแสดง เช่นเอาหมีมาขี่จักรยาน
เอาเสือมาเล่นกระดานลื่น
ปิดท้ายด้วยการให้ผู้ชมเข้าไปลูบเสือ ถ่ายรูปคู่กับเสือได้
แต่เราดูแล้วกลับรู้สึว่าเสือที่เขาเอามาแสดงนี่น่าสงสารนะ มันดูเหมือนไม่ค่อยเต็มใจ
ข้างๆเวทีเราเห็นสิงโตตัวเมียถูกขังกรงอยู่ด้วย ดูแล้วน่าสงสารจริงๆนั่นแหละ
การแสดงสัตว์ที่เห็นนี่ไม่ค่อยเท่าไหร่ และไม่ใช่ส่วนสำคัญเลย เพราะส่วนสำคัญหลักของที่นี่คือการแสดงกายกรรม
อาคารจัดแสดงต่อไปนี้จะเป็นการแสดงกายกรรมจริงๆละ
อาคารแสดงนี้ชื่อว่า โรงละครดอกโบตั๋นแดง (红牡丹剧场)
ประตูเข้าสู่ห้องแสดง
เมื่อเราเข้าไปนั่งรอสักพักคนก็เข้ามานั่งจนเต็ม การแสดงเริ่มขึ้นตอนบ่าย ๒ โมง เริ่มจากคนเหินฟ้าระบำกลางอากาศโดยอาศัยแค่ผ้า
ต่อมาก็แสดงการใช้เท้าเหวี่ยงร่ม
เพิ่มร่มเป็นหลายอันก็ยังประคองอยู่ได้ ทำได้ไง
ต่อไปแสดงการโดดลอดห่วง
โดดไปโดดมา ห่วงอยู่สูงก็ยังโดดกันถึง
แล้วก็แสดงโยนหมวกสลับหมวก
ขี่กันสามชั้นก็ยังโยนกันได้
แล้วก็คนนี้ เอาไหมาวางเลี้ยงไว้บนหัว ไม่ว่าจะยังไงไหก็ไม่หล่น แถมมีใช้หัวหมุนไหให้ดูด้วย
ต่อมาก็แสดงเล่นห่วง
ต่อไปเป็นการแสดงกลอง
เอากลองมาระบำบนขา
แล้วก็ต่อตัวสูงขึ้นไป
แล้วการแสดงส่วนนี้ก็จบลง
เราก็มาชมส่วนอื่นต่อไป ส่วนนี้เรียกว่าเจียงหูเหวินฮว่าเฉิง ( 江湖文化城)
ลอดประตูเข้าไปเลย
ข้างในพบการแสดงหลายอย่างเลย เริ่มจากมีการแสดงหุ่นเชิด
แต่ไม่ใช่แค่หุ่นเชิดธรรมดา เพราะเขาเชิดให้หุ่นเล่นกายกรรมด้วย โดยเลี้ยงจาน
กลไกสนุกๆที่เอาหนูขาวมาเดินบนกงล้อหมุนด้านบน
แล้วก็มาชมการแสดงทางด้านพลังกายกันต่อ คนนี้เขาเอาเหล็กมารัดคออย่างแน่น เห็นแล้วเจ็บคอ แต่เขาก็ไม่เป็นอะไรเลย
คุณลุงคนนี้ก็ไม่เบา ใช้มือตัดหินให้ดูต่อหน้าต่อตา
จากนั้นก็เอาดาบมากลืน เห็นแล้วเสียวแทน ร่างกายเขาทำด้วยอะไรกันนี่
จากนั้นก็มาดูการแสดงลิง
แล้วตรงนี้ก็เป็นการแสดงมายากล
ภายในเวทีแสดง แต่ว่าพอเริ่มแสดงแล้วเขาห้ามถ่ายภาพก็เลยไม่ได้ถ่ายมาให้ชม
ต่อไปเป็นซุ้มจัดแสดงละครสัตว์
เริ่มจากคนกระโดดลอดห่วงไฟ
คนนี้เขาใช้คางเลี้ยงไม้ที่มีของอยู่ด้านบน แถมยืนอยู่บนบันไดที่อยู่บนแท่นไม้ที่ตั้งอยู่บนฐานทรงกระบอก นอกจากนี้มือก็ถือไม้ที่เหวี่ยงไฟอยู่ด้วย
จักรยานเขามีให้ขี่สองล้อดีๆ แต่คนนี้เขาไม่เอา จะยดล้อเดียวขับ แถมไม่ใช้มือจับอีกต่างหาก
คนนี้ขี่จักรยานล้อเดี่ยว แถมยังใช้เท้าเดาะของขึ้นไปไว้บนหัวได้ด้วยในขณะเดียวกัน
ยืนบนแท่นทรงกระบอกสองอันที่หันไปคนละด้าน
สุดท้ายเป็นการเลี้ยงโอ่งใบหนักทั้งใบ
แถมข้างในเขาให้ผู้ชมคนหนึ่งเข้าไปนั่งด้านในด้วย
เสร็จจากตรงนี้ออกมาก็ออกมาชมการขับรถจักรยานยนต์ภายในลูกบอลกลม เขาขับโลดโผนสุดๆในนี้ แถมยังเข้าไปขับพร้อมกันสองคันโดยไม่ชนกันเลยด้วย
สุดท้ายก็มาชมการแสดงเป่าเครื่องดนตรีเป่าต่างๆ คนนี้เขาสามารถใช้จมูกเป่าเครื่องดนตรีได้ แถมยังทำเสียงแปลกๆได้ ได้ยินว่าเขาออกทีวีเป็นประจำด้วย พอเขาแสดงเสร็จก็มีการแจกลายเซ็น แต่คนที่เข้าไปขอก็มีแต่คนจีนทั้งนั้นแหละ
แล้วก็จบเท่านี้ เวลาขณะนั้นคือ ๕ โมงครึ่งเข้่าไปแล้ว พวกเราเดินออกไปเพื่อไปขึ้นรถและออกจากที่นี่ไปทันที พวกเรามุ่งหน้าไปยังที่หมายต่อไปนั่นคือหุบเขาแสงอาทิตย์ เราไปพักในโรงแรมที่นั่นและวันรุ่งขึ้นก็เที่ยวอยู่ภายในนั้น
ที่หมายต่อไปคือหุบเขาแสงอาทิตย์นั้นเป็นชื่อเรียกสถานที่ที่จีนใช้วิจัยและทดสอบต่างๆเกี่ยวกับการใช้พลังงานแสงอาทิตย์ มีพิพิธภัณฑ์ที่เก็บความรู้ต่างๆเกี่ยวกับพลังงานแสงอาทิตย์ให้ผู้คนเข้าชมด้วย แสดงให้เห็นถึงเทคโนโลยีในปัจจุบัน และความเป็นไปได้ในอนาคต
ต้องเรียกว่าทริปนี้สถานที่ทั้งสองที่ให้บรรยากาศคนละอารมณ์กันเลย อาณาจักรกายกรรมอู๋เฉียวนั้นเป็นด้านศิลปวัฒนธรรม ส่วนหุบเขาแสงอาทิตย์นั้นเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี
อ่านต่อ https://phyblas.hinaboshi.com/20120502