ศูนย์การค้าจินหยวน ศูนย์การค้าที่ใหญ่ที่สุดในปักกิ่ง
เขียนเมื่อ 2013/03/29 12:10
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
#อังคาร 5 มี.ค. 2013
ขอคั่นบันทึกการเที่ยวญี่ปุ่นสักหน่อย เล่าเรื่องในปักกิ่งต่อ
เมื่อช่วงที่ผ่านมาได้อ่านเรื่องเกี่ยวกับศูนย์การค้าใหญ่แห่งหนึ่งในจีนที่เมืองตงกว่านซึ่งได้ชื่อว่าใหญ่ที่สุดในโลกนั้นถูกทิ้งร้าง ก็เลยไปค้นข้อมูลมา และก็ไปพบว่าศูนย์การค้าที่ใหญ่อันดับสองของโลกก็อยู่ในจีนเช่นกัน อยู่ที่เมืองปักกิ่งนี่เอง
เราก็เลยสนใจไปลองเดินดูสักหน่อย ศูนย์การค้านั้นมีชื่อว่าศูนย์การค้าจินหยวน (金源时代购物中心) ถูกสร้างขึ้นเมื่อ 20 ตุลาคม 2004 ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของตัวเมืองปักกิ่ง ระหว่างถนนวงแหวนที่สามกับสี่ อยู่ไกลจากในกลางเมืองพอสมควร แต่ก็ถือเป็นบริเวณที่มีผู้คนอาศัยเยอะอยู่
การไปสามารถนั่งรถไฟฟ้าใต้ดินสาย 10 ไปลงที่สถานีฉางชุนเฉียว (地铁长春桥站) ซึ่งสถานีนี้เป็นสถานีใหม่ที่เพิ่งเปิดเมื่อ 30 ธันวาคม 2012 นี่เอง จากที่แต่เดิมรถไฟฟ้าสาย 10 ไปถึงแค่สถานีปาโกว (地铁巴沟站)
ภายในสถานีดูใหม่อยู่เพราะเพิ่งเปิดใหม่ได้แค่สามเดือนกว่า
ออกมาด้านนอกสถานี
เมื่อออกมาก็เห็นอาคารขนาดใหญ่ทันที จะเห็นว่าใหญ่มาก แต่ว่าแค่นี้ยังเร็วไปที่จะตกใจ เพราะนี่เป็นแค่ด้านกว้าง ไม่ใช่ด้านยาว
มองไปด้านข้าง จะเห็นด้านยาวของตัวอาคาร แต่เนื่องจากยาวมาก จากตรงนี้มองไปก็ไม่เห็นขอบปลายอีกด้าน
ก่อนอื่นเราเข้าไปในตัวอาคารกันก่อน
ดูภายในก็เห็นไม่ต่างจากห้างทั่วไป คนมาเดินกันไม่น้อย
แวะซื้อขนมปัง
เจอร้านจินติ่งเซวียน ร้านติ่มซำแบบที่เคยไปกินมาใน https://phyblas.hinaboshi.com/20120303
พอเดินมาสักระยะเราก็ลองเดินออกจากตัวอาคารไปทางด้านข้าง
หันกลับไปดูทางซ้ายก็พบว่าเดินมาได้ไกลพอสมควรแล้ว
แต่พอมองตัวอาคารทางขวาต่อก็ยังคงมองไม่เห็นปลายสุดของอาคาร แสดงว่าเรายังเดินมาไม่ถึงครึ่ง
แล้วเราก็กลับเขาอาคารไปแล้วเดินต่อ จนกระทั่งเจอประตูออก แต่นั่นยังไม่ใช่สุดอาคาร เป็นแค่ถนนซึ่งตัดผ่านใต้ตัวอาคาร ซึ่งตรงนี้เป็นจุดแบ่งครึ่ง ถ้าเดินข้ามตรงนี้ไปเท่ากับเราข้ามมาอีกส่วนครึ่งหนึ่งของอาคาร
ข้ามมาแล้วก็เดินต่อไป
แล้วก็มีเดินออกจากตัวอาคารมาถ่ายตัวอาคารดูอีกครั้ง ตรงนี้ยังไม่ใช่สุดตัวอาคาร
ก่อนที่จะเดินต่อ เราลองเดินขึ้นไปชั้นบนดูบ้าง เพราะที่ผ่านมาเดินแต่ชั้นหนึ่งมาตลอด
ที่นี่นอกจากจะใหญ่แล้วก็ยังมีถึง ๖ ชั้นด้วย
ชั้น ๖ บนสุดเป็นศูนย์อาหาร
ร้านนี้คือร้านโก่วปู้หลี่ (狗不理) ร้านซาลาเปาขึ้นชื่อของเทียนจิน แต่ก็มีชื่อเสียงเรื่องราคาแพง ตอนไปเที่ยวเทียนจินไม่เคยเจอ แต่กลับมาเจอที่นี่ แต่ก็คงไม่สนใจเพราะสู้ราคาไม่ไหวหรอก
สุดท้ายก็แวะกินที่ร้านนี้ ร้าน Saizeriya (サイゼリヤ) เป็นร้านอาหารอิตาลีที่มีต้นกำเนิดที่ญี่ปุ่น ในจีนเองก็มีสาขาอยู่หลายที่ ก่อนหน้านี้เคยไปกินร้านนี้มาแล้วตอนที่ไปเที่ยวที่ญี่ปุ่น (แต่ยังเขียนไม่ถึง)
อาหารร้านนี้ทั้งอร่อยแล้วก็ไม่แพง เข้าไปก็สั่งพิซซาและสปาเก็ตตีทาน แล้วก็มีสั่งหมึกย่างมาตัวนึงด้วย น่ากินทั้งนั้น
ทานเสร็จเดินต่อ เจอร้านพระเครื่องไทยด้วย
แล้วก็เดินกลับลงไปข้างล่าง
ชั้นที่อยู่ระหว่างเดินเต็มไปด้วยพวกเครื่องเรือน เท่าที่เห็นแพงๆทั้งนั้นเลย
แล้วเราก็เดินมาจนสุดตัวอาคารจนได้ เดินออกมาด้านนอกแต่ไม่ได้ไปถ่ายจากไกล ดูเหมือนส่วนปลายสุดของที่นี่แถบนี้เป็นแผนกขายพวกเครื่องเรือน
การที่เดินมาจนสุดแล้วก็ทำให้เราต้องเดินกลับด้วยระยะทางเท่ากับที่เราเดินมาตอนแรก ซึ่งมันไกลพอสมควรทีเดียว
แล้วก็เดินกลับมาถึงด้านหน้าของศูนย์การค้า ฝั่งที่ติดกับรถไฟฟ้า ตอนนี้มืดแล้วดูแล้วบรรยากาศก็ต่างจากตอนมาพอสมควร
การเดินในวันนี้ก็จบลงแค่นี้ แต่ที่จริงแล้วที่ได้เดินก็คงเป็นแค่เสี้ยวเดียวของบริเวณทั้งหมดเท่านั้น เพราะกว่ากว้างมาก สมกับเป็นห้างที่ใหญ่อันดับสองของโลก
ช่วงนี้เรียนหนัก แทบไม่ได้ออกไปเที่ยวไหนเลย ดังนั้นก็เลยไม่ค่อยจะมีอะไรมาเล่า แค่เวลาจะเขียนบล็อกก็ไม่ค่อยจะมี แต่ก็ยังคงจะหาเวลามาเขียนต่อไป
ขอคั่นบันทึกการเที่ยวญี่ปุ่นสักหน่อย เล่าเรื่องในปักกิ่งต่อ
เมื่อช่วงที่ผ่านมาได้อ่านเรื่องเกี่ยวกับศูนย์การค้าใหญ่แห่งหนึ่งในจีนที่เมืองตงกว่านซึ่งได้ชื่อว่าใหญ่ที่สุดในโลกนั้นถูกทิ้งร้าง ก็เลยไปค้นข้อมูลมา และก็ไปพบว่าศูนย์การค้าที่ใหญ่อันดับสองของโลกก็อยู่ในจีนเช่นกัน อยู่ที่เมืองปักกิ่งนี่เอง
เราก็เลยสนใจไปลองเดินดูสักหน่อย ศูนย์การค้านั้นมีชื่อว่าศูนย์การค้าจินหยวน (金源时代购物中心) ถูกสร้างขึ้นเมื่อ 20 ตุลาคม 2004 ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของตัวเมืองปักกิ่ง ระหว่างถนนวงแหวนที่สามกับสี่ อยู่ไกลจากในกลางเมืองพอสมควร แต่ก็ถือเป็นบริเวณที่มีผู้คนอาศัยเยอะอยู่
การไปสามารถนั่งรถไฟฟ้าใต้ดินสาย 10 ไปลงที่สถานีฉางชุนเฉียว (地铁长春桥站) ซึ่งสถานีนี้เป็นสถานีใหม่ที่เพิ่งเปิดเมื่อ 30 ธันวาคม 2012 นี่เอง จากที่แต่เดิมรถไฟฟ้าสาย 10 ไปถึงแค่สถานีปาโกว (地铁巴沟站)
ภายในสถานีดูใหม่อยู่เพราะเพิ่งเปิดใหม่ได้แค่สามเดือนกว่า
ออกมาด้านนอกสถานี
เมื่อออกมาก็เห็นอาคารขนาดใหญ่ทันที จะเห็นว่าใหญ่มาก แต่ว่าแค่นี้ยังเร็วไปที่จะตกใจ เพราะนี่เป็นแค่ด้านกว้าง ไม่ใช่ด้านยาว
มองไปด้านข้าง จะเห็นด้านยาวของตัวอาคาร แต่เนื่องจากยาวมาก จากตรงนี้มองไปก็ไม่เห็นขอบปลายอีกด้าน
ก่อนอื่นเราเข้าไปในตัวอาคารกันก่อน
ดูภายในก็เห็นไม่ต่างจากห้างทั่วไป คนมาเดินกันไม่น้อย
แวะซื้อขนมปัง
เจอร้านจินติ่งเซวียน ร้านติ่มซำแบบที่เคยไปกินมาใน https://phyblas.hinaboshi.com/20120303
พอเดินมาสักระยะเราก็ลองเดินออกจากตัวอาคารไปทางด้านข้าง
หันกลับไปดูทางซ้ายก็พบว่าเดินมาได้ไกลพอสมควรแล้ว
แต่พอมองตัวอาคารทางขวาต่อก็ยังคงมองไม่เห็นปลายสุดของอาคาร แสดงว่าเรายังเดินมาไม่ถึงครึ่ง
แล้วเราก็กลับเขาอาคารไปแล้วเดินต่อ จนกระทั่งเจอประตูออก แต่นั่นยังไม่ใช่สุดอาคาร เป็นแค่ถนนซึ่งตัดผ่านใต้ตัวอาคาร ซึ่งตรงนี้เป็นจุดแบ่งครึ่ง ถ้าเดินข้ามตรงนี้ไปเท่ากับเราข้ามมาอีกส่วนครึ่งหนึ่งของอาคาร
ข้ามมาแล้วก็เดินต่อไป
แล้วก็มีเดินออกจากตัวอาคารมาถ่ายตัวอาคารดูอีกครั้ง ตรงนี้ยังไม่ใช่สุดตัวอาคาร
ก่อนที่จะเดินต่อ เราลองเดินขึ้นไปชั้นบนดูบ้าง เพราะที่ผ่านมาเดินแต่ชั้นหนึ่งมาตลอด
ที่นี่นอกจากจะใหญ่แล้วก็ยังมีถึง ๖ ชั้นด้วย
ชั้น ๖ บนสุดเป็นศูนย์อาหาร
ร้านนี้คือร้านโก่วปู้หลี่ (狗不理) ร้านซาลาเปาขึ้นชื่อของเทียนจิน แต่ก็มีชื่อเสียงเรื่องราคาแพง ตอนไปเที่ยวเทียนจินไม่เคยเจอ แต่กลับมาเจอที่นี่ แต่ก็คงไม่สนใจเพราะสู้ราคาไม่ไหวหรอก
สุดท้ายก็แวะกินที่ร้านนี้ ร้าน Saizeriya (サイゼリヤ) เป็นร้านอาหารอิตาลีที่มีต้นกำเนิดที่ญี่ปุ่น ในจีนเองก็มีสาขาอยู่หลายที่ ก่อนหน้านี้เคยไปกินร้านนี้มาแล้วตอนที่ไปเที่ยวที่ญี่ปุ่น (แต่ยังเขียนไม่ถึง)
อาหารร้านนี้ทั้งอร่อยแล้วก็ไม่แพง เข้าไปก็สั่งพิซซาและสปาเก็ตตีทาน แล้วก็มีสั่งหมึกย่างมาตัวนึงด้วย น่ากินทั้งนั้น
ทานเสร็จเดินต่อ เจอร้านพระเครื่องไทยด้วย
แล้วก็เดินกลับลงไปข้างล่าง
ชั้นที่อยู่ระหว่างเดินเต็มไปด้วยพวกเครื่องเรือน เท่าที่เห็นแพงๆทั้งนั้นเลย
แล้วเราก็เดินมาจนสุดตัวอาคารจนได้ เดินออกมาด้านนอกแต่ไม่ได้ไปถ่ายจากไกล ดูเหมือนส่วนปลายสุดของที่นี่แถบนี้เป็นแผนกขายพวกเครื่องเรือน
การที่เดินมาจนสุดแล้วก็ทำให้เราต้องเดินกลับด้วยระยะทางเท่ากับที่เราเดินมาตอนแรก ซึ่งมันไกลพอสมควรทีเดียว
แล้วก็เดินกลับมาถึงด้านหน้าของศูนย์การค้า ฝั่งที่ติดกับรถไฟฟ้า ตอนนี้มืดแล้วดูแล้วบรรยากาศก็ต่างจากตอนมาพอสมควร
การเดินในวันนี้ก็จบลงแค่นี้ แต่ที่จริงแล้วที่ได้เดินก็คงเป็นแค่เสี้ยวเดียวของบริเวณทั้งหมดเท่านั้น เพราะกว่ากว้างมาก สมกับเป็นห้างที่ใหญ่อันดับสองของโลก
ช่วงนี้เรียนหนัก แทบไม่ได้ออกไปเที่ยวไหนเลย ดังนั้นก็เลยไม่ค่อยจะมีอะไรมาเล่า แค่เวลาจะเขียนบล็อกก็ไม่ค่อยจะมี แต่ก็ยังคงจะหาเวลามาเขียนต่อไป