φυβλαςのβλογ
บล็อกของ phyblas

#อาทิตย์ 4 ก.พ. 2018

หลังจากที่มาพักอยู่บ้านญาติและเที่ยวเล่นในซัวเถาเป็นเวลา ๕ วัน (๔ วันหากไม่นับวันแรกที่แค่ลงเครื่องบิน)

วันที่ ๖ ก็ได้เวลาเดินทางกลับแล้ว เราเดินทางกลับไปยังสนามบินแห่งเดิมที่ลงมาตอนแรกคือสนามบินนานาชาติกิ๊กเอี๊ยเตี่ยซัว (揭阳潮汕国际机场, เจียหยางเฉาซ่านกั๋วจี้จีฉ่าง)

แต่ว่าขากลับนี้เนื่องจากเป็นตอนกลางวันและมาเร็วก่อนเวลาจึงมีเวลาเดินเล่นชมสนามบินแล้วถ่ายเก็บภาพมา

สนามบินแห่งนี้แม้จะเรียกว่าเป็นสนามบินซัวเถา แต่ที่จริงตั้งอยู่ในเขตพื้นที่จังหวัดกิ๊กเอี๊ย (เหมือนที่สนามบินสุวรรณภูมิจริงๆอยู่ในจังหวัดสมุทรปราการ) เพิ่งถูกเริ่มใช้ตั้งแต่ปี 2011 แทนแห่งเก่าที่อยู่ใจเขตพื้นที่ซัวเถา

ที่นี่เป็นสนามบินใจหลักของเขตแต้จิ๋ว มีเส้นทางบินระหว่างประเทศเฉพาะที่ที่มีชาวจีนโพ้นทะเลที่เป็นชาวแต้จิ๋วไปอยู่เยอะ ที่เหลือเป็นเที่ยวบินในประเทศ

ชื่อสนามบินมีคำว่ากิ๊กเอี๊ย (เจียหยาง) เพราะอยู่ในพื้นที่ของกิ๊กเอี๊ย แต่มีคำว่าเตี่ยซัว (เฉาซ่าน) ซึ่งหมายถึง แต้จิ๋ว+ซัวเถา (เฉาโจว+ซ่านโถว) ซึ่งแสดงถึงว่าเป็นสนามบินสำหรับย่านแต้จิ๋ว

สนามบินนี้ถือเป็นแค่ระดับท้องถิ่นจึงไม่ได้มีขนาดใหญ่นัก มีขนาดเป็นอันดับ ๓ ในมณฑลกวางตุ้ง รองจากสนามบินที่กว่างโจวและเซินเจิ้น



อาคารสนามบิน



ถนนที่เข้ามายังสนามบิน



หน้าอาคาร หน้าทางเข้าไปยังโถงผู้โดยสารขาออก อยู่ด้านบน





ส่วนด้านล่างเป็นโถงผู้โดยสารขาเข้า ซึ่งตอนขามาเราออกมาจากตรงนั้น




ภายในอาคาร






จุดเช็กอินคือตรงนี้ มีคนมารออยู่แล้วมากมาย แต่เขายังไม่ได้ให้เริ่มเช็กอินก็เลยมีเวลาไปเดินเล่นก่อน



ร้านค้าต่างๆมากมาย





ร้านขายยา ถงเหรินถาง (同仁堂)



ตารางเที่ยวบิน ของที่จะไปกรุงเทพฯคือ CZ8355 ออกตอน 11:30 นอกจากนี้ยังเห็นมีที่ไปพนมเปญด้วย



รอสักพักก็ได้เวลาเช็กอิน



ทางเข้าไปขึ้นเครื่องสำหรับผู้โดยสารระหว่างประเทศ



ด้านในห้องรอเครื่อง



มี duty free แต่ไม่รู้ทำไมตอนที่ไปมันกำลังปิดพอดี



ส่วนตรงนี้ขึ้นไปได้ มีร้านอยู่นิดหน่อย



ร้านด้านบน



มองลงมาจากข้างบน




เครื่องบินที่จะนั่งจอดรออยู่ตรงนั้น แต่ว่าเวลาออกถูกเลื่อนช้ากว่ากำหนดไปเกือบชั่วโมงโดยที่ไม่มีการประกาศอะไรเลย




ผู้โดยสารก็รอกันไป ระหว่างรอเห็นมีองค์หญิงกำมะลอฉายด้วย



แต่สุดท้ายเขาก็เรียกขึ้นเครื่องจนได้ ได้ขึ้นเครื่องในที่สุด

นั่งริมหน้าต่าง



พอเครื่องเริ่มออกก็ถ่ายทิวทัศน์มาด้วย มองลงไปยังผืนแผ่นดินแม่ เก็บภาพเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจากไป









บันทึกในซัวเถาครั้งนี้จบลงเท่านี้ คราวหน้าก็หวังว่าคงมีโอกาสได้มาอีก ตราบใดที่ยังมีญาติอยู่ที่นี่ให้ติดต่อหากันยังไงก็กลับมาอีกแน่นอน

-----------------------------------------

囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧

ไม่อนุญาตให้นำเนื้อหาของบทความไปลงที่อื่นโดยไม่ได้ขออนุญาตโดยเด็ดขาด หากต้องการนำบางส่วนไปลงสามารถทำได้โดยต้องไม่ใช่การก๊อปแปะแต่ให้เปลี่ยนคำพูดเป็นของตัวเอง หรือไม่ก็เขียนในลักษณะการยกข้อความอ้างอิง และไม่ว่ากรณีไหนก็ตาม ต้องให้เครดิตพร้อมใส่ลิงก์ของทุกบทความที่มีการใช้เนื้อหาเสมอ