# พฤหัส 21 มี.ค. 2024 บันทึกต่อจากตอนที่แล้วที่เดินทางจากซัวเถามาถึงเซินเจิ้น
https://phyblas.hinaboshi.com/20241026หลังจากเข้าโรงแรมแล้วก็ออกมากินมื้อเที่ยงเสร็จก็ได้เวลาไปเที่ยวในเมืองเซินเจิ้น เป้าหมายแรกก็คือ
ศูนย์การเงินนานาชาติผิงอาน (
平安金融中心) ซึ่งเป็นอาคารสูงที่สุดในเซินเจิ้น ความสูง ๕๙๙ เมตร ถือเป็นอันดับ ๔ ของโลก
จากบนตึกนี้สามารถมองลงไปเห็นตัวเมืองเซินเจิ้นได้เป็นบริเวณกว้าง และยังมองข้ามไปเห็นฝั่งฮ่องกงได้ด้วย ดังนั้นจึงเป็นเป้าหมายหลักที่อยากจะมาให้ได้สำหรับการมาเซินเจิ้นเที่ยวนี้
เซินเจิ้นนั้นเราเคยมาเที่ยวตั้งแต่เมื่อปี 2009 แล้ว เท่ากับว่าผ่านไปนานถึง ๑๕ ปีจึงได้กลับมาที่นี่ใหม่ เห็นความเปลี่ยนแปลงไปมาก พวกตึกสูงๆจำนวนมากถูกสร้างขึ้นมาใหม่ แล้วรถไฟใต้ดินก็ถูกสร้างเพิ่มต่อขยายไปมากทำให้เดินทางสะดวก
การเดินทางไปยังศูนย์การเงินนานาชาติผิงอานไปโดยนั่งรถไฟใต้ดินไป โดยสถานีที่ใกล้ที่สุดคือ
สถานีโก้วอู้กงหยวน (
购物公园站) อยู่สายเดียวกับ
สถานีหลัวหู (
罗湖站) ซึ่งเป็นสถานีที่อยู่ตรงสถานีเซินเจิ้นที่เราอยู่ อยู่ห่างไป ๘ สถานี
จากสถานีเซินเจิ้น หาทางลงไปยังสถานีหลัวหูได้

เดินลงไป

ในสถานีรถไฟใต้ดิน ก่อนอื่นซื้อตั๋วก่อน ครั้งนี้เราไม่ได้ใช้พวกบัตรเติมเงินอะไรเพราะอยู่แค่แป๊บเดียว จะขึ้นเมื่อไหร่ก็ต้องมาคุยซื้อตั๋ว

ผ่านที่ตรวจตั๋วแล้วลงมายังชานชลา

เบียดเสียดคนมากมายเข้าไป

ภายในขบวนรถ

นี่เป็นแผนผังเส้นทางระบบขนส่งรถไฟภายในเมืองเซินเจิ้นทั้งหมดตอนนี้ ระโยงระยางไปทั่ว ต่างจากเมื่อปี 2009 ที่มาครั้งแรกซึ่งยังมีอยู่แค่ ๒ สายเท่านั้น

แล้วก็มาถึงสถานีเป้าหมาย

เมื่อออกมา สถานีเชื่อมต่อกับย่านร้านค้าใต้ดิน
เหลียนเฉิงซินเทียนตี้ (
连城新天地)

ระหว่างทางที่เดินไปยังตึกที่เป็นเป้าหมายก็เดินผ่านย่านร้านค้าใต้ดินตรงนี้ไป

ทางขึ้นอยู่ทางโน้น

เมื่อขึ้นมาก็เห็นตึกศูนย์การเงินนานาชาติผิงอานตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้า

เดินเข้าไปชมด้านใน

จุดขึ้นลิฟต์ไปชมด้านบนอยู่ทางนี้

เข้ามาแล้วก็ซื้อตั๋วเข้าชม แล้วก็ต้องรอคิวสักพักเพื่อจะขึ้นไป

ตรงนี้มีแสดงตึกที่สูง ๑๐ อันดับแรกของโลก ที่นี่อยู่อันดับ ๔

แบบจำลองของตึกนี้

ระหว่างทางเดินเข้าไป ตรงนี้ทำเหมือนจะสวยดี แต่ก็ไม่มีอะไร

ก่อนจะขึ้นไปต่อเขาให้ทุกคนเข้าห้องเล็กๆที่มีจอขนาดใหญ่ มาดูวิดีโอซึ่งแนะนำเกี่ยวกับที่นี่รวมถึงความเป็นไปของเมืองเซินเจิ้นในยุคใหม่ แต่มีความรู้สึกว่าไม่ได้น่าสนใจแล้วก็เสียเวลาด้วย คนอื่นก็คงคิดเหมือนกันว่าอยากรีบขึ้นไปข้างบนแล้ว

หลังจากผ่านตรงนี้มาแล้วก็ยังไม่ถึงลิฟต์ แต่ต้องเดินต่อไป มีลงไปข้างล่างอีก กว่าจะมาถึงลิฟต์แล้วก็ได้ขึ้นไปข้างบน

หลังจากเสียเวลาพอสมควร ก็ได้ขึ้นมาข้างบนสักที บรรยากาศข้างบนก็เป็นแบบนี้

ตรงนี้เป็นห้องสำหรับให้เข้าไปดูเครื่องลดแรงสะเทือนของตึกนี้ เป็นส่วนที่ตึกระฟ้าสมัยใหม่จำเป็นต้องมีสำหรับป้องกันความเสียหายจากแผ่นดินไหว

ตรงนี้เป็นป้ายของกินเนสบุ๊กระบุว่าที่นี่เป็นพื้นแก้วที่สูงที่สุดที่มองลงไปเห็นด้านล่างได้ สูง ๕๔๗.๖ เมตร เป็นระดับความสูงของพื้นชั้นนี้

ลองมองลงไปข้างล่าง ความสูงกว่า ๕๐๐ เมตรช่างน่าหวาดเสียว

จากนั้นก็ลองมองออกไปดูทิวทัศน์ ก่อนอื่นดูทางทิศใต้ จะเห็นรอยต่อระหว่างเซินเจิ้นกับฝั่งฮ่องกง โดยจุดสังเกตอยู่ที่ว่าฝั่งเซินเจิ้นเต็มไปด้วยตึก ส่วนฝั่งฮ่องกงเป็นท้องนา เพราะจุดรอยต่อตรงนี้ไม่ใช่ส่วนตัวเมืองของฮ่องกง แต่เป็นส่วนชนบท ทางฮ่องกงไม่ค่อยได้มาสร้างอะไรตรงชายแดนเท่าไหร่ ดังนั้นจากตรงนี้มองไปก็ไม่สามารถเห็นตัวเมืองฮ่องกงได้

มองขยายเข้าไปเห็นแม่น้ำเล็กๆและจุดเชื่อม ตรงนี้เป็นด่านที่เชื่อมระหว่างเซินเจิ้นและฮ่องกง ซึ่งมีอยู่หลายด่าน สำหรับด่านตรงนี้เรียกว่า
ฝูเถียนโข่วอ้าน (
福田口岸) คำว่า "โข่วอ้าน" นั้นเดิมทีหมายถึงท่าเรือ แต่ว่าในปัจจุบันมักใช้เป็นชื่อเรียกด่านที่เชื่อมระหว่างจีนแผ่นดินใหญ่กับฮ่องกงหรือมาเก๊า นอกจากด่านตรงนี้แล้วยังมีด่าน หลัวหูโข่วอ้าน ซึ่งอยู่ตรงย่านหลัวหัวที่สถานีเซินเจิ้นตั้งอยู่ เดี๋ยวหลังจากนี้เราก็จะไปเที่ยวดูตรงนั้นด้วยเหมือนกัน

ส่วนเมื่อมองลงไปด้านล่างใกล้ๆจะเห็น
ศูนย์นิทรรศการเซินเจิ้น (
深圳会展中心)

แล้วก็ลองมองถัดไปตามทิศทวนเข็ม ไปทางตะวันออก

ตรงนี้เห็นส่วนที่เป็นสีเขียวแล้วมีตึกตั้งเด่นอยู่ตรงกลางสวยงาม

ตึกนั้นก็คือ
ที่ว่าการเมืองเซินเจิ้น (
深圳市政府) นั่นเอง

แล้วมองไปทางเหนือก็เห็นพื้นที่ภูเขา ซึ่งมองไกลออกไปอีกก็ยังเห็นย่านตัวเมือง ตรงโน้นก็เป็นส่วนหนึ่งของเซินเจิ้นเช่นกัน จะเห็นได้ว่าตัวเมืองขยายไปไกลกว้างใหญ่

มองไปทางตะวันตกเห็นทะเล ซึ่งมองข้ามฝั่งไปก็เป็นฮ่องกง และยังเห็นสะพานยาวพาดข้ามอ่าว เป็นด่านเชื่อมระหว่างเซินเจิ้นกับฮ่องกงอีกจุด

หลังจากชมทิวทัศน์เสร็จก็ลงลิฟต์กลับลงมาด้านล่าง

จากนั้นก็เดินเที่ยวดูในห้างแถวนั้นอีกหน่อย

จากวงล้อมย่านห้างตรงนี้มองขึ้นไปก็ยังเห็นตัวตึกศูนย์การเงินนานาชาติผิงอาน แต่มุมนี้ถ่ายเห็นไม่ถึงยอด

หลังจากเดินเสร็จก็กลับมาขึ้นรถไฟใต้ดินย้อนกลับเพื่อไปเที่ยวอีกที่นึงก่อนที่จะกลับไปยังหลัวหู
https://phyblas.hinaboshi.com/20241028 