แวะไปกินร้านชิจิฟุกุเตย์ราเมงที่ย่านมินามิคาตาเอะในเขตโจวนังแถวมหาวิทยาลัยฟุกุโอกะ
เขียนเมื่อ 2025/01/26 13:50
# อาทิตย์ 26 ม.ค. 2025
วันนี้ได้แวะไปกินราเมงที่ร้านชิจิฟุกุเตย์ราเมง (七福亭ラーメン) ซึ่งอยู่ในย่านมินามิคาตาเอะ (南片江) ในเขตโจวนัง (城南区) ค่อนไปทางใต้ของเมืองฟุกุโอกะ
ร้านนี้สามารถเดินทางไปได้โดยรถไฟใต้ดิน โดยอยู่ใกล้กับสถานีฟุกุไดมาเอะ (福大前駅) บนสายนานากุมะ
ฟุกุได (福大) เป็นชื่อย่อของมหาวิทยาลัยฟุกุโอกะ (福岡大学) ที่มาของชื่อสถานีนี้คือเพราะเป็นสถานีที่อยู่หน้ามหาวิทยาลัยนี้นั่นเอง
เห็นมหาวิทยาลัยที่ใช้ชื่อเป็นชื่อเมืองแบบนี้แต่ว่าที่นี่ก็เป็นแค่มหาวิทยาลัยเอกชน และไม่ได้มีชื่อเสียงมากนัก มหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงจริงๆของเมืองฟุกุโอกะคือมหาวิทยาลัยคิวชู (九州大学) ซึ่งถือว่ามีชื่อเสียงที่สุดในภูมิภาคคิวชูด้วย
ก็คล้ายกับที่ตอนที่เราอยู่ที่เซนไดซึ่งเป็นเมืองศูนย์กลางของภูมิภาคโทวโฮกุก็อยู่ที่มหาวิทยาลัยโทวโฮกุซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงที่สุดของภูมิภาค แต่ว่านอกจากนี้ที่นั่นยังมีมหาวิทยาลัยเซนได แต่ก็เป็นแค่มหาวิทยาลัยเอกชนเล็กๆที่ไม่ได้มีชื่อเสียงนักเหมือนกัน แถมยังไม่ได้อยู่ในเขตเมืองเซนไดด้วย (เล่าไว้ใน https://phyblas.hinaboshi.com/20221024) แต่เพราะใช้ชื่อเมืองใหญ่เป็นชื่อมหาวิทยาลัยเลยอาจชวนให้สับสนได้
สำหรับวันนี้เป้าหมายหลักของเราคือแวะไปกินราเมง แต่ว่าร้านอยู่ใกล้มหาวิทยาลัยฟุกุโอกะก็เลยแวะไปเดินดูในมหาวิทยาลัยนิดหน่อยด้วย ยังไงสถานีรถไฟใต้ดินก็อยู่หน้ามหาวิทยาลัยนี้อยู่แล้ว ไปได้ง่าย
อย่างไรก็ตามร้านอยู่ห่างจากสถานีไปเกือบกิโลเมตร ดังนั้นการไปด้วยรถเมล์จึงเป็นอีกทางเลือกที่ดีกว่า มีรถเมล์หลายสายผ่านที่ป้ายมินามิคาตาเอะ ใกล้ร้าน
ครั้งนี้เราตัดสินใจเดินทางด้วยรถเมล์สาย 64 มาลงที่นี่แล้วแวะกินที่ร้านจากนั้นก็แวะไปเดินในมหาวิทยาลัยฟุกุโอกะ แล้วขากลับจึงนั่งรถไฟใต้ดินกลับ
รถเมล์สาย 64 นั้นมีจุดเริ่มต้นที่สถานีฮากาตะ อย่างไรก็ตามใช้เวลานานและมีค่าใช้จ่ายสูงกว่าเมื่อเทียบกับรถไฟใต้ดิน ดังนั้นที่จริงแล้วแนะนำให้เดินทางด้วยรถไฟใต้ดินน่าจะดีกว่า แม้ว่าจะเดินไกลกว่าก็ตาม
นั่งรถเมล์มาลงที่ป้ายมินามิคาตาเอะ ถ่ายภาพหลังลงจากรถเมล์
แล้วก็เดินไปทางตะวันตกอีกนิด ผ่านย่านชุมชนแถวนี้
แล้วก็มาถึงหน้าร้าน
ที่หน้าร้านไม่มีคนเข้าแถวคิวอยู่ แต่ว่าพอเข้าไปในร้านก็พบว่าที่นั่งเต็ม แถมมีคนนั่งรอคิวอยู่ด้วย ทำให้ต้องรออยู่สักพักเพื่อจะได้กิน ระหว่างนั้นก็ถือโอกาสถ่ายภาพบรรยากาศในร้านไปด้วย
ตรงนี้เป็นตู้กดน้ำ แล้วตรงริมกระจกมีโต๊ะสำหรับนั่ง ๔ คนอยู่ด้วย แต่มีโต๊ะเดียว นอกจากนั้นมีแต่ที่นั่งเคาน์เตอร์
เมนูถูกเขียนไว้ที่ด้านบน เราก็ดูแล้วก็เลือกเมนูไว้ก่อนแล้วตั้งแต่ตอนรอ
รอไป ๑๐ นาทีในที่สุดที่นั่งตรงด้านในสุดก็ว่าง
เราก็เข้ามานั่งแล้วก็สั่งเลย
รอประมาณ ๕ นาทีราเมงที่สั่งก็มา ที่เราสั่งไปเป็นยากิบุตะราเมง (焼豚ラーメン) ก็คือราเมงซุปกระดูกหมูที่ใส่เนื้อหมูย่าง โดยรวมแล้วก็อร่อยธรรมดา ไม่ได้ผิดหวังที่มา แต่ก็ไม่ได้ติดใจเป็นพิเศษ ยิ่งถ้ามองปัจจัยเรื่องการเดินทางแล้ว ไม่ถึงขั้นที่จะแนะนำให้ใครอุตส่าห์เดินทางมาไกลถึงที่นี่แถมยังต้องรอคิวเพื่อมากิน
หลังจากที่กินเสร็จเดินออกมาจากร้านก็พบว่ามีคนมาต่อแถวรอเพื่อกินด้วย ดีที่เรามาเร็วตั้งแต่คนยังไม่เยอะขนาดนี้ ไม่งั้นคงไม่ได้รอแค่ ๑๐ นาทีแน่
กินเสร็จก็เดินไปตามซอยนี้เพื่อไปยังมหาวิทยาลัยฟุกุโอกะ
ระหว่างทางเจอรถเมล์ที่มีลายมังกรสวย
ตึกสวยๆที่มี 7-11 อยู่ด้านล่างนี้ชื่อว่า ลินเดินฮอฟ (Lindenhof) เป็นแค่ห้องเช่าราคาถูกๆ
เดินออกสู่ถนนใหญ่ ทางยกระดับที่เห็นอยู่ตรงหน้านี้เป็นทางด่วนฟุกุโอกะ (福岡高速道路) ซึ่งเป็นถนนวงแหวนล้อมรอบเขตเมืองฟุกุโอกะ
เดินไปตามทางนี้ไปทางตะวันตก
แล้วก็มาถึงทางเข้าฝั่งใต้ของมหาวิทยาลัยฟุกุโอกะ
เข้ามาแล้วมองไปทางตะวันตกเห็นพื้นที่เขียวๆขนาดใหญ่อยู่ตรงโน้น
ซึ่งเป็นสนามฟุตบอลมหาวิทยาลัยฟุกุโอกะ
อาคารนี้เป็นสระว่ายน้ำ
อาคารใหญ่ตั้งเด่นอยู่เป็นอาคารศูนย์มนุษยศาสตร์ (文系センター棟)
แผนที่ในบริเวณมหาวิทยาลัย อยู่ที่หน้าประตูหลัก
เดินออกจากมหาวิทยาลัยทางประตูหลักฝั่งตะวันตก ก่อนจะจากไปก็หันกลับมาถ่ายจากด้านหน้าสักหน่อย
ส่วนฝั่งตรงข้ามเป็นโรงพยาบาลในสังกัดของมหาวิทยาลัย
หน้าประตูทางเข้าหลักของมหาวิทยาลัยออกมาก็เจอปากทางเข้าสถานีรถไฟใต้ดินเลย สะดวกดีมาก
แล้วเราก็มาขึ้นรถไฟใต้ดินเพื่อเดินทางกลับ เป็นอันจบการแวะมากินราเมงและเดินชมมหาวิทยาลัย
วันนี้ได้แวะไปกินราเมงที่ร้านชิจิฟุกุเตย์ราเมง (七福亭ラーメン) ซึ่งอยู่ในย่านมินามิคาตาเอะ (南片江) ในเขตโจวนัง (城南区) ค่อนไปทางใต้ของเมืองฟุกุโอกะ
ร้านนี้สามารถเดินทางไปได้โดยรถไฟใต้ดิน โดยอยู่ใกล้กับสถานีฟุกุไดมาเอะ (福大前駅) บนสายนานากุมะ
ฟุกุได (福大) เป็นชื่อย่อของมหาวิทยาลัยฟุกุโอกะ (福岡大学) ที่มาของชื่อสถานีนี้คือเพราะเป็นสถานีที่อยู่หน้ามหาวิทยาลัยนี้นั่นเอง
เห็นมหาวิทยาลัยที่ใช้ชื่อเป็นชื่อเมืองแบบนี้แต่ว่าที่นี่ก็เป็นแค่มหาวิทยาลัยเอกชน และไม่ได้มีชื่อเสียงมากนัก มหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงจริงๆของเมืองฟุกุโอกะคือมหาวิทยาลัยคิวชู (九州大学) ซึ่งถือว่ามีชื่อเสียงที่สุดในภูมิภาคคิวชูด้วย
ก็คล้ายกับที่ตอนที่เราอยู่ที่เซนไดซึ่งเป็นเมืองศูนย์กลางของภูมิภาคโทวโฮกุก็อยู่ที่มหาวิทยาลัยโทวโฮกุซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงที่สุดของภูมิภาค แต่ว่านอกจากนี้ที่นั่นยังมีมหาวิทยาลัยเซนได แต่ก็เป็นแค่มหาวิทยาลัยเอกชนเล็กๆที่ไม่ได้มีชื่อเสียงนักเหมือนกัน แถมยังไม่ได้อยู่ในเขตเมืองเซนไดด้วย (เล่าไว้ใน https://phyblas.hinaboshi.com/20221024) แต่เพราะใช้ชื่อเมืองใหญ่เป็นชื่อมหาวิทยาลัยเลยอาจชวนให้สับสนได้
สำหรับวันนี้เป้าหมายหลักของเราคือแวะไปกินราเมง แต่ว่าร้านอยู่ใกล้มหาวิทยาลัยฟุกุโอกะก็เลยแวะไปเดินดูในมหาวิทยาลัยนิดหน่อยด้วย ยังไงสถานีรถไฟใต้ดินก็อยู่หน้ามหาวิทยาลัยนี้อยู่แล้ว ไปได้ง่าย
อย่างไรก็ตามร้านอยู่ห่างจากสถานีไปเกือบกิโลเมตร ดังนั้นการไปด้วยรถเมล์จึงเป็นอีกทางเลือกที่ดีกว่า มีรถเมล์หลายสายผ่านที่ป้ายมินามิคาตาเอะ ใกล้ร้าน
ครั้งนี้เราตัดสินใจเดินทางด้วยรถเมล์สาย 64 มาลงที่นี่แล้วแวะกินที่ร้านจากนั้นก็แวะไปเดินในมหาวิทยาลัยฟุกุโอกะ แล้วขากลับจึงนั่งรถไฟใต้ดินกลับ
รถเมล์สาย 64 นั้นมีจุดเริ่มต้นที่สถานีฮากาตะ อย่างไรก็ตามใช้เวลานานและมีค่าใช้จ่ายสูงกว่าเมื่อเทียบกับรถไฟใต้ดิน ดังนั้นที่จริงแล้วแนะนำให้เดินทางด้วยรถไฟใต้ดินน่าจะดีกว่า แม้ว่าจะเดินไกลกว่าก็ตาม
นั่งรถเมล์มาลงที่ป้ายมินามิคาตาเอะ ถ่ายภาพหลังลงจากรถเมล์
แล้วก็เดินไปทางตะวันตกอีกนิด ผ่านย่านชุมชนแถวนี้
แล้วก็มาถึงหน้าร้าน
ที่หน้าร้านไม่มีคนเข้าแถวคิวอยู่ แต่ว่าพอเข้าไปในร้านก็พบว่าที่นั่งเต็ม แถมมีคนนั่งรอคิวอยู่ด้วย ทำให้ต้องรออยู่สักพักเพื่อจะได้กิน ระหว่างนั้นก็ถือโอกาสถ่ายภาพบรรยากาศในร้านไปด้วย
ตรงนี้เป็นตู้กดน้ำ แล้วตรงริมกระจกมีโต๊ะสำหรับนั่ง ๔ คนอยู่ด้วย แต่มีโต๊ะเดียว นอกจากนั้นมีแต่ที่นั่งเคาน์เตอร์
เมนูถูกเขียนไว้ที่ด้านบน เราก็ดูแล้วก็เลือกเมนูไว้ก่อนแล้วตั้งแต่ตอนรอ
รอไป ๑๐ นาทีในที่สุดที่นั่งตรงด้านในสุดก็ว่าง
เราก็เข้ามานั่งแล้วก็สั่งเลย
รอประมาณ ๕ นาทีราเมงที่สั่งก็มา ที่เราสั่งไปเป็นยากิบุตะราเมง (焼豚ラーメン) ก็คือราเมงซุปกระดูกหมูที่ใส่เนื้อหมูย่าง โดยรวมแล้วก็อร่อยธรรมดา ไม่ได้ผิดหวังที่มา แต่ก็ไม่ได้ติดใจเป็นพิเศษ ยิ่งถ้ามองปัจจัยเรื่องการเดินทางแล้ว ไม่ถึงขั้นที่จะแนะนำให้ใครอุตส่าห์เดินทางมาไกลถึงที่นี่แถมยังต้องรอคิวเพื่อมากิน
หลังจากที่กินเสร็จเดินออกมาจากร้านก็พบว่ามีคนมาต่อแถวรอเพื่อกินด้วย ดีที่เรามาเร็วตั้งแต่คนยังไม่เยอะขนาดนี้ ไม่งั้นคงไม่ได้รอแค่ ๑๐ นาทีแน่
กินเสร็จก็เดินไปตามซอยนี้เพื่อไปยังมหาวิทยาลัยฟุกุโอกะ
ระหว่างทางเจอรถเมล์ที่มีลายมังกรสวย
ตึกสวยๆที่มี 7-11 อยู่ด้านล่างนี้ชื่อว่า ลินเดินฮอฟ (Lindenhof) เป็นแค่ห้องเช่าราคาถูกๆ
เดินออกสู่ถนนใหญ่ ทางยกระดับที่เห็นอยู่ตรงหน้านี้เป็นทางด่วนฟุกุโอกะ (福岡高速道路) ซึ่งเป็นถนนวงแหวนล้อมรอบเขตเมืองฟุกุโอกะ
เดินไปตามทางนี้ไปทางตะวันตก
แล้วก็มาถึงทางเข้าฝั่งใต้ของมหาวิทยาลัยฟุกุโอกะ
เข้ามาแล้วมองไปทางตะวันตกเห็นพื้นที่เขียวๆขนาดใหญ่อยู่ตรงโน้น
ซึ่งเป็นสนามฟุตบอลมหาวิทยาลัยฟุกุโอกะ
อาคารนี้เป็นสระว่ายน้ำ
อาคารใหญ่ตั้งเด่นอยู่เป็นอาคารศูนย์มนุษยศาสตร์ (文系センター棟)
แผนที่ในบริเวณมหาวิทยาลัย อยู่ที่หน้าประตูหลัก
เดินออกจากมหาวิทยาลัยทางประตูหลักฝั่งตะวันตก ก่อนจะจากไปก็หันกลับมาถ่ายจากด้านหน้าสักหน่อย
ส่วนฝั่งตรงข้ามเป็นโรงพยาบาลในสังกัดของมหาวิทยาลัย
หน้าประตูทางเข้าหลักของมหาวิทยาลัยออกมาก็เจอปากทางเข้าสถานีรถไฟใต้ดินเลย สะดวกดีมาก
แล้วเราก็มาขึ้นรถไฟใต้ดินเพื่อเดินทางกลับ เป็นอันจบการแวะมากินราเมงและเดินชมมหาวิทยาลัย