[Clear] บทนำเรื่อง
เขียนเมื่อ 2009/04/23 11:06
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
บทแปลย่อของเกม clear 新しい風の吹く丘で
เพิ่งมีโอกาสเล่นได้ไม่มากนัก ก็ยังไปได้ไม่ไกลเท่าไหร่ เลยคิดว่ายังไงก็ขอเอาบทนำมาลงสักหน่อยก่อนละกัน
นี่เป็นแค่การแปลโดยย่อเท่านั้น โดยเป็นการแปลๆข้ามๆ ตัดเอาเฉพาะส่วนที่สำคัญ บางส่วนก็ย่อๆ บางส่วนก็ตัดไป ที่จริงแล้วตอนแรกตั้งใจว่าจะเป็นบทสรุปเนื้อเรื่องด้วยซ้ำ แต่ไปๆมาๆก็ไม่รู้ทำไมกลายเป็นบทแปลย่อแบบนี้ไปจนได้
สำหรับการแปลเกมนี้ ต้องเรียกว่าเหนื่อยมากจริงๆ ดูจะยากกว่า ef ที่เคยแปลมาก ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกันว่าเพราะอะไร
ตรงที่มีปัญหามักจะเป็นประมาณว่า รู้สึกเหมือนกับจะแปลได้ แต่พอแปลตรงตามนั้นกลับรู้สึกว่ามันไม่ใช่ มันดูไม่ต่อเนื่องอย่างน่าประหลาด เหมือนกับเราเข้าใจอะไรผิดไป ทำให้ไม่สามารถเข้าใจตรงนั้นได้เลย บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าอะไรเป็นอะไร
สุดท้ายเลยรู้สึกท้อกับการแปลเรื่องนี้มากเหมือนกัน คิดว่าตอนต่อๆไป ถ้าจะแปล ก็คงจะเป็นลักษณะสรุปเนื้อเรื่องมากกว่าที่จะมาแปลย่อแบบนี้นะ แต่จะทำแบบนั้นได้ก็ต้องอ่านเนื้อเรื่องเข้าใจพอสมควร แต่ยอมรับว่าอ่านไปงงไปอยู่หลายจุดเนี่ยสิ
ไม่รู้เพราะอะไรถึงเข้าใจยาก แต่ก็ยอมรับว่าเราไม่มีความสามารถพอจริงๆล่ะ ทั้งที่รู้สึกเหมือนจะเรียนมาเยอะ มีโอกาสใช้มากขนาดนี้แล้วแท้ๆ แต่ก็ยังเหมือนอีกห่างไกล กว่าจะสามารถเล่นวิชวลโนเวล หรืออ่านนิยายได้ ถ้ายังคงก้าวหน้าช้าอย่างนี้อยู่ เรื่องสอบระดับหนึ่งก็ยังไม่ค่อยกล้าหวังเลย แม้ถึงตอนปีหน้า
ไปๆมาๆกลายเป็นบ่นไปซะแล้วสิ เอาล่ะ เชิญอ่านกันดีกว่า บทแปลย่อที่แปลแบบมึนๆ หวังว่าจะผิดพลาดให้น้อยที่สุด
ส่วนของเนื้อเรื่องหลักต่อจากนี้ คิดว่าคงยังไม่ได้มาเขียนลงในเร็วๆนี้แน่นอน เพราะกำลังยุ่งมากจริงๆ
---------------
ผมเริ่มสังเกตว่าหมู่นี้ซาเอะดูไม่ค่อยแข็งแรงเลย แค่พูดก็ทำท่าเหมือนจะเหนื่อยแล้ว แถมยังนอนละเมอบ่อยครั้งด้วย ปกติพวกเรามักจะมานอนกันอยู่บนพื้นหญ้า แม้ว่ามันจะสบายแต่ก็ไม่ถึงขนาดนอนจนเกินเวลาแบบนี้ ทำให้ผมเป็นห่วงว่าเธอจะไม่สบายหรือเปล่านะ
ผมรู้สึกเป็นห่วงจริงๆ นั่นเพราะผมอยากที่จะอยู่กับซาเอะตลอดไป
ในที่สุด ผมก็เริ่มโล่งใจขึ้นมา ขณะนี้พวกเรากำลังยืนอยู่บนหน้าผาและทอดสายตาออกไปยังที่ไกล
“ซาเอะ วันนี้สบายดีนะ?” ผมถามด้วยความเป็นห่วง
ซาเอะ : “ทำไมเหรอ?”
“เห็นช่วงนี้ดูไม่ค่อยแข็งแรงเลยนี่นะ?”
ซาเอะไม่ตอบอะไร แค่ทำท่ายิ้มขึ้นมา
ผมเริ่มสังเกตเห็นอะไรบางอย่างบนมือของซาเอะ
ซาเอะ : “นี่คือ... พลัง”
“พลัง?”
ซาเอะ : “นี่คือพลังของฉันไงล่ะ”
“อืม... งั้นหรอกหรือ”
ผมกำลังจะถามว่าพลังแบบไหนกัน แต่ในตอนนั้นก็เริ่มรู้สึกถึงเงาคนขึ้นมา
“อ๊ะ เรือล่ะ เรือกำลังมา”
...................
ซาเอะเดินกลับออกมาจากเรือ
“นี่ ขอกอดหน่อยได้มั้ย?”
ซาเอะ : “จ้ะ ระวังให้ดี อย่าทำลื่นตกมือล่ะ”
“ไม่เป็นไรหรอกน่ะ”
ผมรับเด็กทารกจากมือซาเอะมากอดเอาไว้
“ว่าแต่มันเรื่องอะไรกัน ทำไมคนทางโน้นถึงได้อยากยกเด็กให้กับคนทางนี้นะ”
ซาเอะ : “เรื่องนั้นฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน”
ซาเอะบอกว่าเป็นเรื่องของอีกโลกหนึ่ง
ซาเอะ : “สุดท้ายมันก็ไม่ใช่ที่ที่ดีเลยสินะ เพราะฉะนั้น อย่างน้อยก็จะคิดซะว่าเป็นเด็กของพวกเราเอง...... เป็นเรื่องที่ไม่ได้ต่างอะไรไปจากทางนี้สักเท่าไหร่ด้วย”
“แต่ว่ามันอะไรกัน ไม่มีผู้ใหญ่มาเลยสินะ ทำไมกันนะ?” ผมถามขึ้นอีก
ซาเอะ : “เขาคงกำลังกลัวอยู่ล่ะมั้งนะ” ซาเอะพูดด้วยสีหน้ากลัวๆ เหมือนเป็นคำถามที่ตอบลำบาก
“กลัวเหรอ?”
เด็กคนนี้ดูเหมือนจะมีฟันขึ้นแล้ว แต่พอดูดีๆแล้วก็ไม่ใช่ นี่มัน.........
“นี่ ให้วางเด็กลงตรงนี้ได้เลยสินะ?”
ซาเอะ : “ใช่แล้ว อาจจะฟังดูแปลกสักหน่อย แต่ฉันเชื่อว่าจะต้องปรากฏขึ้นอีกแน่ คนที่อยากจะรับเด็กทารกไปเลี้ยง”
ซาเอะได้กลับมาเป็นซาเอะที่อ่อนโยนอีกครั้ง
“หวังว่าจะมีความสุขนะ”
ซาเอะ : “เพราะฉันไม่สามารถปกป้องเด็กคนนี้ไว้ได้จริงๆ”
ผมได้แต่คิดว่ามันเพราะอะไรกันนะ แต่ก็ไม่อาจได้รับคำตอบใดๆ เพียงแต่ปรารถนาให้เด็กคนนี้ได้กลายเป็นคนที่มีความสุขในภายภาคหน้า
เพิ่งมีโอกาสเล่นได้ไม่มากนัก ก็ยังไปได้ไม่ไกลเท่าไหร่ เลยคิดว่ายังไงก็ขอเอาบทนำมาลงสักหน่อยก่อนละกัน
นี่เป็นแค่การแปลโดยย่อเท่านั้น โดยเป็นการแปลๆข้ามๆ ตัดเอาเฉพาะส่วนที่สำคัญ บางส่วนก็ย่อๆ บางส่วนก็ตัดไป ที่จริงแล้วตอนแรกตั้งใจว่าจะเป็นบทสรุปเนื้อเรื่องด้วยซ้ำ แต่ไปๆมาๆก็ไม่รู้ทำไมกลายเป็นบทแปลย่อแบบนี้ไปจนได้
สำหรับการแปลเกมนี้ ต้องเรียกว่าเหนื่อยมากจริงๆ ดูจะยากกว่า ef ที่เคยแปลมาก ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกันว่าเพราะอะไร
ตรงที่มีปัญหามักจะเป็นประมาณว่า รู้สึกเหมือนกับจะแปลได้ แต่พอแปลตรงตามนั้นกลับรู้สึกว่ามันไม่ใช่ มันดูไม่ต่อเนื่องอย่างน่าประหลาด เหมือนกับเราเข้าใจอะไรผิดไป ทำให้ไม่สามารถเข้าใจตรงนั้นได้เลย บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าอะไรเป็นอะไร
สุดท้ายเลยรู้สึกท้อกับการแปลเรื่องนี้มากเหมือนกัน คิดว่าตอนต่อๆไป ถ้าจะแปล ก็คงจะเป็นลักษณะสรุปเนื้อเรื่องมากกว่าที่จะมาแปลย่อแบบนี้นะ แต่จะทำแบบนั้นได้ก็ต้องอ่านเนื้อเรื่องเข้าใจพอสมควร แต่ยอมรับว่าอ่านไปงงไปอยู่หลายจุดเนี่ยสิ
ไม่รู้เพราะอะไรถึงเข้าใจยาก แต่ก็ยอมรับว่าเราไม่มีความสามารถพอจริงๆล่ะ ทั้งที่รู้สึกเหมือนจะเรียนมาเยอะ มีโอกาสใช้มากขนาดนี้แล้วแท้ๆ แต่ก็ยังเหมือนอีกห่างไกล กว่าจะสามารถเล่นวิชวลโนเวล หรืออ่านนิยายได้ ถ้ายังคงก้าวหน้าช้าอย่างนี้อยู่ เรื่องสอบระดับหนึ่งก็ยังไม่ค่อยกล้าหวังเลย แม้ถึงตอนปีหน้า
ไปๆมาๆกลายเป็นบ่นไปซะแล้วสิ เอาล่ะ เชิญอ่านกันดีกว่า บทแปลย่อที่แปลแบบมึนๆ หวังว่าจะผิดพลาดให้น้อยที่สุด
ส่วนของเนื้อเรื่องหลักต่อจากนี้ คิดว่าคงยังไม่ได้มาเขียนลงในเร็วๆนี้แน่นอน เพราะกำลังยุ่งมากจริงๆ
---------------
ผมเริ่มสังเกตว่าหมู่นี้ซาเอะดูไม่ค่อยแข็งแรงเลย แค่พูดก็ทำท่าเหมือนจะเหนื่อยแล้ว แถมยังนอนละเมอบ่อยครั้งด้วย ปกติพวกเรามักจะมานอนกันอยู่บนพื้นหญ้า แม้ว่ามันจะสบายแต่ก็ไม่ถึงขนาดนอนจนเกินเวลาแบบนี้ ทำให้ผมเป็นห่วงว่าเธอจะไม่สบายหรือเปล่านะ
ผมรู้สึกเป็นห่วงจริงๆ นั่นเพราะผมอยากที่จะอยู่กับซาเอะตลอดไป
ในที่สุด ผมก็เริ่มโล่งใจขึ้นมา ขณะนี้พวกเรากำลังยืนอยู่บนหน้าผาและทอดสายตาออกไปยังที่ไกล
“ซาเอะ วันนี้สบายดีนะ?” ผมถามด้วยความเป็นห่วง
ซาเอะ : “ทำไมเหรอ?”
“เห็นช่วงนี้ดูไม่ค่อยแข็งแรงเลยนี่นะ?”
ซาเอะไม่ตอบอะไร แค่ทำท่ายิ้มขึ้นมา
ผมเริ่มสังเกตเห็นอะไรบางอย่างบนมือของซาเอะ
ซาเอะ : “นี่คือ... พลัง”
“พลัง?”
ซาเอะ : “นี่คือพลังของฉันไงล่ะ”
“อืม... งั้นหรอกหรือ”
ผมกำลังจะถามว่าพลังแบบไหนกัน แต่ในตอนนั้นก็เริ่มรู้สึกถึงเงาคนขึ้นมา
“อ๊ะ เรือล่ะ เรือกำลังมา”
...................
ซาเอะเดินกลับออกมาจากเรือ
“นี่ ขอกอดหน่อยได้มั้ย?”
ซาเอะ : “จ้ะ ระวังให้ดี อย่าทำลื่นตกมือล่ะ”
“ไม่เป็นไรหรอกน่ะ”
ผมรับเด็กทารกจากมือซาเอะมากอดเอาไว้
“ว่าแต่มันเรื่องอะไรกัน ทำไมคนทางโน้นถึงได้อยากยกเด็กให้กับคนทางนี้นะ”
ซาเอะ : “เรื่องนั้นฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน”
ซาเอะบอกว่าเป็นเรื่องของอีกโลกหนึ่ง
ซาเอะ : “สุดท้ายมันก็ไม่ใช่ที่ที่ดีเลยสินะ เพราะฉะนั้น อย่างน้อยก็จะคิดซะว่าเป็นเด็กของพวกเราเอง...... เป็นเรื่องที่ไม่ได้ต่างอะไรไปจากทางนี้สักเท่าไหร่ด้วย”
“แต่ว่ามันอะไรกัน ไม่มีผู้ใหญ่มาเลยสินะ ทำไมกันนะ?” ผมถามขึ้นอีก
ซาเอะ : “เขาคงกำลังกลัวอยู่ล่ะมั้งนะ” ซาเอะพูดด้วยสีหน้ากลัวๆ เหมือนเป็นคำถามที่ตอบลำบาก
“กลัวเหรอ?”
เด็กคนนี้ดูเหมือนจะมีฟันขึ้นแล้ว แต่พอดูดีๆแล้วก็ไม่ใช่ นี่มัน.........
“นี่ ให้วางเด็กลงตรงนี้ได้เลยสินะ?”
ซาเอะ : “ใช่แล้ว อาจจะฟังดูแปลกสักหน่อย แต่ฉันเชื่อว่าจะต้องปรากฏขึ้นอีกแน่ คนที่อยากจะรับเด็กทารกไปเลี้ยง”
ซาเอะได้กลับมาเป็นซาเอะที่อ่อนโยนอีกครั้ง
“หวังว่าจะมีความสุขนะ”
ซาเอะ : “เพราะฉันไม่สามารถปกป้องเด็กคนนี้ไว้ได้จริงๆ”
ผมได้แต่คิดว่ามันเพราะอะไรกันนะ แต่ก็ไม่อาจได้รับคำตอบใดๆ เพียงแต่ปรารถนาให้เด็กคนนี้ได้กลายเป็นคนที่มีความสุขในภายภาคหน้า