ชิงเหอฝาง ย่านโบราณกลางเมืองหางโจว
เขียนเมื่อ 2012/06/04 16:20
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
#จันทร์ 16 ม.ค. 2012
&พุธ 18 ม.ค. 2012
&ศุกร์ 20 ม.ค. 2012
หางโจวนั้นเป็นเมืองที่มีประวัติศาสตร์ยาวนาน เช่นเดียวกับปักกิ่ง แม้ว่าบ้านเมืองนับวันจะค่อยๆเปลี่ยนกลายเป็นแบบสมัยใหม่แต่ก็ย่อมเหลือบางส่วนที่ยังคงอนุรักษ์บ้านเมืองแบบโบราณไม่ปล่อยให้เปลี่ยนไปตามสมัย
เช่นเดียวกับที่ปักกิ่งมีย่านโบราณต้าจ้าหลาน (大栅栏) และถนนเฉียนเหมิน (前门大街) และเทียนจินมีถนนวัฒนธรรมโบราณ (古文化街)
กลางเมืองหางโจวนั้นมีย่านที่เรียกว่าชิงเหอฝาง (清河坊) ที่นี่เป็นถนนคนเดินที่ให้บรรยากาศแบบสมัยราชวงศ์ซ่งใต้ (南宋 ปี 1127–1279) ซึ่งสมัยนั้นหางโจวเป็นเมืองหลวง สมัยนั้นหางโจวเคยเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดในโลก
ในบริเวณนั้นประกอบไปด้วยถนนคนเดินหลายสาย สายหลักๆคือถนนเหอฝาง (河坊街) และถนนจงซานจง (中山中路) และยังประกอบไปด้วยซอยย่อยๆมากมาย ถนนจงซานจงนี้ยังเรียกอีกชื่อหนึ่งว่าถนนหนานซ่งยวี่ (南宋御街) แปลว่าถนนหลักแห่งราชวงศ์ซ่งใต้
นอกจากนี้ในบริเวณก็มีถนนเกาอิ๋น (高银街) ซึ่งเป็นถนนของกิน มีร้านอาหารเยอะแต่ก็แพงๆทั้งนั้น
ทางใต้ของที่นี่คือลานกว้างอู๋ซาน (吴山广场) และภูเขาอู๋ซาน (吴山) และก็ยังต่อเนื่องไปยังถนนของกินจงซานหนาน (中山南路美食街) ซึ่งเคยเล่าถึงไปใน https://phyblas.hinaboshi.com/20120117
แผนที่ในบริเวณ (หันทิศเหนือไปทางขวา) ส่วนสีแดงคือถนนคนเดิน จะเห็นถนนคนเดินขนาดใหญ่สองสายหลักตัดกัน แนวตั้งคือถนนเหอฝาง แนวนอนคือถนนจงซานหนาน
ตลอดเวลาที่อยู่หางโจวเราได้แวะไปเที่ยวแถวนั่นหลายครั้ง ส่วนใหญ่จะเป็นวันที่ฝนตกทั้งนั้นเลย เพราะถ้าฝนไม่ตกก็เอาเวลาไปเที่ยวสถานที่ธรรมชาติ พอฝนตกก็มาเดินในเมืองแบบนี้
มีครั้งหนึ่งไปกับเพื่อนฝรั่งที่เขาแวะมาเที่ยวหางโจวพอดี เพื่อนฝรั่งคนนี้เป็นชาวแคนาดา แต่รูปร่างใหม่ใหญ่นัก ดูไม่น่ากลัว แถมคุยดีด้วย ที่จริงเขาเป็นเพื่อนของรุ่นพี่คนหนึ่ง เห็นบอกว่าเจอกันตอนเรียนหนังสือด้วยกันที่ปักกิ่ง แต่ตอนนี้เขาทำงานอยู่ที่เมืองหยวีเหยา (余姚) ในจังหวัดหนิงปัว (宁波) อยู่ไม่ไกลจากหางโจวนัก
ตอนแรกวันนั้นวางแผนว่าจะไปเที่ยวหมู่บ้านหลงจิ่ง (龙井村) กัน แต่ว่าฝนดันตกลงมาก็เลยกลายเป็นเปลี่ยนแผนไปเที่ยวในเมืองแทน นับว่าเขาโชคร้ายเพราะมาเที่ยวทั้งทีดันเจออากาศแบบนี้ แต่ก็เป็นเรื่องปกติของหางโจว
แต่การไม่ได้ไปหมู่บ้านหลงจิ่งในวันนั้นกลับกลายเป็นเรื่องดีสำหรับเราไป เพราะกลายเป็นได้ไปใหม่อีกทีในวันที่มีหิมะแทน https://phyblas.hinaboshi.com/20120217
รูปที่จะลงให้ดูในนี้ได้มาจากการไปที่นั่น ๓ ครั้ง เป็นวันที่ฝนตกซะ ๒ ครั้ง ส่วนอีกครั้งหนึ่งเป็นตอนกลางคืน แม้จะมีโอกาสไปมาหลายครั้งแต่ไม่เคยไปในวันที่อากาศดีปกติเลย
#จันทร์ 16 ม.ค. 2012
จุดเริ่มต้นอยู่ที่หอกลอง (鼓楼, กู่โหลว) ซึ่งต่อเนื่องมาจากทางฝั่งถนนของกินจงซานหนาน (中山南路美食街) ลอดผ่านใต้หอกลองมา
แถวๆหอกลอง
นี่คือแผนที่ของแถวนี้ ข้างหน้าตรงต่อไปจะเป็นซอยต่าถง (打铜巷) เป็นถนนของกิน
บรรยากาศภายในซอยเล็กๆนี้
ร้านอาหารใต้หวัน
สุดซอยก็จะมาโผล่ที่ถนนเหอฝาง (河坊街) ตรงนี้เป็นส่วนหลักที่สำคัญที่สุดของย่านนี้ แต่วันนั้นได้เดินแค่นิดเดียวก็เลี้ยวต่อไปยังส่วนถนนจงซานจง (中山中路)
ถนนจงซานจง แถวนี้บรรยากาศดูจะไม่เป็นย่านโบราณเท่าไหร่แล้ว แต่ก็ยังดูสวย
นี่คือมัสยิดที่มีชื่อว่าวัดเฟิ่งหวง (凤凰寺) สวยดี
เข้าไปดูได้ด้วย แต่ก็ได้แค่บริเวณเล็กๆ
ถนนคนเดินเส้นนี้สุดแค่นี้
ก็เป็นอันจบการเที่ยวย่านนี้ในวันนั้น
จากนั้น ๒ วันต่อมาก็ได้มานี่อีกรอบ ซึ่งคราวนี้เป็นครั้งที่มากับเพื่อนฝรั่ง วันนั้นฝนตกเช่นกัน แถมหนักกว่าด้วย เลยถ่ายภาพมาน้อยมากเลย
#พุธ 18 ม.ค. 2012
ภาพจากฝั่งลานกว้างอู๋ซาน (吴山广场) เห็นเขาอู๋ซานด้วย
ถนนเกาอิ๋น (高银街) เป็นถนนของกินสายหนึ่งในย่านนั้น
ร้านที่เข้าไปกินวันนั้น จำไม่ได้ว่าร้านไหน แต่ว่าแพงใช่เล่น
ร้านหย่งเหอต้าหวัง (永和大王) เป็นร้านอาหารที่ชอบแห่งหนึ่ง เปิดสาขาไปทั่ว ที่ปักกิ่งก็มีอยู่ไม่น้อย
บรรยากาศเงียบเหงาท่ามกลางสายฝนในวันนั้น
ยูธโฮเทลที่เพื่อนฝรั่งพักอยู่พอดีอยู่ในย่านนั้น ดูแล้วน่าอยู่ใช่เล่น ราคาถูกด้วย เขามาพักที่นี่แทนที่จะพักโรงแรม ซึ่งก็สะดวกดี
สุดท้าย ๒ วันต่อมา วันนั้นเป็นหนึ่งวันที่ว่างเว้นจากฝนตก เราได้ไปเที่ยวเมืองโบราณหลงเหมิน (龙门古镇) และเมืองฟู่หยาง (富阳市) มา https://phyblas.hinaboshi.com/20120121
หลังจากนั้นก็กลับมาถึงหางโจวตอนเย็นซึ่งฟ้ามืดแล้ว และได้แวะมาที่นี่อีกครั้ง
#ศุกร์ 20 ม.ค. 2012
บรรยากาศในถนนเหอฝางยามค่ำคืน
ถนนของกินเกาอิ๋น ร้านที่เราไปกินคืนนั้น แพงมากเช่นกัน เป็นถนนสายที่เหมาะกับคนมีตัง ส่วนคนธรรมดาอย่างเราก็กินไปถอนใจไป
หลังจากนั้นก็มีแวะเวียนไปที่นั่นอีกหลายครั้ง แต่ก็ไม่ได้ถ่ายอะไรมากแล้ว จำไม่ได้ว่าแวะไปกี่ครั้งด้วย
ย่านนี้เป็นสถานที่แห่งหนึ่งที่ว่าถ้าหากมาถึงหางโจวแล้วก็ไม่ควรจะพลาดมาจริงๆ