φυβλαςのβλογ
บล็อกของ phyblas

#ศุกร์ 7 ต.ค. 2011 & เสาร์ 27 มิ.ย. 2015

เมื่อสมัยที่เพิ่งมาปักกิ่งใหม่ๆตอนปี 2011 นั้นยังไม่ค่อยรู้สถานที่เที่ยวมาก ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นเพื่อนที่ชวนไปเที่ยวตามที่ต่างๆ

สถานที่หนึ่งที่เคยตามเพื่อนไปแบบไม่ค่อยรู้อะไรเลยก็คือปาต้าชู่ (八大处) เป็นสถานที่แรกๆที่ได้ไป แต่เนื่องจากตอนนั้นที่ไปนั้นได้เดินแค่นิดเดียวเท่านั้นก็เลยไม่ค่อยมีอะไรเล่ามากเลยไม่ได้เขียนถึง ตั้งใจว่าจะรอไปอีกครั้งแล้วค่อยเขียนทีเดียว

ครั้งนี้ได้มีโอกาสแวะไปอีกครั้งจนได้ ไม่ได้มากับเพื่อนแต่ว่ามากับครอบครัว โดยเป็นการเที่ยวต่อจากที่ไปเที่ยววัดเทียนหนิงและสวนสาธารณะสระบัวแล้วแวะทานติ่มซำมื้อเที่ยงมา

บันทึกที่เขียนต่อไปนี้จะเขียนถึงการไป ๒ ครั้งรวมกัน ทั้งสองครั้งไปในช่วงที่ต่างกันของปี อากาศก็ต่างกันก็ให้บรรยากาศที่ต่างกันออกไปบ้าง

ปาต้าชู่เป็นชื่อสถานที่ที่ประกอบไปด้วยศาสนสถานทางพุทธศาสนา ๘ แห่ง ซึ่งตั้งอยู่ในภูเขา ๓ ลูก จึงเรียกกว่าปาต้าชู่ ซึ่งแปลว่า "แปดแห่งใหญ่" สถานที่ตั้งอยู่ในภูเขาทางตะวันตกเฉียงเหนือของตัวเมืองปักกิ่ง อยู่ใกล้กับเซียงซาน (香山) แต่ว่าเป็นเขาคนละลูกกัน

สถานที่ ๘ แห่งนั้นประกอบไปด้วย
๑. วัดฉางอาน (长安寺)
๒. วัดหลิงกวาง (灵光寺)
๓. อารามซานซาน (三山庵)
๔. วัดต้าเปย์ (大悲寺)
๕. หอหลงหวาง (龙王堂)
๖. วัดเซียงเจี้ย (香界寺)
๗. ถ้ำเป่าจู (宝珠洞)
๘. วัดเจิ้งกั่ว (证果寺)

ในจำนวนนั้นวัดฉางอานไม่ได้เปิดให้ชม ส่วนวัดเจิ้งกั๋วอยู่ไกลจากอันอื่น นอกจากนั้นอีก ๖ แห่งที่เหลืออยู่ในเส้นทางเดียวกัน

ในปี 1900 ซึ่งพันธมิตร ๘ ชาติได้บุกเข้าปักกิ่งหลังเหตุการณ์กบฏนักมวยนั้นได้มีการทำลายที่นี่ไปเยอะ ทำให้สิ่งก่อสร้างจำนวนมากที่เห็นอยู่ตอนนี้เป็นของที่สร้างขึ้นใหม่แทน



ในการมาครั้งแรกที่มากับเพื่อนนั้นมาด้วยรถเมล์ ที่นี่มีรถเมล์หลายสายที่สามารถมาถึงได้

รถเมล์ลงแถวนี้ ใกล้ทางเข้า



ซื้อบัตรผ่านประตูแล้วผ่านเข้าไปข้างใน



ในนี้คนเยอะ ระหว่างทางตั้งขายของอยู่เต็มไปหมด



ศาสนสถานที่แรกที่จะพบก็คือวัดหลิงกวาง (灵光寺) ซึ่งเป็นหมายเลขสอง ที่นี่มีหอคอยสวยเด่นซึ่งเห็นได้จากไกล



บรรยากาศภายในบริเวณวัด








หอคอย



จากตรงนี้ถ้าเดินขึ้นไปก็จะไปยังที่หมายเลขสามและสี่ต่อไปได้ แต่ว่าเราไม่ได้เดินต่อแต่กลับลงไป เพราะเพื่อนที่พามาเองก็ไม่ได้กะจะขึ้นไปดูด้านบนต่อ



ลงมาตรงนี้มีย่านขายของกิน



มีอะไรขายอยู่เยอะทีเดียว พวกเราก็ทานกันให้เสร็จแล้วค่อยกลับ





ตรงนี้ชี้บอกทางสำหรับไปขึ้นรถกระเช้าเพื่อขึ้นไปยังส่วนยอดเขา แต่เราไม่ได้ขึ้น





สำหรับเรื่องเล่าจากการมาในครั้งแรกเมื่อปี 2011 ก็หมดแค่นี้ ในตอนนั้นไม่ค่อยได้ดูอะไรมากรีบกลับไปอย่างเร็ว

พอถึงปี 2015 เราจึงได้กลับมาใหม่ โดยแวะมาเที่ยวหลังจากที่ได้พาครอบครัวเที่ยววัดเทียนหนิงแล้วก็ต่อด้วยชมดอกบัวที่สวนสาธารณะเหลียนฮวาฉือ แล้วก็ไปทานติ่มซำที่ศูนย์การค้าจินหยวน https://phyblas.hinaboshi.com/20150714

เรานั่งแท็กซีเดินทางจากศูนย์การค้าจินหยวนมาถึงนี่ ซึ่งถือว่าไม่ไกล ไม่นานก็มาถึง

หน้าประตูทางเข้าที่ต้องซื้อบัตร ครั้งนี้อากาศไม่ค่อยดีมีหมอกทำให้เห็นอะไรไม่ชัด ว่าไปแล้วก็น่าเสียดายอยู่เหมือนกัน



ครั้งนี้เรามาเก็บตกสิ่งที่พลาดไม่ได้ดูไปในครั้งก่อน นั่นคือการขึ้นกระเช้าไปดูศาสนสถานที่อยู่ด้านบน เราเดินไปตามทางที่จะมาขึ้นรถกระเช้าแทนที่จะเดินไปทางที่ไปสู่วัดหลิงกวางเหมือนครั้งก่อน



กระเช้าที่นี่เป็นแบบนี้ ตู้หนึ่งนั่งได้ ๒ คน ค่ากระเช้าคนละ ๕๐ หยวน



ข้างๆทางของรถกระเช้ายังเห็นทางรถเลื่อนด้วย ดูแล้วคล้ายๆกับที่กำแพงเมืองจีนด่านมู่เถียนยวี่ซึ่งเคยไปมา แต่ที่นี่สูงกว่ามาก เส้นทางเลื่อนจึงยาวไกล



ข้างใต้เส้นทางรถกระเช้าก็เป็นเส้นทางเดินสำหรับคนที่จะเดินขึ้นเขา แต่ว่านี่เป็นแค่เส้นทางเดินทางหนึ่ง ขาลงเราจะเดินลงอีกทางไม่งั้นก็จะไม่เห็นอะไรเลย



จากตรงนี้สามารถมองเห็นอาคารวัดได้จากไกลๆ แต่น่าเสียดายว่ามีหมอกก็เลยไม่อาจเห็นได้ชัดเท่าไหร่




แล้วกระเช้าก็ขึ้นมาถึงด้านบน เขาสูงกว่าที่คิดมาก มีความรู้สึกว่าขึ้นมาไกลมาก ภายในกระเช้าก็ร้อนมากไม่มีลม กว่าจะถึงนี่เหงื่อแตก



เป้าหมายอยู่ที่ถ้ำเป่าจูซึ่งเป็นสถานที่หมายเลขเจ็ด เป็นที่ที่อยู่สูงที่สุด เมื่อขึ้นกระเช้ามาถึงนี่แล้วก็เดินอีกไม่ไกลก็ถึง



ถึงแล้ว ทางเข้า ที่นี่แม้จะชื่อว่าเป็นถ้ำแต่ความจริงแล้วก็คือวัด แล้วก็มีถ้ำเล็กๆอยู่ข้างใน



อาคารวัด



ทางเข้าไปยังถ้ำซึ่งอยู่ด้านหลังอาคาร



ถ้ำเล็กๆด้านใน ภายในมีพระอยู่



จากนั้นเดินลงไปต่อ



ไม่นานก็ถึงวัดเซียงเจี้ย ซึ่งเป็นแห่งหมายเลขหก



วัดนี้ใหญ่พอสมควร ระหว่างเดินดูในนี้ไปเส้นทางก็ค่อยๆลงไปข้างล่าง






พอทะลุผ่านวัดออกมาก็เจอกับหินที่แสดงถึงร่องรอยของธารน้ำแข็งในยุคควอเทอร์นารี เป็นสมบัติที่อนุรักษ์ไว้ที่สำคัญของเขตนี้



แล้วก็เดินลงต่อไป คราวนี้เดินยาวพอสมควรกว่าจะถึงที่ถัดไป ที่จริงแล้วมีทางให้เลือกสองทางโดยทั้งสองทางมีศาสนสถานคนละแห่งคือวัดต้าเปย์ (大悲寺) ซึ่งเป็นแห่งหมายเลขสี่ กับหอหลงหวาง (龙王堂) ซึ่งเป็นแห่งหมายเลขห้า หากไม่อยากเดินย้อนก็ต้องเลือกทางใดทางหนึ่ง ซึ่งเราเลือกไปทางวัดต้าเปย์ ดังนั้นจึงไม่ได้ผ่านหอหลงหวาง




เส้นทางบางส่วนซ้อนทับกับกระเช้าที่นั่งขึ้นมาตอนแรก



หลังจากที่เดินลงมาเรื่อยๆในที่สุดก็มาถึงวัดวัดต้าเปย์ซึ่งเป็นแห่งหมายเลขสี่



เดินขึ้นไปดูข้างในก็ใหญ่พอสมควร






จากนั้นกลับลงมาแล้วเดินต่อไม่ไกลก็มาถึงวัดอารามซานซาน (三山庵) ซึ่งเป็นแห่งหมายเลขสาม



เข้าไปชมด้านใน ไม่ค่อยใหญ่เท่าไหร่





เสร็จแล้วก็เดินต่อลงมา



ในที่สุดก็เดินกลับลงมาจนถึงวัดหลิงกวางซึ่งเป็นแห่งที่สอง และเป็นอันที่อยู่ล่างสุดซึ่งเราเคยแวะมาตอนครั้งแรก เมื่อมาถึงตรงนี้ก็เท่ากับว่าการเดินทางอันยาวไกลกำลังสิ้นสุดลงแล้ว ใช้เวลาไปเกือบ ๒ ชั่วโมงในการเดินทางหลังจากที่ลงจากกระเช้ามาค่อยๆเดินลงมาจนถึงทางออกด้านล่างสุด



จากนั้นก็เดินต่ออีกนิดหน่อยเพื่อกลับลงไปข้างล่าง บอกลาสถานที่แห่งนี้แค่นี้




จากนั้นขากลับเราไปขึ้นรถเมล์เพื่อไปขึ้นรถไฟฟ้าที่สถานีผิงกั่วหยวน (苹果园站) ซึ่งเป็นสถานที่ที่อยู่ใกล้ที่นี่มากที่สุด จากที่นั่นนั่งไปยังซีตานเพื่อหามื้อเย็นทานที่นั่น

แวะทานร้านไซเซริยะ (saizeriya, 萨莉亚) ซึ่งเป็นร้านอาหารอิตาลีของญี่ปุ่น ที่นี่มีแต่ของอร่อยๆทั้งนั้น แต่นี่ก็อาจเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้มาทานแล้ว

-----------------------------------------

囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧

ไม่อนุญาตให้นำเนื้อหาของบทความไปลงที่อื่นโดยไม่ได้ขออนุญาตโดยเด็ดขาด หากต้องการนำบางส่วนไปลงสามารถทำได้โดยต้องไม่ใช่การก๊อปแปะแต่ให้เปลี่ยนคำพูดเป็นของตัวเอง หรือไม่ก็เขียนในลักษณะการยกข้อความอ้างอิง และไม่ว่ากรณีไหนก็ตาม ต้องให้เครดิตพร้อมใส่ลิงก์ของทุกบทความที่มีการใช้เนื้อหาเสมอ