ย่านเมืองเก่าตู๋เค่อจงและซากุระบานเต็มเขากุยซาน
เขียนเมื่อ 2018/04/30 23:02
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
# ศุกร์ 13 เม.ษ. 2018
จากตอนที่แล้วที่เที่ยววัดซงจ้านหลินเสร็จก็เรียกรถนั่งย้อนมาถึงย่านเมืองเก่า ให้มาลงตรงหน้าทางเข้า https://phyblas.hinaboshi.com/20180428
สำหรับตอนนี้จะเป็นการเที่ยวในย่านเมืองเก่า
ย่านเมืองเก่าของเมืองเซียงเก๋อหลี่ลาแห่งนี้มีชื่อเรียกว่าตู๋เค่อจง (独克宗) หรือชื่อในภาษาทิเบตว่า โต่กาจง (རྡོ་མཁར་རྫོང་, Dogazong) เป็นย่านเมืองเก่าที่เก่าแก่กว่า ๓๐๐ ปี แต่ในปี 2014 เกิดไฟไหม้ครั้งใหญ่ทำให้สิ่งก่อสร้างส่วนใหญ่เสียหาย ดังนั้นย่านเมืองเก่าที่เห็นปัจจุบันจึงไม่ใช่ของแท้ดั้งเดิมแต่ถูกสร้างขึ้นมาใหม่
เวลาผ่านมา ๔ ปีแล้ว รอยแผลจากครั้งนั้นก็แทบจะหายไปหมดแล้ว แต่สิ่งที่ถูกเผาไปแล้วก็ไม่อาจคืนกลับมาได้ เป็นเรื่องน่าเสียดาย
ทางเข้าย่านเมืองเก่า
ภายในเต็มไปด้วยร้านค้าและร้านอาหาร สินค้าที่พบมากคือเนื้อจามรี
บางบริเวณมองๆผ่านไปก็เห็นภูเขาด้านหลังเป็นฉากหลัง
บางส่วนก็ดูเงียบๆ ไม่มีคน เห็นได้ชัดว่าเป็นบริเวณที่สร้างใหม่และยังไม่มีคนมาจับจอง
เดินลึกเข้ามาข้างในเรื่องๆก็เจอจุดสำคัญของที่นี่ คือสวนสาธารณะกุยซาน (龟山公园) ซึ่งเป็นสวนสวยๆใจกลางย่านเมืองเก่า อีกทั้งยังเป็นจุดชมทิวทัศน์ที่ดีด้วย ขณะนี้ซากุระกำลังบางจึงสวยมาก
เดินเลียบกำแพงเพื่อหาทางเข้า
แล้วก็มาถึงลานกว้างตรงด้านหน้าทางเข้า ที่นี่เรียกว่าจตุรัสแสงจันทร์ (月光广场, เยวี่ยกวางกว๋างฉ่าง)
จากตรงนี้ขึ้นเขาเข้าไปได้
ยิ่งเดินยิ่งเหนื่อย แล้วยิ่งรู้สึกว่าอยู่นี่แล้วหอบง่ายกว่าปกติด้วย เพราะอยู่ที่สูงแล้วอากาศเบาบาง ทำให้ต้องหยุดพักเป็นช่วงๆ มีอาการปวดหัวร่วมด้วยจนต้องกินยาพาราเซตามอลไป ดีที่เตรียมมาเผื่อพร้อมอยู่แล้ว
แล้วก็มาถึงอาคารวัดด้านบนสุด ที่นี่เป็นวัดทิเบตเรียกว่าวัดหลวงพ่อโต (大佛寺, ต้าฝัวซื่อ) มีพระพุทธรูปองค์ใหญ่อยู่ด้านใน
แล้วบนนี้ก็เป็นจุดชมทิวทัศน์อย่างดีด้วย
กงล้ออธิษฐาน จว่านจิงถ่ง (转经筒) ขนาดใหญ่เบ้อเริ่ม
สามารถเข้าไปหมุนได้ด้วย แต่ขนาดใหญ่มากจึงต้องใช้หลายคนร่วมแรงกัน
จากนั้นกลับลงมาจากเขา มาเดินที่ลานกว้างด้่านหน้า เจอจามรี สามารถขึ้นขี่ถ่ายรูปได้แต่มีค่าใช้จ่าย
ข้างๆลานกว้างสวนมีพิพิธภัณฑ์อยู่ ๒ แห่ง แห่งหนึ่งคือพิพิธภัณฑ์การเดินทัพทางไกลของกองทัพแดงที่ตี๋ชิ่ง (迪庆州红军长征博物馆)
พิพิธภัณฑ์นี้สร้างขึ้นและเปิดให้เข้าชมตั้งแต่ปี 2007 เพื่อเป็นที่ระลึกเหตุการณ์การเดินทัพทางไกล (长征, ฉางเจิง) ซึ่งระหว่างเดินทัพทางไกลของกองทัพแดงช่วงปี 1934 ถึง 1936 เพื่อหนีการตามล่าของรัฐบาลก๊กมินตั๋งนั้นได้มีการผ่านมายังจังหวัดตี๋ชิ่งแห่งนี้ ดังนั้นพิพิธภัณฑ์แห่งนี้จึงถูกสร้างเพื่อระลึกและบรรยายถึงเหตุการณ์ในช่วงนั้น ไม่มีค่าใช้จ่ายในการเข้าชม
แผนที่เส้นทาง
ส่วนจัดแสดงเล่าเหตุการณ์ไปเรื่อยๆ
ส่วนห้องตรงนี้มีการจำลองฉากด้วย
ส่วนถัดมา
ตรงนี้เป็นส่วนที่แสดงคำพูดที่ผู้นำแต่ละคนกล่าวเกี่ยวกับเรื่องความสำคัญของการเดินทัพทางไกล
ส่วนพิพิธภัณฑ์อีกแห่งคือพิพิธภัณฑ์ประจำจังหวัดปกครองตนเองชนชาติทิเบตตี๋ชิ่ง (迪庆藏族自治州民族博物馆)
ที่นี่จัดแสดงประวัติศาสตร์ของตี๋ชิ่งตั้งแต่ยุคดึกดำบรรพ์มาเลย
ส่วนตรงนี้จัดแสดงพวกเสื้อผ้าชนเผ่าต่างๆที่นี่ อันนี้ของชาวทิเบต
ชาวน่าซี (纳西族)
ชาวลี่ซู่ (傈僳族)
ชาวอี๋ (彝族)
นอกจากนี้ยังมีส่วนจัดแสดงพิเศษที่จัดแสดงวัฒนธรรมมณฑลกุ้ยโจวด้วย แม้ว่าจะดูไม่ค่อยเกี่ยวกัน
ชมพิพิธภัณฑ์เสร็จก็ออกมาเดินย่านเมืองเก่าต่อจนออกไปอีกทาง
แล้วก็เดินออกจากย่านเมืองเก่า จากนั้นก็เดินผ่านย่านที่มีร้านอาหารตามทางประปราย ก็เห็นร้านนี้เป็นอาหารทิเบตจึงเลือกที่นี่
พอเข้าไปแล้วก็สั่งข้าวผัดเนื้อจามรี (牦牛炒饭) ราคา ๑๕ หยวน แล้วก็บะหมี่เนื้อจามรี ๑๕ หยวน อร่อยใช้ได้ทีเดียว ที่จริงก็รู้สึกว่าไม่ได้ต่างจากเนื้อวัวหรือเนื้อแพะมากนัก
มีถ่ายภาพเมนูเก็บกลับมาด้วย แต่ละอย่างไม่แพง
กินเสร็จก็เดินกลับไปทางโรงแรม ซึ่งอยู่ห่างไป ๒ กิโลเมตรกว่า ระหว่างทางก็ยังมีทิวทัศน์สวยๆ
ระหว่างทางผ่านร้านหนังสือก็แวะเข้าไปดูนิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้มีอะไรเป็นพิเศษ
จากนั้นเดินสักพักก็กลับมาถึงโรงแรม แต่ก็ยังไม่ได้กลับโรงแรมทันที แต่เดินเลยไปยังสถานีขนส่งซึ่งอยู่เลยจากโรงแรมไปหน่อย ซื้อตั๋วรถบัสสำหรับเดินทางไปลี่เจียงต่อไป่ในวันรุ่งขึ้น เราเลือกตั๋วรอบ 8:30 น.
เท่านี้ก็สิ้นสุดวัน กลับมายังโรงแรมพักผ่อน เตรียมตัวสำหรับการเดินทางสู่ลี่เจียงในวันต่อไป https://phyblas.hinaboshi.com/20180502
จากตอนที่แล้วที่เที่ยววัดซงจ้านหลินเสร็จก็เรียกรถนั่งย้อนมาถึงย่านเมืองเก่า ให้มาลงตรงหน้าทางเข้า https://phyblas.hinaboshi.com/20180428
สำหรับตอนนี้จะเป็นการเที่ยวในย่านเมืองเก่า
ย่านเมืองเก่าของเมืองเซียงเก๋อหลี่ลาแห่งนี้มีชื่อเรียกว่าตู๋เค่อจง (独克宗) หรือชื่อในภาษาทิเบตว่า โต่กาจง (རྡོ་མཁར་རྫོང་, Dogazong) เป็นย่านเมืองเก่าที่เก่าแก่กว่า ๓๐๐ ปี แต่ในปี 2014 เกิดไฟไหม้ครั้งใหญ่ทำให้สิ่งก่อสร้างส่วนใหญ่เสียหาย ดังนั้นย่านเมืองเก่าที่เห็นปัจจุบันจึงไม่ใช่ของแท้ดั้งเดิมแต่ถูกสร้างขึ้นมาใหม่
เวลาผ่านมา ๔ ปีแล้ว รอยแผลจากครั้งนั้นก็แทบจะหายไปหมดแล้ว แต่สิ่งที่ถูกเผาไปแล้วก็ไม่อาจคืนกลับมาได้ เป็นเรื่องน่าเสียดาย
ทางเข้าย่านเมืองเก่า
ภายในเต็มไปด้วยร้านค้าและร้านอาหาร สินค้าที่พบมากคือเนื้อจามรี
บางบริเวณมองๆผ่านไปก็เห็นภูเขาด้านหลังเป็นฉากหลัง
บางส่วนก็ดูเงียบๆ ไม่มีคน เห็นได้ชัดว่าเป็นบริเวณที่สร้างใหม่และยังไม่มีคนมาจับจอง
เดินลึกเข้ามาข้างในเรื่องๆก็เจอจุดสำคัญของที่นี่ คือสวนสาธารณะกุยซาน (龟山公园) ซึ่งเป็นสวนสวยๆใจกลางย่านเมืองเก่า อีกทั้งยังเป็นจุดชมทิวทัศน์ที่ดีด้วย ขณะนี้ซากุระกำลังบางจึงสวยมาก
เดินเลียบกำแพงเพื่อหาทางเข้า
แล้วก็มาถึงลานกว้างตรงด้านหน้าทางเข้า ที่นี่เรียกว่าจตุรัสแสงจันทร์ (月光广场, เยวี่ยกวางกว๋างฉ่าง)
จากตรงนี้ขึ้นเขาเข้าไปได้
ยิ่งเดินยิ่งเหนื่อย แล้วยิ่งรู้สึกว่าอยู่นี่แล้วหอบง่ายกว่าปกติด้วย เพราะอยู่ที่สูงแล้วอากาศเบาบาง ทำให้ต้องหยุดพักเป็นช่วงๆ มีอาการปวดหัวร่วมด้วยจนต้องกินยาพาราเซตามอลไป ดีที่เตรียมมาเผื่อพร้อมอยู่แล้ว
แล้วก็มาถึงอาคารวัดด้านบนสุด ที่นี่เป็นวัดทิเบตเรียกว่าวัดหลวงพ่อโต (大佛寺, ต้าฝัวซื่อ) มีพระพุทธรูปองค์ใหญ่อยู่ด้านใน
แล้วบนนี้ก็เป็นจุดชมทิวทัศน์อย่างดีด้วย
กงล้ออธิษฐาน จว่านจิงถ่ง (转经筒) ขนาดใหญ่เบ้อเริ่ม
สามารถเข้าไปหมุนได้ด้วย แต่ขนาดใหญ่มากจึงต้องใช้หลายคนร่วมแรงกัน
จากนั้นกลับลงมาจากเขา มาเดินที่ลานกว้างด้่านหน้า เจอจามรี สามารถขึ้นขี่ถ่ายรูปได้แต่มีค่าใช้จ่าย
ข้างๆลานกว้างสวนมีพิพิธภัณฑ์อยู่ ๒ แห่ง แห่งหนึ่งคือพิพิธภัณฑ์การเดินทัพทางไกลของกองทัพแดงที่ตี๋ชิ่ง (迪庆州红军长征博物馆)
พิพิธภัณฑ์นี้สร้างขึ้นและเปิดให้เข้าชมตั้งแต่ปี 2007 เพื่อเป็นที่ระลึกเหตุการณ์การเดินทัพทางไกล (长征, ฉางเจิง) ซึ่งระหว่างเดินทัพทางไกลของกองทัพแดงช่วงปี 1934 ถึง 1936 เพื่อหนีการตามล่าของรัฐบาลก๊กมินตั๋งนั้นได้มีการผ่านมายังจังหวัดตี๋ชิ่งแห่งนี้ ดังนั้นพิพิธภัณฑ์แห่งนี้จึงถูกสร้างเพื่อระลึกและบรรยายถึงเหตุการณ์ในช่วงนั้น ไม่มีค่าใช้จ่ายในการเข้าชม
แผนที่เส้นทาง
ส่วนจัดแสดงเล่าเหตุการณ์ไปเรื่อยๆ
ส่วนห้องตรงนี้มีการจำลองฉากด้วย
ส่วนถัดมา
ตรงนี้เป็นส่วนที่แสดงคำพูดที่ผู้นำแต่ละคนกล่าวเกี่ยวกับเรื่องความสำคัญของการเดินทัพทางไกล
ส่วนพิพิธภัณฑ์อีกแห่งคือพิพิธภัณฑ์ประจำจังหวัดปกครองตนเองชนชาติทิเบตตี๋ชิ่ง (迪庆藏族自治州民族博物馆)
ที่นี่จัดแสดงประวัติศาสตร์ของตี๋ชิ่งตั้งแต่ยุคดึกดำบรรพ์มาเลย
ส่วนตรงนี้จัดแสดงพวกเสื้อผ้าชนเผ่าต่างๆที่นี่ อันนี้ของชาวทิเบต
ชาวน่าซี (纳西族)
ชาวลี่ซู่ (傈僳族)
ชาวอี๋ (彝族)
นอกจากนี้ยังมีส่วนจัดแสดงพิเศษที่จัดแสดงวัฒนธรรมมณฑลกุ้ยโจวด้วย แม้ว่าจะดูไม่ค่อยเกี่ยวกัน
ชมพิพิธภัณฑ์เสร็จก็ออกมาเดินย่านเมืองเก่าต่อจนออกไปอีกทาง
แล้วก็เดินออกจากย่านเมืองเก่า จากนั้นก็เดินผ่านย่านที่มีร้านอาหารตามทางประปราย ก็เห็นร้านนี้เป็นอาหารทิเบตจึงเลือกที่นี่
พอเข้าไปแล้วก็สั่งข้าวผัดเนื้อจามรี (牦牛炒饭) ราคา ๑๕ หยวน แล้วก็บะหมี่เนื้อจามรี ๑๕ หยวน อร่อยใช้ได้ทีเดียว ที่จริงก็รู้สึกว่าไม่ได้ต่างจากเนื้อวัวหรือเนื้อแพะมากนัก
มีถ่ายภาพเมนูเก็บกลับมาด้วย แต่ละอย่างไม่แพง
กินเสร็จก็เดินกลับไปทางโรงแรม ซึ่งอยู่ห่างไป ๒ กิโลเมตรกว่า ระหว่างทางก็ยังมีทิวทัศน์สวยๆ
ระหว่างทางผ่านร้านหนังสือก็แวะเข้าไปดูนิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้มีอะไรเป็นพิเศษ
จากนั้นเดินสักพักก็กลับมาถึงโรงแรม แต่ก็ยังไม่ได้กลับโรงแรมทันที แต่เดินเลยไปยังสถานีขนส่งซึ่งอยู่เลยจากโรงแรมไปหน่อย ซื้อตั๋วรถบัสสำหรับเดินทางไปลี่เจียงต่อไป่ในวันรุ่งขึ้น เราเลือกตั๋วรอบ 8:30 น.
เท่านี้ก็สิ้นสุดวัน กลับมายังโรงแรมพักผ่อน เตรียมตัวสำหรับการเดินทางสู่ลี่เจียงในวันต่อไป https://phyblas.hinaboshi.com/20180502