ฟ้าสวยในฤดูใบไม้ร่วง อากาศเย็นสบาย เดินเล่นชมเมฆที่เลื่อนลอยไป
เขียนเมื่อ 2020/11/09 22:34
แก้ไขล่าสุด 2024/11/28 22:21
# จันทร์ 9 พ.ย. 2020
วันนี้อากาศดีและพอดีว่าอยู่ในอารมณ์ที่อยากเดินเล่นคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยจึงได้ไปเดินเล่นตั้งแต่ตอนเที่ยงหลังจากกินมื้อเที่ยงไป
ภาพตรงเสาธงชาติใกล้ฝั่งประตูหน้าของมหาวิทยาลัย
บริเวณสนาม
เดินต่อไปเรื่อยๆแบบไม่ได้คิดอะไรมาก ไม่ได้ตั้งเป้าแน่นอนนัก รู้ตัวอีกทีก็ถึงสวนเหมย์หยวน (梅園) ซึ่งเป็นสวนซึ่งตั้งอยู่บนทางลาดเขาภายในบริเวณมหาวิทยาลัย แถวนี้ทิวทัศน์ไม่เลวทีเดียว
แล้วเดินต่อมาก็ถึงทะเลสาบเซียงซือ (相思湖) ตรงนี้ก็บรรยากาศดีเลยเดินเล่นอยู่ตรงนี้ไปสักพัก
ในทะเลสาบมีเป็ด
ภาพท้องฟ้าในช่วงตอนนั้น
จากนั้นได้นั่งพักอยู่ริมทะเลสาบไปพลางๆ มองเมฆบนท้องฟ้าที่เปลี่ยนแปรไปเรื่อยๆ
หลังจากนั้นตอนบ่ายก็กลับมาที่ห้องวิจัยเพื่อนั่งพักผ่อนและทำงานต่อไป
ตอนเย็นอากาศก็ยังดี และฟ้าก็ยังคงสวยอยู่ จึงออกมาเดินเล่นอีก ภาพนี้ตอนที่เพิ่งออกมา จังอยู่ในบริเวณสนามของมหาวิทยาลัย
แต่คราวนี้เดินไกลต่อไปทางตะวันตกประมาณ ๒ กม. จนมาถึงแถวสถานีรถไฟสถานีซินจู๋ (新竹站)
เดินผ่านสถานีมาทางฝั่งเหนือถึงอิ๋งซีเหมิน (迎曦門) ถึงตอนนั้นฟ้าก็มืดไปแล้ว
จากนั้นก็ไปหาอะไรกินที่ร้านอาหารญี่ปุ่นแถวนั้น ราเมงกระดูกหมูโชวยุสาหร่ายเนยข้าวโพด 豚骨醤油のりバタコーンらーめん ราคา 220 หยวน
จากนั้นขากลับก็นั่งรถเมล์กลับไปถึงมหาวิทยาลัย ที่จริงเดินมาได้ก็เดินกลับได้แต่ก็เดินจนเหนื่อยแล้ว และฟ้าก็มืดไปแล้วจึงกลับด้วยรถเมล์
วันนี้อากาศดีและพอดีว่าอยู่ในอารมณ์ที่อยากเดินเล่นคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยจึงได้ไปเดินเล่นตั้งแต่ตอนเที่ยงหลังจากกินมื้อเที่ยงไป
ภาพตรงเสาธงชาติใกล้ฝั่งประตูหน้าของมหาวิทยาลัย
บริเวณสนาม
เดินต่อไปเรื่อยๆแบบไม่ได้คิดอะไรมาก ไม่ได้ตั้งเป้าแน่นอนนัก รู้ตัวอีกทีก็ถึงสวนเหมย์หยวน (梅園) ซึ่งเป็นสวนซึ่งตั้งอยู่บนทางลาดเขาภายในบริเวณมหาวิทยาลัย แถวนี้ทิวทัศน์ไม่เลวทีเดียว
แล้วเดินต่อมาก็ถึงทะเลสาบเซียงซือ (相思湖) ตรงนี้ก็บรรยากาศดีเลยเดินเล่นอยู่ตรงนี้ไปสักพัก
ในทะเลสาบมีเป็ด
ภาพท้องฟ้าในช่วงตอนนั้น
จากนั้นได้นั่งพักอยู่ริมทะเลสาบไปพลางๆ มองเมฆบนท้องฟ้าที่เปลี่ยนแปรไปเรื่อยๆ
หลังจากนั้นตอนบ่ายก็กลับมาที่ห้องวิจัยเพื่อนั่งพักผ่อนและทำงานต่อไป
ตอนเย็นอากาศก็ยังดี และฟ้าก็ยังคงสวยอยู่ จึงออกมาเดินเล่นอีก ภาพนี้ตอนที่เพิ่งออกมา จังอยู่ในบริเวณสนามของมหาวิทยาลัย
แต่คราวนี้เดินไกลต่อไปทางตะวันตกประมาณ ๒ กม. จนมาถึงแถวสถานีรถไฟสถานีซินจู๋ (新竹站)
เดินผ่านสถานีมาทางฝั่งเหนือถึงอิ๋งซีเหมิน (迎曦門) ถึงตอนนั้นฟ้าก็มืดไปแล้ว
จากนั้นก็ไปหาอะไรกินที่ร้านอาหารญี่ปุ่นแถวนั้น ราเมงกระดูกหมูโชวยุสาหร่ายเนยข้าวโพด 豚骨醤油のりバタコーンらーめん ราคา 220 หยวน
จากนั้นขากลับก็นั่งรถเมล์กลับไปถึงมหาวิทยาลัย ที่จริงเดินมาได้ก็เดินกลับได้แต่ก็เดินจนเหนื่อยแล้ว และฟ้าก็มืดไปแล้วจึงกลับด้วยรถเมล์