# อังคาร 12 พ.ย. 2024บันทึกต่อจากตอนที่แล้วที่เที่ยวเมืองชิมาบาระเสร็จไปแล้วก็มาถึงสถานีชิมาบาระ
https://phyblas.hinaboshi.com/20241202หลังจากนั้นก็ได้เวลาเดินทางออกจากจังหวัดนางาซากิแล้ว แม้ว่าจะเพิ่งมาถึงแล้วก็เที่ยวไปแค่เมืองเดียว แต่ว่าการเที่ยวครั้งนี้เราไม่ได้มีแผนจะค้างในจังหวัดนางาซากิ แล้วก็ไม่ได้ไปถึงเมืองนางาซากิด้วย แค่แวะเที่ยวชิมาบาระ จากนั้นก็ไปต่อ
เป้าหมายต่อไปที่จะไปเที่ยวในช่วงบ่ายถึงเย็นก็คือ
เมืองทาเกโอะ (
武雄市) จังหวัดซางะ
ตำแหน่งเมืองทาเกโอะในจังหวัดซางะ แสดงเป็นสีชมพูเข้ม
เมืองนี้เป็นที่ตั้งของสถานีทาเกโอะอนเซง (
武雄温泉駅) ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของชิงกันเซงคิวชูตะวันตก (
西九州新幹線) ซึ่งเป็นเส้นทางชิงกันเซงสายสั้นๆที่เชื่อมระหว่างเมืองทาเกโอะเข้ากับเมืองนางาซากิ
สายนี้ตัดขาดจากชิงกันเซงส่วนอื่นในญี่ปุ่น โดยในอนาคตมีแผนที่จะเชื่อมไปถึงสถานีฮากาตะของฟุกุโอกะ แต่ว่ายังไม่มีกำหนดว่าเมื่อไหร่จะสร้าง สำหรับตอนนี้ระหว่างสถานีทาเกโอะอนเซงกับสถานีฮากาตะนั้นเชื่อมต่อกันโดยรถไฟด่วนพิเศษ ดังนั้นคนที่จะเดินทางจากฟุกุโอกะไปยังนางาซากิโดยทั่วไปก็ต้องมาต่อรถที่สถานีทาเกโอะอนเซง
ครั้งนี้ที่เราตัดสินใจไปเที่ยวเมืองทาเกโอะก็เพราะว่ายังไงก็ต้องมาเปลี่ยนรถที่นี่เพื่อจะกลับไปฟุกุโอกะอยู่แล้ว ดังนั้นก็ถือโอกาสแวะหาอะไรเที่ยวก่อนแล้วค่อยกลับดีกว่า ซึ่งพอลองค้นก็เจอสถานที่น่าสนใจในเมืองนี้อยู่เหมือนกัน จะเล่าถึงในตอนต่อไป แต่ว่าตอนนี้จะเล่าเรื่องการเดินทางก่อน
การเดินจากชิมาบาระไปขึ้นชิงกันเซงนั้นทำได้โดยนั่งรถไฟของ
การรถไฟชิมาบาระ (
島原鉄道) หรือเรียกย่อว่า
ชิมาเทตสึ (
島鉄) ไปจนสุดสาย ลงที่
สถานีอิซาฮายะ (
諫早駅) ซึ่งเป็นสถานีหลักของ
เมืองอิซาฮายะ (
諫早市) จังหวัดนางาซากิ
แผนที่แสดงตำแหน่งเมืองอิซาฮายะในจังหวัดนางาซากิ เป็นสีชมพูเข้ม
เมืองอิซาฮายะเป็นทางผ่านของชิงกันเซงระหว่างนางาซากิสู่เมืองทาเกโอะ เราจึงมาขึ้นชิงกันเซงจากที่นี่ไปยังทาเกโอะ
สำหรับเวลาเที่ยวรถไฟครั้งนี้ ขบวนที่นั่งจากสถานีชิมาบาระไปยังสถานีอิซาฮายะออกเวลา 13:14 ไปถึงเวลา 14:19 ก็ใช้เวลาประมาณชั่วโมงกว่า
จากนั้นก็ไปเปลี่ยนรถไฟชิงกันเซงที่ออกจากสถานีอิซาฮายะเวลา 14:51 แล้วไปถึงสถานีทาเกโอะอนเซงเวลา 15:13
จากตอนที่แล้วเราเดินมาถึงสถานีชิมาบาระ
จากหน้าสถานีมองย้อนกลับไปก็ยังเห็นปราสาทชิมาบาระได้อยู่ ตั้งเด่นเห็นแต่ไกล
เข้ามาภายในสถานี ในนี้มีศูนย์แนะนำการท่องเที่ยวแล้วก็ร้านขายของฝาก แต่เราไม่ได้มีเวลามาเดินอะไรเพราะมาถึงก็ใกล้เวลารถไฟออกแล้ว ต้องรีบไปซื้อตั๋วก่อนด้วยเพราะว่ารถไฟสายนี้ไม่สามารถใช้ Suica จ่ายได้
ที่ตรวจตั๋วหน้าทางเข้าชานชลา มีเขียนชัดเจนว่าใช้บัตร IC อะไรไม่ได้เลย จ่ายเงินสดเอาเท่านั้น
มาที่เครื่องขายตั๋ว เลือกไปสถานีชิมาบาระ ราคา ๑๔๖๐ เยน
ตั๋ว
จากนั้นก็เข้ามายังชานชลา
แล้วรถไฟก็มาถึง
รถไฟที่นั่งมีแค่โบกี้เดียว ไม่ได้เป็นขบวน ผู้โดยสารสายนี้คงจะน้อยจริงๆ รถไฟที่นี่มีประมาณชั่วโมงละเที่ยว ทั้งหมดเป็นแบบจอดทุกสถานี ไม่มีรถไฟแบบด่วน
เข้ามานั่งในรถไฟ
แล้วรถไฟก็ออกเดินทางขึ้นเหนือ ไปจอดที่สถานีถัดไปคือ
สถานีมิเอะ (
三会駅) ซึ่งก็ยังอยู่ในเมืองชิมาบาระ
ตามด้วย
สถานีมัตสึโอะ (
松尾駅) ยังคงอยู่ในเมืองชิมาบาระ
จากนั้นสถานีต่อไปคือ
สถานีโอมิซากิ (
大三東駅) ซึ่งถือเป็นสถานีที่มีชื่อเสียงในฐานะสถานีที่อยู่ใกล้ทะเลที่สุดในญี่ปุ่น
มองจากบนรถไฟก็เห็นทิวทัศน์ที่สวยของที่นี่
ตัวอาคารรถไฟเล็กๆที่อยู่ริมฝั่งทะเล
ป้ายสถานีที่เห็นทะเลอยู่ด้านหลัง
ต่อมาเป็น
สถานีอาริอาเกะยุเอะ (
有明湯江駅) นี่เป็นสถานีสุดท้ายในเขตเมืองชิมาบาระแล้ว
ถัดมารถไฟจอดที่
สถานีทาอิระ (多比良駅) ซึ่งอยู่ใน
เมืองอุนเซง (
雲仙市) ซึ่งเป็นอีกเมืองที่ตั้งอยู่ในคาบสมุทรชิมาบาระ อยู่ระหว่างเมืองชิมาบาระกับเมืองอิซาฮายะ สถานีรถไฟของชิมาเทตสึที่เรานั่งอยู่นี้ ๘ สถานีอยู่ในเขตเมืองนี้
สถานีทาอิระยังเป็นจุดเปลี่ยนไปขึ้นเรือที่
ท่าเรือทาฮิระ (
多比良港) เพื่อข้ามฝั่งไปยังจังหวัดคุมาโมโตะได้ด้วย ถ้าเราอยากกลับคุมาโมโตะก็มาขึ้นที่นี่ได้เหมือนกัน
จากนั้นสถานีถัดไปคือ
สถานีโควจิโระ (
神代駅)
ตามด้วย
สถานีไซโงว (
西郷駅)
แล้วก็
สถานีไทโชว (
大正駅)
ต่อมาก็
สถานีโคเบะ (
古部駅) สถานีนี้ก็เห็นฉากหลังเป็นทะเลสวยเหมือนกัน
ถัดไปเป็น
สถานีอาซึมะ (
吾妻駅) ซึ่งเป็นสถานีศูนย์กลางเมืองอุนเซง อยู่ใกล้ที่ว่าการเมืองอุนเซง
แล้วก็
สถานีอาโบซากิ (
阿母崎駅)
จากนั้นก็เป็น
สถานีไอโนะ (
愛野駅) ซึ่งสังเกตเห็นป้ายสถานีมีความโดดเด่นกว่าสถานีอื่นตรงที่เป็นสีชมพู เพราะว่าชื่อสถานีนี้มีคำว่า "ไอ" 愛 ที่หมายถึงความรักนั่นเอง
สถานีไอโนะเป็นสถานีสุดท้ายของเมืองอุนเซงแล้ว จากนั้นรถไฟก็เข้าสู่เขตเมืองอิซาฮายะ เข้าจอดที่สถานีถัดไปคือ
สถานีโรงเรียนมัธยมปลายอิซาฮายะฮิงาชิ (
諫早東高校駅)
ถัดมาเป็น
สถานีคามะโนะฮานะ (
釜ノ鼻駅)
ตามด้วย
สถานีโมริยามะ (
森山駅)
สถานีคันตากุโนะซาโตะ (
干拓の
里駅)
สถานีโอโนะ (
小野駅)
สถานีไซไว (
幸駅)
แล้วก็
สถานีฮนอิซาฮายะ (
本諫早駅) ซึ่งเป็นสถานีที่อยู่ใกล้กับที่ว่าการเมืองอิซาฮายะ
จากนั้นจึงมาถึงสถานีอิซาฮายะซึ่งเป็นปลายทาง ทุกคนลงจากรถไฟ
ป้ายสถานี
เดินจากชานชลาเข้าอาคารสถานีไป
ภายในสถานี ดูใหญ่โต สมกับเป็นสถานีที่มีชิงกันเซง
ก่อนอื่นต้องมาซื้อตั๋วชิงกันเซงตรงนี้ก่อน
ค่าตั๋วจากสถานีอิซาฮายะไปสถานีทาเกโอะอนเซงแบบไม่จองที่นั่งราคา ๒๑๒๐ เยน
ระหว่างรอชิงกันเซงเที่ยวต่อไปมีเวลาก็เดินดูในสถานีสักหน่อย ที่นี่ดูเหมือนจะไม่มีร้านขายของฝากโดยเฉพาะ แต่ว่ามีพวกของที่ระลึกขายอยู่ภายในร้านแฟมิลีมาร์ต
เราไม่ได้ออกไปจากอาคารสถานี แต่ก็ได้มองจากบนอาคารไปข้างนอก แถวนี้ก็ดูเป็นเมืองใหญ่เหมือนกัน
ข้างล่างมีสะพานจำลองซึ่งสร้างจำลองจาก
สะพานแว่นตา (
眼鏡橋) ซึ่งมีชื่อเสียงของเมืองนี้ ตัวสะพานจริงๆตั้งอยู่ใน
สวนสาธารณะอิซาฮายะ (
諫早公園) ซึ่งอยู่ใกล้ใจกลางเมือง ไม่ไกลจากสถานีนี้มากนัก แต่ว่าใกล้สถานีฮนอิซาฮายะที่อยู่ข้างๆที่ว่าการเมืองมากกว่า
หลังจากเดินดูสักพักเราก็แตะบัตรเข้าไปในชานชลา
รถไฟที่จะขึ้นนั้นเขียนว่าปลายทางเป็นฮากาตะ แต่ว่าจริงๆแล้วไม่ได้ไปถึงสถานีฮากาตะจริงๆ แต่ไปแค่ถึงสถานีทาเกโอะอนเซงเท่านั้น ต้องต่อรถไฟด่วนไปอีกทีจึงจะถึงฮากาตะ
ชิงกันเซงมาแล้ว
ขึ้นไปนั่ง
ทิวทัศน์ระหว่างทาง
ชิงกันเซงมาจอดที่สถานีถัดไปคือ
สถานีชินโอมุระ (
新大村駅) ซึ่งอยู่ใน
เมืองโอมุโระ (
大村市) ตรงนี้ยังอยู่ในจังหวัดนางาซากิ แต่สถานีถัดไปก็ไม่ใช่แล้ว
จากนั้นรถไฟก็ออกจากจังหวัดนางาซากิ เข้าสู่จังหวัดซางะ
แล้วถัดมาก็จอดที่
สถานีอุเรชิโนะอนเซง (
嬉野温泉駅) ใน
เมืองอุเรชิโนะ (
嬉野市) อยู่ทางใต้ของเมืองทาเกโอะ
แล้วก็มาถึงสถานีทาเกโอะอนเซงซึ่งเป็นปลายทาง
ขอจบตอนเท่านี้ ตอนต่อไปจะเป็นเรื่องการเที่ยวในเมืองทาเกโอะ