caligula overdose ตอนที่ ๑๐: ลุยพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำซีพาราอีโซ
เขียนเมื่อ 2020/07/22 11:53
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
>> ตอนที่แล้ว
เหยื่อล่อ
หลังจากจบเหตุการณ์ที่มิวกับคุจินาชิหนีออกมาแล้ว พวกนักดนตรีก็มารวมตัวกันที่พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำซึ่งอยู่ในซีพาราอีโซ
มิวรู้สึกลังเลขึ้นมาว่าขังทุกคนไว้ในเมอบิอุสแบบนี้ต่อไปดีแล้วจริงหรือ มีคนที่อยากจะกลับสู่โลกแห่งความเป็นจริงอยู่
แต่ธอร์นก็ยังยืนยันว่ายังไงเมอบิอุสเป็นที่พึ่งสำหรับคนที่ไม่มีที่ไปในโลกแห่งความเป็นจริง ไม่ต้องลังเลไป ยังไงก็ต้องจัดการกับพวกชมรมกลับบ้านให้ได้
แล้วมิเรย์ (ミレイ) สมาชิกกลุ่มนักดนตรีออสตินาโตอีกคนก็ปรากฏตัวขึ้น
มิเรย์
มิเรย์ได้จับตัวชายคนหนึ่งชื่อเรียวสึเกะ (亮介) เอาไว้เพราะรู้มาว่ามีความสัมพันธ์กับโคโตโนะ เอาไว้ใช้เป็นเหยื่อล่อได้
มิวช่วยแอบดูในใจของเรียวสึเกะแล้วก็ยืนยันได้ว่ามีความเกี่ยวพันกับโคโตโนะจริงๆ แต่เห็นแล้วก็รู้สึกเป็นห่วงว่ามิเรย์กำลังทำเรื่องไม่ดี จึงได้พยายามห้ามปรามว่าอย่าทำอะไรโหดร้ายเกินไปนัก
เพลงของมิเรย์ซึ่งใช้ในฉากพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำนี้คือเพลง sadistic queen เนื้อหาประมาณว่าตัวเองเป็นศูนย์กลางของโลกนี้ ทุกคนต้องเชื่อฟังแต่โดยดี
♫ ฟังเพลงนี้ใน youtube
หนุ่มหล่ออยากร่วมสู้ด้วย
ทางด้านชมรมกลับบ้านก็ได้ยินประกาศว่าต่อไปมิวจะจัดกิจกรรมที่พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำของซีพาราอีโซ คราวนี้จึงตามเข้ามาในบริเวณพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ
จู่ๆอิซึรุก็ถามขึ้นว่าเมื่อไหร่ตัวเองจะใช้พลังแบบที่ทุกคนใช้ได้บ้าง อยากจะสู้แบบนั้นได้บ้าง แต่อาเรียบอกว่าต้องเจออะไรที่ทำให้จิตใจสั่นไหวอย่างรุนแรง ซึ่งอิซึรุดูแล้วเป็นคนสงบเยือกเย็นราวกับคนไม่มีหัวใจ อาจจะเกิดขึ้นได้ยาก
แต่ในตอนนั้นก็มีดิจิเฮดพุ่งเข้ามาหาแล้วโจมตีใส่อิซึรุ
พอรีบเข้าไปปกป้องแล้วก็พบว่าอิซึรุไม่มีรอยแผลอะไรทั้งที่โดนโจมตีเข้าใส่หน้า
แต่นั่นกลับเป็นสิ่งที่ทำให้อิซึรุเกิดจิตใจสั่นไหวรุนแรงขึ้นมา
จนในที่สุดคาธาร์สิสของอิซึรุเองก็ตื่นขึ้นมาได้ จึงได้อิซึรุมาร่วมเป็นพวกต่อสู้ด้วย
จากนั้นก็ร่วมกับอิซึรุจัดการดิจิเฮดที่เข้ามาโจมตี อิซึรุใช้เลเวลเริ่มต้นมาถึงก็ ๓๖ จึงเก่งที่สุดในกลุ่ม
สุดท้ายแล้วจึงได้รู้ว่าไม่มีใครที่ไม่มีหัวใจอยู่ แม้แต่อิซึรุเองก็มีเรื่องที่ทำให้ใจสั่นไหวได้เหมือนกัน
ไม่ใยดี
หลังจากนั้นเดินเข้ามาก็เจอชายคนหนึ่งอยู่ในตู้ปลาที่กำลังเริ่มค่อยๆถูกเติมน้ำเข้ามาเรื่อยๆ เมื่อโคโตโนะเห็นก็ทำท่าเหมือนจะรู้จักคนนั้น เขาคือเรียวสึเกะซึ่งมิเรย์เตรียมไว้ล่อโคโตโนะ
แล้วมิเรย์ก็ปรากฏตัวขึ้นแล้วขู่ว่าให้ทำตามที่ตัวเองต้องการไม่เช่นนั้นจะเติมน้ำให้เต็มตู้
แต่โคโตโนะกลับทำเฉยเหมือนจะเป็นยังไงก็ช่าง จนมิเรย์แปลกใจที่ผิดแผน เพราะเข้าใจว่าเรียวสึเกะเป็นแฟนของโคโตโนะ แต่โคโตโนะกลับตอกกลับว่าอย่าเข้าใจผิดไปเอง แล้วก็ด่ากลับเป็นชุดๆ
มิเรย์จึงไม่พอใจแล้วท้าให้แข่งขันตัดสินกันว่าใครสวยกว่ากัน
ตอนแรกโคโตโนะก็ทำท่าจะไม่สนใจเพราะไม่คิดว่าจำเป็นจะต้องช่วยเขา แต่โคตาโรวบอกว่าเห็นคนเดือดร้อนแล้วทนไม่ช่วยไม่ได้ ทำให้โคโตโนะต้องยอมรับคำท้าไปจนได้
กติกาการแข่งก็คือให้เดินไปตามหากรรมการตัดสินซึ่งมีอยู่ ๓ คนอยู่ตามจุดต่างๆในพิพิธภัณฑ์ฺสัตว์น้ำแห่งนี้แล้วขอให้ช่วยโหวตให้ ถ้าทำให้ทั้ง ๓ คนยอมได้จึงจะชนะ
คนอื่นก็ได้แต่สงสัยและแปลกใจว่าคนนั้นจะเป็นแฟนของโคโตโนะจริงๆหรือ ดูแล้วไม่คิดว่าโคโตโนะจะชอบคนลักษณะแบบนี้
แต่โคโตโนะก็เร่งให้รีบจัดการให้เสร็จเรื่องไปเร็วๆโดยที่ไม่ยอมอธิบายว่าตกลงชายคนนี้เป็นใครกันแน่
เดินเล่นภายในพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ
แล้วก็เริ่มการตะลุยไปตามด่านในพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำเพื่อไปหาคนตัดสินทั้ง ๓ คน ซึ่งก็ต้องใช้เวลาเดินวนไปมานานเพราะที่นี่กว้างมากทีเดียว
แล้วก็ผ่านมาเจอคนตัดสินคนแรก แล้วก็สามารถเอาชนะใจเขาให้สามารถยอมโหวตให้ได้สำเร็จ
เสร็จแล้วก็เดินต่อเพื่อหาคนถัดไป แต่ที่สาหัสกว่าคือดิจิเฮดที่เจอระหว่างทางภายในพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำแห่งนี้ ทั้งเยอะและโหด
ระหว่างนั้นก็เจอภาพเงาของมิวด้วย คราวนี้เป็นความทรงจำตอนที่มิวทะเลาะกับอาเรีย
แล้วก็มาเจอคนตัดสินคนที่ ๒ แล้วก็ทำให้เขาพอใจจนยอมโหวตให้ได้อีกคน
แล้วก็เดินวนหาต่อจนเจอคนสุดท้าย ก็ได้รับการยอมรับให้โหวตให้ได้อีก
ส่วนสาเหตุที่ทำให้ทั้ง ๓ คนยอมนั้น... ไม่พูดถึงดีกว่า
ผลตัดสินแพ้ชนะ
ระหว่างที่กำลังเดินไปยังสถานที่ตัดสินก็ชวนคุยกันเกี่ยวกับซีพาราอีโซแห่งนี้ขึ้นมาว่า จริงๆแล้วที่นี่ถูกสร้างตามสถานที่ที่มีอยู่จริง โดยเจ้าของคนเก่าสร้างให้กับลูกสาวซึ่งชื่อมิเรย์ แต่เกิดล้มละลายขึ้นมาจึงต้องขายที่นี่ให้คนอื่น จึงทำให้ต้องสูญเสียทุกอย่าง
ถึงตรงนี้ทำให้เริ่มเดาได้ว่าที่มิเรย์คือลูกเจ้าของเก่าของที่นี่เอง ที่มาเมอบิอุสก็เพื่อจะสร้างสิ่งที่ตัวเองเคยสูญเสียไปในโลกแห่งความเป็นจริงให้กลับคืนมา เมื่อคิดแล้วก็เริ่มรู้สึกเห็นใจสงสารขึ้นมาเหมือนกัน
แล้วก็เดินมาถึงสถานที่ตัดสิน
ซึ่งโคโตโนะก็ชนะได้เพราะสามารถเอาใจคนตัดสินทั้ง ๓ คนได้
แล้วโคโตโนะก็กล่าวแสดงความยินดีออกมาแล้วก็หลุดพูดชื่อทักคุง (たっくん) ขึ้นมา ซึ่งเป็นชื่อที่ไม่คุ้น จนทำให้คนอื่นงงว่าพูดถึงใคร แต่ก็ไม่ได้ไปถาม
แต่มิเรย์ก็ไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ ทำท่าจะไม่ยอมปล่อยเรียวสึเกะตามสัญญา
แล้วก็ลงเอยที่การต้องมาสู้กันในที่สุด
เมื่อชนะได้แล้วมิเรย์ก็ยังทำท่าไม่ยอมแล้วก็หนีไปโดยไม่ยอมทำตามสัญญาอยู่ดี
แต่ว่าโทชิโซว (歳三) คนติดตามของมิเรย์ยังไม่ได้ไปไหน เขาเป็นคนซื่อตรง ยอมช่วยปล่อยเรียวสึเกะออกมาให้ตามสัญญา
แต่พอช่วยออกมาได้แล้วโคโตโนะกลับเข้าไปซ้อมเรียวสึเกะ ทุกคนได้แค่มองอยู่ห่างๆไม่ได้เข้าไปห้ามอะไร และทำให้ยิ่งรู้สึกสงสัยว่า ๒ คนนี้มีความสัมพันธ์ยังไงกันแน่ แต่ก็ไม่มีใครกล้าไปถาม
และสุดท้ายก็ไม่ได้เบาะแสอะไรเกี่ยวกับมิวเพิ่มเติม มิเรย์ก็หนีไปแล้ว ไม่เหลืออะไรให้ตามได้อีก จึงได้แต่กลับไปมือเปล่าอย่างช่วยไม่ได้
>> ตอนถัดไป
เหยื่อล่อ
หลังจากจบเหตุการณ์ที่มิวกับคุจินาชิหนีออกมาแล้ว พวกนักดนตรีก็มารวมตัวกันที่พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำซึ่งอยู่ในซีพาราอีโซ
มิวรู้สึกลังเลขึ้นมาว่าขังทุกคนไว้ในเมอบิอุสแบบนี้ต่อไปดีแล้วจริงหรือ มีคนที่อยากจะกลับสู่โลกแห่งความเป็นจริงอยู่
แต่ธอร์นก็ยังยืนยันว่ายังไงเมอบิอุสเป็นที่พึ่งสำหรับคนที่ไม่มีที่ไปในโลกแห่งความเป็นจริง ไม่ต้องลังเลไป ยังไงก็ต้องจัดการกับพวกชมรมกลับบ้านให้ได้
แล้วมิเรย์ (ミレイ) สมาชิกกลุ่มนักดนตรีออสตินาโตอีกคนก็ปรากฏตัวขึ้น
มิเรย์
มิเรย์ได้จับตัวชายคนหนึ่งชื่อเรียวสึเกะ (亮介) เอาไว้เพราะรู้มาว่ามีความสัมพันธ์กับโคโตโนะ เอาไว้ใช้เป็นเหยื่อล่อได้
มิวช่วยแอบดูในใจของเรียวสึเกะแล้วก็ยืนยันได้ว่ามีความเกี่ยวพันกับโคโตโนะจริงๆ แต่เห็นแล้วก็รู้สึกเป็นห่วงว่ามิเรย์กำลังทำเรื่องไม่ดี จึงได้พยายามห้ามปรามว่าอย่าทำอะไรโหดร้ายเกินไปนัก
เพลงของมิเรย์ซึ่งใช้ในฉากพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำนี้คือเพลง sadistic queen เนื้อหาประมาณว่าตัวเองเป็นศูนย์กลางของโลกนี้ ทุกคนต้องเชื่อฟังแต่โดยดี
♫ ฟังเพลงนี้ใน youtube
หนุ่มหล่ออยากร่วมสู้ด้วย
ทางด้านชมรมกลับบ้านก็ได้ยินประกาศว่าต่อไปมิวจะจัดกิจกรรมที่พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำของซีพาราอีโซ คราวนี้จึงตามเข้ามาในบริเวณพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ
จู่ๆอิซึรุก็ถามขึ้นว่าเมื่อไหร่ตัวเองจะใช้พลังแบบที่ทุกคนใช้ได้บ้าง อยากจะสู้แบบนั้นได้บ้าง แต่อาเรียบอกว่าต้องเจออะไรที่ทำให้จิตใจสั่นไหวอย่างรุนแรง ซึ่งอิซึรุดูแล้วเป็นคนสงบเยือกเย็นราวกับคนไม่มีหัวใจ อาจจะเกิดขึ้นได้ยาก
แต่ในตอนนั้นก็มีดิจิเฮดพุ่งเข้ามาหาแล้วโจมตีใส่อิซึรุ
พอรีบเข้าไปปกป้องแล้วก็พบว่าอิซึรุไม่มีรอยแผลอะไรทั้งที่โดนโจมตีเข้าใส่หน้า
แต่นั่นกลับเป็นสิ่งที่ทำให้อิซึรุเกิดจิตใจสั่นไหวรุนแรงขึ้นมา
จนในที่สุดคาธาร์สิสของอิซึรุเองก็ตื่นขึ้นมาได้ จึงได้อิซึรุมาร่วมเป็นพวกต่อสู้ด้วย
จากนั้นก็ร่วมกับอิซึรุจัดการดิจิเฮดที่เข้ามาโจมตี อิซึรุใช้เลเวลเริ่มต้นมาถึงก็ ๓๖ จึงเก่งที่สุดในกลุ่ม
สุดท้ายแล้วจึงได้รู้ว่าไม่มีใครที่ไม่มีหัวใจอยู่ แม้แต่อิซึรุเองก็มีเรื่องที่ทำให้ใจสั่นไหวได้เหมือนกัน
ไม่ใยดี
หลังจากนั้นเดินเข้ามาก็เจอชายคนหนึ่งอยู่ในตู้ปลาที่กำลังเริ่มค่อยๆถูกเติมน้ำเข้ามาเรื่อยๆ เมื่อโคโตโนะเห็นก็ทำท่าเหมือนจะรู้จักคนนั้น เขาคือเรียวสึเกะซึ่งมิเรย์เตรียมไว้ล่อโคโตโนะ
แล้วมิเรย์ก็ปรากฏตัวขึ้นแล้วขู่ว่าให้ทำตามที่ตัวเองต้องการไม่เช่นนั้นจะเติมน้ำให้เต็มตู้
แต่โคโตโนะกลับทำเฉยเหมือนจะเป็นยังไงก็ช่าง จนมิเรย์แปลกใจที่ผิดแผน เพราะเข้าใจว่าเรียวสึเกะเป็นแฟนของโคโตโนะ แต่โคโตโนะกลับตอกกลับว่าอย่าเข้าใจผิดไปเอง แล้วก็ด่ากลับเป็นชุดๆ
มิเรย์จึงไม่พอใจแล้วท้าให้แข่งขันตัดสินกันว่าใครสวยกว่ากัน
ตอนแรกโคโตโนะก็ทำท่าจะไม่สนใจเพราะไม่คิดว่าจำเป็นจะต้องช่วยเขา แต่โคตาโรวบอกว่าเห็นคนเดือดร้อนแล้วทนไม่ช่วยไม่ได้ ทำให้โคโตโนะต้องยอมรับคำท้าไปจนได้
กติกาการแข่งก็คือให้เดินไปตามหากรรมการตัดสินซึ่งมีอยู่ ๓ คนอยู่ตามจุดต่างๆในพิพิธภัณฑ์ฺสัตว์น้ำแห่งนี้แล้วขอให้ช่วยโหวตให้ ถ้าทำให้ทั้ง ๓ คนยอมได้จึงจะชนะ
คนอื่นก็ได้แต่สงสัยและแปลกใจว่าคนนั้นจะเป็นแฟนของโคโตโนะจริงๆหรือ ดูแล้วไม่คิดว่าโคโตโนะจะชอบคนลักษณะแบบนี้
แต่โคโตโนะก็เร่งให้รีบจัดการให้เสร็จเรื่องไปเร็วๆโดยที่ไม่ยอมอธิบายว่าตกลงชายคนนี้เป็นใครกันแน่
เดินเล่นภายในพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ
แล้วก็เริ่มการตะลุยไปตามด่านในพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำเพื่อไปหาคนตัดสินทั้ง ๓ คน ซึ่งก็ต้องใช้เวลาเดินวนไปมานานเพราะที่นี่กว้างมากทีเดียว
แล้วก็ผ่านมาเจอคนตัดสินคนแรก แล้วก็สามารถเอาชนะใจเขาให้สามารถยอมโหวตให้ได้สำเร็จ
เสร็จแล้วก็เดินต่อเพื่อหาคนถัดไป แต่ที่สาหัสกว่าคือดิจิเฮดที่เจอระหว่างทางภายในพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำแห่งนี้ ทั้งเยอะและโหด
ระหว่างนั้นก็เจอภาพเงาของมิวด้วย คราวนี้เป็นความทรงจำตอนที่มิวทะเลาะกับอาเรีย
แล้วก็มาเจอคนตัดสินคนที่ ๒ แล้วก็ทำให้เขาพอใจจนยอมโหวตให้ได้อีกคน
แล้วก็เดินวนหาต่อจนเจอคนสุดท้าย ก็ได้รับการยอมรับให้โหวตให้ได้อีก
ส่วนสาเหตุที่ทำให้ทั้ง ๓ คนยอมนั้น... ไม่พูดถึงดีกว่า
ผลตัดสินแพ้ชนะ
ระหว่างที่กำลังเดินไปยังสถานที่ตัดสินก็ชวนคุยกันเกี่ยวกับซีพาราอีโซแห่งนี้ขึ้นมาว่า จริงๆแล้วที่นี่ถูกสร้างตามสถานที่ที่มีอยู่จริง โดยเจ้าของคนเก่าสร้างให้กับลูกสาวซึ่งชื่อมิเรย์ แต่เกิดล้มละลายขึ้นมาจึงต้องขายที่นี่ให้คนอื่น จึงทำให้ต้องสูญเสียทุกอย่าง
ถึงตรงนี้ทำให้เริ่มเดาได้ว่าที่มิเรย์คือลูกเจ้าของเก่าของที่นี่เอง ที่มาเมอบิอุสก็เพื่อจะสร้างสิ่งที่ตัวเองเคยสูญเสียไปในโลกแห่งความเป็นจริงให้กลับคืนมา เมื่อคิดแล้วก็เริ่มรู้สึกเห็นใจสงสารขึ้นมาเหมือนกัน
แล้วก็เดินมาถึงสถานที่ตัดสิน
ซึ่งโคโตโนะก็ชนะได้เพราะสามารถเอาใจคนตัดสินทั้ง ๓ คนได้
แล้วโคโตโนะก็กล่าวแสดงความยินดีออกมาแล้วก็หลุดพูดชื่อทักคุง (たっくん) ขึ้นมา ซึ่งเป็นชื่อที่ไม่คุ้น จนทำให้คนอื่นงงว่าพูดถึงใคร แต่ก็ไม่ได้ไปถาม
แต่มิเรย์ก็ไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ ทำท่าจะไม่ยอมปล่อยเรียวสึเกะตามสัญญา
แล้วก็ลงเอยที่การต้องมาสู้กันในที่สุด
เมื่อชนะได้แล้วมิเรย์ก็ยังทำท่าไม่ยอมแล้วก็หนีไปโดยไม่ยอมทำตามสัญญาอยู่ดี
แต่ว่าโทชิโซว (歳三) คนติดตามของมิเรย์ยังไม่ได้ไปไหน เขาเป็นคนซื่อตรง ยอมช่วยปล่อยเรียวสึเกะออกมาให้ตามสัญญา
แต่พอช่วยออกมาได้แล้วโคโตโนะกลับเข้าไปซ้อมเรียวสึเกะ ทุกคนได้แค่มองอยู่ห่างๆไม่ได้เข้าไปห้ามอะไร และทำให้ยิ่งรู้สึกสงสัยว่า ๒ คนนี้มีความสัมพันธ์ยังไงกันแน่ แต่ก็ไม่มีใครกล้าไปถาม
และสุดท้ายก็ไม่ได้เบาะแสอะไรเกี่ยวกับมิวเพิ่มเติม มิเรย์ก็หนีไปแล้ว ไม่เหลืออะไรให้ตามได้อีก จึงได้แต่กลับไปมือเปล่าอย่างช่วยไม่ได้
>> ตอนถัดไป