[ef] ตอนที่ ๑๒. ตะวันขึ้นอีกครา (太陽はまた昇る)
เขียนเมื่อ 2009/07/29 10:20
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
ᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳ
“ถ้าคริสต์มาสมาในฤดูร้อนก็คงจะดีนะคะ” เธอพูดแบบนั้นแล้วก็หัวเราะขึ้น ไม่รู้เพราะอะไร คำพูดนั้นที่ดูเหมือนล้อเล่นอยู่ตลอด กลับทำให้ผมคิดเป็นจริงเป็นจังขึ้นมา รอยยิ้มของเธอ คำพูดที่ดูขี้เล่น มือที่นุ่มนวล ความอบอุ่นที่สำผัสได้ผ่านเสื้อโค้ทหนาเตอะนั้น ทุกสิ่งทุกอย่างทำให้ผมรู้สึกเบาใจ เปี่ยมไปด้วยความอบอุ่นภายในใจ
แต่ว่า ผมก็รู้ดี รู้สึกเข้าใจจากส่วนลึกของจิตใจ พร้อมกันนั้นก็รู้สึกเจ็บปวดขึ้นมา เรื่องที่ว่าไม่มีสิ่งใดเลยที่จะคงยั่งยืนไปตลอดกาล
ᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳᅳ