φυβλαςのβλογ
บล็อกของ phyblas

>> อ่านตอนแรก
>> อ่านตอนที่แล้ว



หลังจากที่โทโทริได้ทราบเรื่องเกี่ยวกับกิเซลาแล้วก็เดินทางกลับมาถึงหมู่บ้านอาลันยาเล่าให้เซซีกับกวีดฟัง เซซีรู้สึกเสียใจมากแต่ก็ได้ทำใจเอาไว้นานแล้ว



สักพักจีโนเข้ามาหาในอาเตอลีเยแล้วบอกว่ามีเด็กคนหนึ่งแอบขึ้นเรือมาด้วย เมื่อดูก็พบว่าเธอคือเปียนญา เด็กผู้หญิงที่เจอที่หมู่บ้าน ณ ขอบปลาย เธอบอกว่าไม่อยากกลับไปที่หมู่บ้านนั้นอีกแล้วก็เลยขออาศัยอยู่ที่บ้านนี้ด้วย เซซีดูจะถูกใจเธอมากเพราะเป็นเด็กน่ารักก็เลยยอมให้อยู่



วันต่อมาโทโทริบอกว่ายังไงก็คงต้องกลับไปที่หมู่บ้านนันอีกทีเพื่อแจ้งข่าวให้ผู้นำของหมู่บ้านรู้เรื่องเปียนญา พวกโทโทริจึงต้องเตรียมการออกเรืออีกครั้ง



ระหว่างที่ออกเรือไปครั้งก่อนนี้ใช้เวลาถึง ๔๒ วัน ระหว่างนั้นเหล้ากลั่นที่สั่งให้พวกจิมุช่วยกลั่นไว้ก็ได้มาจำนวนถึง ๑๖๘ ขวด ขายทีได้เงินถึง ๓ หมื่นกว่า



และระหว่างทางก็มีเก็บผลฟองน้ำ (スポンジの実) ซึ่งเอามาใช้สร้างเวลเวทิส (ヴェルベティス) สำหรับทำอุปกรณ์ป้องกันระดับสูงสุดได้



เวลเวทิสนำมาใช้สร้างชุดที่ดีที่สุดให้สแตร์คได้ พอพยายามใส่คุณสมบัติดีๆลงไปก็ยิ่งทำให้เก่งขึ้นมาก



ปลาแปลกๆที่เก็บได้ระหว่างออกเรือก็นำมาใช้เป็นวัตถุดิบในการสร้างเหล้า ๓ ชนิดใหม่ที่เกราร์ดร้องขอให้ช่วยได้



พอนำเหล้ามาให้เขาตามที่ต้องการเขาก็ดีใจใหญ่เลย แต่ว่าเหล้าชนิดแรกที่ให้ไปดูเหมือนจะขายไม่ดีเท่าไหร่ เขาพยายามมองในแง่ดีว่าคงต้องรอเวลาให้เป็นที่รู้จักมากขึ้น ตอนนี้มีเพิ่มเป็น ๔ ชนิดแล้วน่าจะดีขึ้น คงต้องรอดูผลได้เลยว่าจะเป็นยังไงต่อไป



พอไปคุยกับเซซีเธอก็จะบ่นว่าหมู่นี้ในร้านมีกลิ่นเหม็นอยู่ตลอดเพราะเหล้าชนิดใหม่ที่นำเข้ามาขาย และยังบ่นว่าใครกันนะที่เป็นคนคิดเมนูแปลกๆนี้ขึ้น โทโทริจึงได้แต่รู้สึกขอโทษในใจโดยไม่กล้าบอกว่าเธอเป็นคนคิดเอง



หลังจากนั้นพอไปที่ร้านอาวุธของฮาเกลโทโทริก็ทักขึ้นมาว่าเสียงของฮาเกลฟังดูคล้ายๆกับเกราร์ด แต่ทั้งสองคนนี้พูดด้วยน้ำเสียงที่ต่างกันและอยู่คนละเมืองเลยไม่เคยเจอหน้ากัน (ความจริงคือทั้งสองคนนี้นักพากย์คนเดียวกันคือคุณทาจิกิ ฟุมิฮิโกะ คนเดียวกับที่พากย์เป็นพ่อของชินจิในเรื่องเอวานเกเลียน)



โทโทริกำลังเตรียมตัวจะออกเดินทางแต่พอไปที่ท่าเรือก็พบกวีดกับมาร์คกำลังคุยอะไรกันอยู่ พอเข้าไปหามาร์คก็บอกว่าให้เตรียมแผ่นจานส่องแสง (ひかる円盤) กับพลาทีน (プラティーン) มาให้อย่างละอัน



พอเตรียมของที่เขาต้องการมาให้มาร์คกับกวีดก็เริ่มทำการต่อเรือให้ การต่อเติมครั้งนี้ทำให้เรือแล่นได้เร็วขึ้นมาก สามารถเดินทางจากหมู่บ้านอาลันยาสู่หมุ่บ้าน ณ ขอบปลายได้ภายในเวลา ๑๘ วันจากที่เดิมทีใช้เวลา ๒๙ วัน ทำให้ประหยัดเวลาได้มาก



แล้วโทโทริก็ออกเรือกลับไปยังหมู่บ้าน ณ ขอบปลายอีกครั้ง พอคุยกับพิลกาเธอก็เหมือนจะเดาออกอยู่แล้วว่าเปียนญาติดไปกับเรือด้วย เธอบอกว่าเข้าใจดีเรื่องที่เปียนญากลัวว่าอยู่ที่หมู่บ้านนี้ต่อไปสักวันก็ต้องกลายเป็นเหยื่อสังเวย



แล้วโทโทริก็เกิดความคิดว่าถ้าหาทางปราบปีศาจที่อยู่ในหอคอยได้ก็จะไม่มีใครต้องตายอีกแล้ว แต่พิลกาบอกว่าการจะเข้าไปในหอคอยได้จะต้องมีเหยื่อสังเวยสักคน แต่จะให้ใครเสียสละก็คงจะไม่ได้ อย่างไรก็ตามโทโทริบอกว่าจะลองหาทางดู



หลังจากคุยเสร็จแล้วเดินออกมาจากบ้านของพิลกาแล้วโทโทริจึงนึกเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้จึงกลับเข้าไปหาพิลกาแล้วถามถึงว่าที่หมู่บ้านนี้ดูจะมีของแปลกๆอยู่เยอะ อยากจะขอซื้อสักหน่อย พิลกาบอกว่าที่นี่ไม่ใช้เงินกันหรอก แต่โทโทริบอกว่าจะให้เอาของไปฟรีๆก็คงไม่ได้ ยังไงก็รับเงินไปด้วยดีกว่า พิลกาก็เลยขายแบบตั้งราคาแบบมั่วๆให้ ของที่พิลกาขายนั้นก็มีอยู่หลายอย่างส่วนใหญ่เป็นของคุณภาพสูงทั้งนั้น ที่สำคัญก็คือมีคู่มือสำหรับสร้างไอเท็มอยู่ด้วยสองเล่ม ซึ่งสามารถใช้สร้างไอเท็มดีๆได้ และยังมีเขามังกร (竜のつの) ด้วย



พอออกจากหมู่บ้านมาจะพบกับเส้นทางไปสู่หอคอยปรากฏขึ้นมา



โทโทริเดินทางไปที่หอคอยแต่ก็พบว่าไม่สามารถเข้าไปได้จริงๆ



หลังจากนั้นจึงเดินทางมาสำรวจอีกทางซึ่งอยู่ด้านหลังของหมู่บ้าน แถวนั้นก็มีพวกมอนสเตอร์เก่งๆและไอเท็มคุณภาพสูงมากมาย



พอไปถึงสุดทางก็ได้เจอกับแท่นบูชาแห่ง ณ ขอบปลาย (最果ての祭壇)



โทโทริเดินทางกลับมาถึงหมู่บ้านอาลันยา เปียนญาออกมาต้อนรับ แต่โทโทริไม่ได้พูดเรื่องที่คุยกับพิลกาให้เธอฟัง แต่ก็คิดว่าคงต้องหาทางปรึกษาใครสักคน



พอไปที่ร้านเหล้าของเกราร์ดก็พบว่ามีแขกที่ไม่คุ้นอยู่คนหนึ่ง เข้าไปจึงพบว่าเขาคือฮาเกลนั่นเอง ดูเหมือนจะติดใจเรื่องที่โทโทริเคยบอกว่าที่หมู่บ้านนี้มีคนหน้าเหมือนเขาอยู่ ทั้งสองคนคุยเล่นกันอย่างสนุกสนานปล่อยให้โทโทริมองดูอย่างเหนื่อยใจก่อนจะเดินจากไปอย่างเงียบๆ



คนที่โทโทริคิดว่าน่าจะพอให้คำปรึกษาได้ในเวลานี้ก็คือโรโรนา แม้จะไม่มั่นใจว่าจะถามถูกคนหรือเปล่าก็ตาม โรโรนาบอกว่าน่าจะลองปรึกษาพาเมลาดู



หลังจากนั้นโทโทริจึงกลับมายังหมู่บ้านอาลันยาอีกที ตอนที่กลับมาถึงบ้านก็พบว่าเซซีกำลังเล่นกับเปียนญาอย่างสนุก พอเข้าไปคุยเซซีก็บอกให้โทโทริช่วยเตรียมอาหารเย็นให้แทน จนโทโทริรู้สึกว่าตั้งแต่เปียนญามาเซซีดูร่าเริงขึ้นก็ดีอยู่แต่รู้สึกลำบากใจอย่างบอกไม่ถูก



โทโทริเข้าไปหาพาเมลาพร้อมกับโรโรนา พาเมลาตกลงช่วยเหลือทันทีจนโทโทริตกใจว่าทำไมเธอถึงจะต้องยอมตายเพื่อเป็นเหยื่อสังเวยได้ง่ายๆ (โทโทริไม่รู้ว่าที่จริงพาเมลาเป็นวิญญาณ ซึ่งก็คือตายอยู่แล้ว)



การกลับไปที่หมู่บ้าน ณ ขอบปลายครั้งนี้ก็เพื่อจะไปปราบปีศาจดังนั้นจึงต้องเตรียมการเพิ่มเติมให้ดีสักหน่อย คู่มือที่ซื้อมาจากหมู่บ้าน ณ ขอบปลายนั้นใช้สร้างอาวุธโจมตีที่มีความรุนแรงมากได้ ๒ อย่าง

นั่นคือฮิมเมลชแตร์น (ヒンメルシュテルン) เป็นอาวุธโจมตีศัตรูเป็นกลุ่ม คล้ายเมเทออร์แต่แรงกว่า
*ชื่อมาจากภาษาเยอรมันคำว่าฮิมเมล (himmel) แปลว่าท้องฟ้า กับชแตร์น (stern) แปลว่าดาว



และลูกทรงกลมท้องฟ้า (天球儀) เป็นอาวุธสำหรับโจมตีเป็นกลุ่มด้วย ๔ ธาตุอย่างรุนแรง



แล้วโทโทริก็ออกเดินทางไปยังหมู่บ้าน ณ ปลายของพร้อมกับพาเมลา แล้วก็เดินทางต่อไปยังหอคอยที่ปีศาจอยู่ พอไปถึงพาเมลาก็ถอดวิญญาณออกมาจากร่าง ทำให้โทโทริตกใจมากเพราะเพิ่งรู้ว่าจริงๆแล้วเธอคือวิญญาณนั่นเอง ส่วนร่างที่เธอใช้อยู่ก็เป็นแค่ตุ๊กตาที่โรโรนาช่วยสร้างให้เป็นที่อยู่



ด้วยความช่วยเหลือของพาเมลาในที่สุดประตูเข้าหอคอยก็เปิดออกสำเร็จและได้เจอกับปีศาจเอวิลเฟสซึ่งอยู่ด้านใน



นี่เป็นศึกที่หนักมากอีกครั้ง ต้องทุ่มเต็มที่เหมือนกัน ใช้ทั้งฮิมเมลชแตร์นและลูกทรงกลมท้องฟ้าที่เพิ่งทำขึ้นมา และยังใช้ไข่แห่งกาลอวกาศเพื่อทำให้โทโทริเคลื่อนไหวได้ ๓ ครั้งในตาหนึ่ง และต้องใช้เม็นทัลวอเตอร์เพื่อเพิ่ม MP ที่ถูกผลาญไป แล้วก็ใช้ยาที่ทำจากม้าน้ำที่เคยสร้างขึ้นมาก่อนหน้านี้ซึ่งรักษาทั้ง HP และ MP ได้มาก

ยาที่ทำจากม้าน้ำนั้นใส่คุณสมบัติให้สามารถรักษาคนที่หมดสภาพสู้ได้ด้วย ต่อให้คนอื่นล้มขอแค่โทโทริยังอยู่ก็ยังไม่เป็นไร



สแตร์คมีความสามารถพิเศษที่ว่าเมื่อโดนเล่นงานจนหมดสภาพแล้วได้รับการรักษาโดยโทโทริก็จะได้พลังพิเศษทำให้พลังโจมตีและพลังป้องกันเพิ่มขึ้น

การต่อสู้ยืดเยื้อจนมีโอกาสได้ใช้ท่าไม้ตายของสแตร์คและมิมิ ท่าไม้ตายของสแตร์คอัดศัตรูอย่างรุนแรงเป็นชุดและซัดศัตรูกระเด็น (น่าแปลกว่าศัตรูกลับมายืนสู้ต่อได้ทันทีหลังจากถูกโจมตีเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น)



สุดท้ายแม้จะลำบากก็ชนะจนได้



เมื่อชนะเสร็จกลับมาคุยกับพิลกาเธอจะขอบคุณโทโทริ เท่านี้คนในหมู่บ้านก็จะปลอดภัยแล้ว พิลกายังบอกว่าจะให้เปียนญาอยู่ที่บ้านของโทโทริต่อก็ได้ถ้าเธออยากจะอยู่ แต่ขอให้หาโอกาสพากลับมาให้เขาลงโทษสักครั้ง



พิลกาถามว่าทำไมเธอถึงได้พยายามสู้ขนาดนี้ เพราะอยากแก้แค้นให้แม่หรือ โทโทริรู้สึกว่าเธอเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน อาจจะเป็นเพราะสาเหตุนั้นก็ได้ แต่สุดท้ายก็ตอบว่าเพราะตัวเองเป็นนักผจญภัย

เรื่องทุกอย่างดูเหมือนจะจบลงได้ดี หลังจากนี้ไปโทโทริก็เดินทางกลับหมู่บ้านอาลันยาเพื่อแจ้งข่าวดีให้กับเปียนญาต่อไป



>> อ่านตอนต่อไป

-----------------------------------------

囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧

ไม่อนุญาตให้นำเนื้อหาของบทความไปลงที่อื่นโดยไม่ได้ขออนุญาตโดยเด็ดขาด หากต้องการนำบางส่วนไปลงสามารถทำได้โดยต้องไม่ใช่การก๊อปแปะแต่ให้เปลี่ยนคำพูดเป็นของตัวเอง หรือไม่ก็เขียนในลักษณะการยกข้อความอ้างอิง และไม่ว่ากรณีไหนก็ตาม ต้องให้เครดิตพร้อมใส่ลิงก์ของทุกบทความที่มีการใช้เนื้อหาเสมอ