เดินเล่นสวนสาธารณะเฉาหยางในฤดูใบไม้ร่วง
เขียนเมื่อ 2014/11/15 20:52
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
#พฤหัส 13 พ.ย. 2014
หลังจากที่เดือนที่แล้วตุลาคมไม่ได้ออกไปเที่ยวไหนเลย ช่วงนี้เก็บตัวอยู่แต่ในมหาวิทยาลัยอ่านเปเปอร์และทำวิจัยไปเรื่อยๆจนไม่มีเวลา
วันนี้ในที่สุดก็ตัดสินใจอยากจะออกไปผ่อนคลายสักวัน ไหนๆช่วงนี้เป็นฤดูใบไม้ร่วง ใบไม้กำลังเปลี่ยนสีสวย จะปล่อยช่วงเวลาแบบนี้ให้ผ่านไปเฉยๆก็คงรู้สึกเสียดายแย่ อย่างน้อยขอออกไปเดินเล่นสักวันก็ยังดี
ฤดูใบไม้ร่วงเมื่อ ๓ ปีที่แล้วเราได้ไปตระเวณชมสวนสาธารณะมาหลายแห่งในปักกิ่ง แต่ก็ยังเหลือที่ที่ยังไม่ได้ไปอยู่อีกหลายแห่งเพราะในปักกิ่งสวนสาธารณะเยอะมาก
สถานที่ที่เลือกไปคราวนี้คือสวนสาธารณะเฉาหยาง (朝阳公园) ซึ่งเป็นสวนสาธารณะขนาดใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งของปักกิ่ง ถือว่าใหญ่ที่สุดในบรรดาสวนสาธารณะที่อยู่ด้านในถนนวงแหวนที่ ๔
ที่ยังไม่เคยได้ไปเพราะตำแหน่งอยู่ค่อนข้างไกล อยู่ในเขตเฉาหยางซึ่งเป็นคนละฝั่งเมืองกับมหาวิทยาลัยซึ่งอยู่เขตไห่เตี้ยน และที่นี่ก็ยังไม่มีรถไฟฟ้าเชื่อมไปถึงด้วยจึงต้องนั่งรถเมล์ไปเท่านั้น
เรานั่งรถเมล์ไปลงที่ป้ายเถียนสุ่ยหยวนเจียเป๋ย์โข่ว (甜水园街北口) ซึ่งอยู่ที่ประตูใต้ของสวนสาธารณะ เนื่องจากที่นี่มีขนาดใหญ่ กะจะเริ่มเดินจากทิศใต้ทะลุไปออกทิศเหนือแล้วค่อยหาทางกลับจากตรงนั้น ไม่กลับมาทางเดิม
เมื่อลงมาถึงสิ่งที่ได้เห็นก่อนตรงนั้นก็คือตึกรูปร่างหน้าตาประหลาดชื่อว่าศูนย์สื่อมวลชนนานาชาติเฟิ่งหวง (凤凰国际传媒中心, เฟิ่งหวงกั๋วจี้ฉวานเหมย์จงซิน) เป็นอาคารสตูดิโอของสถานีโทรทัศน์เฟิ่งหวงของฮ่องกง
อาคารนี้ออกแบบเป็นลักษณะเหมือนรังนก อาคารเป็นกระจกใส ตรงกลางเป็นที่ว่างอย่างที่เห็น แต่เราไม่ได้เข้าไปดูข้างใน ยามที่นี่พอเห็นเราถ่ายรูปก็มาถามว่ามาทำอะไรด้วย ดูเหมือนคนไม่เกี่ยวข้องห้ามเข้า
เดินมาทางตะวันออกนิดหน่อยจึงจะเห็นทางเข้าสวนสาธารณะเฉาหยาง ต้องซื้อตั๋วราคา ๕ หยวน สำหรับผ่านประตู
แผนที่สวนสาธารณะแห่งนี้ พื้นที่รวม ๒.๘๘๗ ตร.กม. ความยาวแนวเหนือใต้ ๒.๘ กม. แนวตะวันออกตก ๑.๕ กม.
เข้ามาด้านในก็เจอบ่อสำหรับเล่นเรือชน
ทะเลสาบใหญ่ของสวนนี้ มีเรือถีบให้เช่า แต่ก็ไม่มีใครใช้ เพราะเป็นฤดูนี้ด้วย แล้วก็เพราะเป็นวันธรรมดา
มองไปทางตะวันตกเห็นตึกอาคารเฟิ่งหวงด้วย ดูจากมุมนี้ก็สวย
เดินเข้าไปด้านใน บรรยากาศใบไม้ที่เปลี่ยนสีสวยแบบนี้ล่ะเป็นเป้าหมายที่มาทีนี่เลย
ตรงนี้เป็นสวนสนุกขนาดเล็กทีมีเครื่องเล่นต่างๆมากมายแม้จะไม่เยอะเท่ากับสวนสนุกจริงๆ ถ้าแค่อยากเล่นพวกเครื่องเล่นแบบง่ายๆถูกๆมาตรงนี้ก็ถือว่าใช้ได้อยู่
ไอ้ที่เห็นหน้าตาสวยๆนี่คือห้องน้ำนี่เอง
มีโรงหนัง 4D ด้วยนะ
แค่นั้นไม่พอ ยังมี 5D ด้วย
ไม่ได้เข้าไปดูพวกนี้เลย เพราะแค่อยากมาเดินเล่นสวนสวยๆเท่านั้นเลยเดินผ่านไปหมด
ระหว่างทางก็ทั้งดูเครื่องเล่นโน้นนี้ทั้งได้ชมใบไม้สวยๆไปด้วย
ตรงนี้เป็นอาคารสำหรับถ่ายรูปแต่งงาน ที่นี่เห็นพวกคู่รักมาถ่ายรูปแต่งงานเพียบเลย
เห็นเจ้าสาวแล้วก็น่าสงสาร แต่งตัวชุดแต่งงานทั้งๆที่อากาศหนาวแบบนี้ อยู่เมืองหนาวก็ต้องทนแบบนี้เอง
คลองเล็กๆทิวทัศน์น่าชม
ตรงนี้เป็นสวนซากุระ ออกแบบมาเป็นสวนแบบญี่ปุ่นเพื่อระลึกความสัมพันธ์จีนญี่ปุ่น แต่ตอนนี้ซากุระใบร่วงหมดแล้ว
เดินผ่านสวนซากุระไป
ก็มาโผล่ริมน้ำ แล้วก็ข้ามฝั่งไป
ป้ายบอกทาง อีก ๑๒๐๐ เมตรจะถึงประตูเหนือ แสดงว่ามาได้ประมาณครึ่งทางแล้ว
ตรงนี้คือลานกว้างที่ชื่อว่าลานกว้างหมื่นคน (万人广场) แต่ดูยังไงก็มีคนแค่ไม่กี่สิบคน
นี่คือสิ่งที่ต้นกำเนิดของชีวิต (生命之源) ตั้งอยู่ค่อนข้างจะใจกลางสวนสารณะ
ตรงนี้เห็นมีคนเล่นเรือถีบอยู่ลำนึง
ตรงนี้เป็นทางเข้าของสวนจำลองหาดทราย ที่นี่ถูกสร้างขึ้นเพื่อเอาไว้เล่นกีฬาชายหาด แต่ตอนนี้ไม่ได้เปิด
ตรงนี้คือเกาะกลางทะเลสาบกลางสวนสาธารณะ
ในนี้มีโรงละครอยู่ริมน้ำ มองจากมุมนี้แล้วก็สวยดี
ข้ามสะพานออกจากเกาะไปยังส่วนเหนือของสวนสาธารณะ
มีสวนดอกไม้อยู่ริมทะเลสาบ เวลาฤดูแบบนี้หาดอกไม้ค่อนข้างยาก ถึงเจอก็ไม่ค่อยมากเท่าไหร่
ทางเดินเข้าป่า แต่ต้นไม้บริเวณนี้ใบร่วงไปเกือบหมดแล้ว
ในนี้มีบึงเล็กๆสวยๆอยู่
สุดท้ายเจอคลองนี้ ข้ามไปก็จะเป็นประตูเหนือของสวนสาธารณะแล้ว
ในที่สุดการเดินในสวนสาธารณะก็จบเท่านี้ เราเดินออกมาหลังจากที่เดินอยู่ในนั้นมาตลอดสองชั่วโมง
แต่ยังไม่จบเท่านี้ เพราะรู้สึกว่าตัวเองยังมีแรงเดินต่อ ก็เลยเดินต่อสักหน่อย จากตรงนี้สามารถเดินไปสถานีรถไฟฟ้าเลี่ยงหม่าเฉียว (亮马桥) ได้
ระหว่างทางยังผ่านอาคารศูนย์เซี่ยงไฮ้ที่หนึ่ง (第一上海中心) ซึ่งเคยมาเพื่อทำวีซ่าญี่ปุ่น เคยเล่าถึงไว้ใน https://phyblas.hinaboshi.com/20111118 ตอนนั้นไปญี่ปุ่นยังต้องใช้วีซ๋าอยู่ แต่ตอนนี้ไม่จำเป็นแล้ว คงจะไม่มีธุระอะไรกับที่นี่แล้ว
แล้วเราก็เดินมาจนถึงสถานีรถไฟฟ้าเลี่ยงหม่าเฉียว แต่ก็เกิดยังนึกอยากเดินต่อ ยังมีแรงอยู่ ไหนๆออกมาทั้งทีเดินให้ถึงที่สุดดีกว่า ก็เลยเดินข้ามถนนต่อไปทางตะวันตกเรื่อยๆ
ตอนแรกเข้าใจว่าถ้าเดินไปเรื่อยๆน่าจะไปถึงสถานีรถไฟฟ้าตงจื๋อเหมิน (东直门) ได้ แต่ปรากฏว่าคาดผิด มันพามาโผล่ที่ย่านที่ชื่อว่าจั่วเจียจวาง (左家庄) ซึ่งเป็นย่านที่สำคัญแห่งหนึ่งตรงที่ว่าเป็นทางผ่านของรถเมล์ที่จะออกนอกเมืองเพื่อไปยังเมืองเล็กๆทางตะวันออกเฉียงเหนือของปักกิ่ง
ถนนจั่วเจียจวางหนานเสีย (左家庄南斜街) เป็นถนนเล็กๆที่เป็นย่านร้านค้าและร้านอาหาร เราเลยแวะหาอะไรทานที่นี่เลย
ร้านขนมปังจินเฟิ่งเฉิงเสียง (金凤成祥) ซึ่งเป็นร้านที่มีสาขามากมายก็มีอยู่ที่นี่ด้วย ปกติข้างๆมหาวิทยาลัยจะมีอยู่ร้านนึง ไปซื้อประจำ เรามาเจอที่นี่ก็ลองแวะเข้าไปดูก็มีบางอย่างที่ไม่มีในร้านที่มหาวิทยาลัยอยู่ ก็เลยถือโอกาสซื้อ
จากนั้นก็แวะทานขนมปังไส้เนื้อลาแล้วก็น้ำแกงใส่ไข่
เสร็จแล้วก็นั่งรถเมล์จากตรงนั้นเพื่อกลับ โดยนั่งรถเมล์สาย 18 จากตรงนี้ไปลงที่สถานีรถไฟฟ้ายงเหอกง (雍和宫) จากนั้นจึงนั่งรถไฟฟ้ากลับ เป็นอันจบการเดินทางในวันนี้
หลังจากที่เดือนที่แล้วตุลาคมไม่ได้ออกไปเที่ยวไหนเลย ช่วงนี้เก็บตัวอยู่แต่ในมหาวิทยาลัยอ่านเปเปอร์และทำวิจัยไปเรื่อยๆจนไม่มีเวลา
วันนี้ในที่สุดก็ตัดสินใจอยากจะออกไปผ่อนคลายสักวัน ไหนๆช่วงนี้เป็นฤดูใบไม้ร่วง ใบไม้กำลังเปลี่ยนสีสวย จะปล่อยช่วงเวลาแบบนี้ให้ผ่านไปเฉยๆก็คงรู้สึกเสียดายแย่ อย่างน้อยขอออกไปเดินเล่นสักวันก็ยังดี
ฤดูใบไม้ร่วงเมื่อ ๓ ปีที่แล้วเราได้ไปตระเวณชมสวนสาธารณะมาหลายแห่งในปักกิ่ง แต่ก็ยังเหลือที่ที่ยังไม่ได้ไปอยู่อีกหลายแห่งเพราะในปักกิ่งสวนสาธารณะเยอะมาก
สถานที่ที่เลือกไปคราวนี้คือสวนสาธารณะเฉาหยาง (朝阳公园) ซึ่งเป็นสวนสาธารณะขนาดใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งของปักกิ่ง ถือว่าใหญ่ที่สุดในบรรดาสวนสาธารณะที่อยู่ด้านในถนนวงแหวนที่ ๔
ที่ยังไม่เคยได้ไปเพราะตำแหน่งอยู่ค่อนข้างไกล อยู่ในเขตเฉาหยางซึ่งเป็นคนละฝั่งเมืองกับมหาวิทยาลัยซึ่งอยู่เขตไห่เตี้ยน และที่นี่ก็ยังไม่มีรถไฟฟ้าเชื่อมไปถึงด้วยจึงต้องนั่งรถเมล์ไปเท่านั้น
เรานั่งรถเมล์ไปลงที่ป้ายเถียนสุ่ยหยวนเจียเป๋ย์โข่ว (甜水园街北口) ซึ่งอยู่ที่ประตูใต้ของสวนสาธารณะ เนื่องจากที่นี่มีขนาดใหญ่ กะจะเริ่มเดินจากทิศใต้ทะลุไปออกทิศเหนือแล้วค่อยหาทางกลับจากตรงนั้น ไม่กลับมาทางเดิม
เมื่อลงมาถึงสิ่งที่ได้เห็นก่อนตรงนั้นก็คือตึกรูปร่างหน้าตาประหลาดชื่อว่าศูนย์สื่อมวลชนนานาชาติเฟิ่งหวง (凤凰国际传媒中心, เฟิ่งหวงกั๋วจี้ฉวานเหมย์จงซิน) เป็นอาคารสตูดิโอของสถานีโทรทัศน์เฟิ่งหวงของฮ่องกง
อาคารนี้ออกแบบเป็นลักษณะเหมือนรังนก อาคารเป็นกระจกใส ตรงกลางเป็นที่ว่างอย่างที่เห็น แต่เราไม่ได้เข้าไปดูข้างใน ยามที่นี่พอเห็นเราถ่ายรูปก็มาถามว่ามาทำอะไรด้วย ดูเหมือนคนไม่เกี่ยวข้องห้ามเข้า
เดินมาทางตะวันออกนิดหน่อยจึงจะเห็นทางเข้าสวนสาธารณะเฉาหยาง ต้องซื้อตั๋วราคา ๕ หยวน สำหรับผ่านประตู
แผนที่สวนสาธารณะแห่งนี้ พื้นที่รวม ๒.๘๘๗ ตร.กม. ความยาวแนวเหนือใต้ ๒.๘ กม. แนวตะวันออกตก ๑.๕ กม.
เข้ามาด้านในก็เจอบ่อสำหรับเล่นเรือชน
ทะเลสาบใหญ่ของสวนนี้ มีเรือถีบให้เช่า แต่ก็ไม่มีใครใช้ เพราะเป็นฤดูนี้ด้วย แล้วก็เพราะเป็นวันธรรมดา
มองไปทางตะวันตกเห็นตึกอาคารเฟิ่งหวงด้วย ดูจากมุมนี้ก็สวย
เดินเข้าไปด้านใน บรรยากาศใบไม้ที่เปลี่ยนสีสวยแบบนี้ล่ะเป็นเป้าหมายที่มาทีนี่เลย
ตรงนี้เป็นสวนสนุกขนาดเล็กทีมีเครื่องเล่นต่างๆมากมายแม้จะไม่เยอะเท่ากับสวนสนุกจริงๆ ถ้าแค่อยากเล่นพวกเครื่องเล่นแบบง่ายๆถูกๆมาตรงนี้ก็ถือว่าใช้ได้อยู่
ไอ้ที่เห็นหน้าตาสวยๆนี่คือห้องน้ำนี่เอง
มีโรงหนัง 4D ด้วยนะ
แค่นั้นไม่พอ ยังมี 5D ด้วย
ไม่ได้เข้าไปดูพวกนี้เลย เพราะแค่อยากมาเดินเล่นสวนสวยๆเท่านั้นเลยเดินผ่านไปหมด
ระหว่างทางก็ทั้งดูเครื่องเล่นโน้นนี้ทั้งได้ชมใบไม้สวยๆไปด้วย
ตรงนี้เป็นอาคารสำหรับถ่ายรูปแต่งงาน ที่นี่เห็นพวกคู่รักมาถ่ายรูปแต่งงานเพียบเลย
เห็นเจ้าสาวแล้วก็น่าสงสาร แต่งตัวชุดแต่งงานทั้งๆที่อากาศหนาวแบบนี้ อยู่เมืองหนาวก็ต้องทนแบบนี้เอง
คลองเล็กๆทิวทัศน์น่าชม
ตรงนี้เป็นสวนซากุระ ออกแบบมาเป็นสวนแบบญี่ปุ่นเพื่อระลึกความสัมพันธ์จีนญี่ปุ่น แต่ตอนนี้ซากุระใบร่วงหมดแล้ว
เดินผ่านสวนซากุระไป
ก็มาโผล่ริมน้ำ แล้วก็ข้ามฝั่งไป
ป้ายบอกทาง อีก ๑๒๐๐ เมตรจะถึงประตูเหนือ แสดงว่ามาได้ประมาณครึ่งทางแล้ว
ตรงนี้คือลานกว้างที่ชื่อว่าลานกว้างหมื่นคน (万人广场) แต่ดูยังไงก็มีคนแค่ไม่กี่สิบคน
นี่คือสิ่งที่ต้นกำเนิดของชีวิต (生命之源) ตั้งอยู่ค่อนข้างจะใจกลางสวนสารณะ
ตรงนี้เห็นมีคนเล่นเรือถีบอยู่ลำนึง
ตรงนี้เป็นทางเข้าของสวนจำลองหาดทราย ที่นี่ถูกสร้างขึ้นเพื่อเอาไว้เล่นกีฬาชายหาด แต่ตอนนี้ไม่ได้เปิด
ตรงนี้คือเกาะกลางทะเลสาบกลางสวนสาธารณะ
ในนี้มีโรงละครอยู่ริมน้ำ มองจากมุมนี้แล้วก็สวยดี
ข้ามสะพานออกจากเกาะไปยังส่วนเหนือของสวนสาธารณะ
มีสวนดอกไม้อยู่ริมทะเลสาบ เวลาฤดูแบบนี้หาดอกไม้ค่อนข้างยาก ถึงเจอก็ไม่ค่อยมากเท่าไหร่
ทางเดินเข้าป่า แต่ต้นไม้บริเวณนี้ใบร่วงไปเกือบหมดแล้ว
ในนี้มีบึงเล็กๆสวยๆอยู่
สุดท้ายเจอคลองนี้ ข้ามไปก็จะเป็นประตูเหนือของสวนสาธารณะแล้ว
ในที่สุดการเดินในสวนสาธารณะก็จบเท่านี้ เราเดินออกมาหลังจากที่เดินอยู่ในนั้นมาตลอดสองชั่วโมง
แต่ยังไม่จบเท่านี้ เพราะรู้สึกว่าตัวเองยังมีแรงเดินต่อ ก็เลยเดินต่อสักหน่อย จากตรงนี้สามารถเดินไปสถานีรถไฟฟ้าเลี่ยงหม่าเฉียว (亮马桥) ได้
ระหว่างทางยังผ่านอาคารศูนย์เซี่ยงไฮ้ที่หนึ่ง (第一上海中心) ซึ่งเคยมาเพื่อทำวีซ่าญี่ปุ่น เคยเล่าถึงไว้ใน https://phyblas.hinaboshi.com/20111118 ตอนนั้นไปญี่ปุ่นยังต้องใช้วีซ๋าอยู่ แต่ตอนนี้ไม่จำเป็นแล้ว คงจะไม่มีธุระอะไรกับที่นี่แล้ว
แล้วเราก็เดินมาจนถึงสถานีรถไฟฟ้าเลี่ยงหม่าเฉียว แต่ก็เกิดยังนึกอยากเดินต่อ ยังมีแรงอยู่ ไหนๆออกมาทั้งทีเดินให้ถึงที่สุดดีกว่า ก็เลยเดินข้ามถนนต่อไปทางตะวันตกเรื่อยๆ
ตอนแรกเข้าใจว่าถ้าเดินไปเรื่อยๆน่าจะไปถึงสถานีรถไฟฟ้าตงจื๋อเหมิน (东直门) ได้ แต่ปรากฏว่าคาดผิด มันพามาโผล่ที่ย่านที่ชื่อว่าจั่วเจียจวาง (左家庄) ซึ่งเป็นย่านที่สำคัญแห่งหนึ่งตรงที่ว่าเป็นทางผ่านของรถเมล์ที่จะออกนอกเมืองเพื่อไปยังเมืองเล็กๆทางตะวันออกเฉียงเหนือของปักกิ่ง
ถนนจั่วเจียจวางหนานเสีย (左家庄南斜街) เป็นถนนเล็กๆที่เป็นย่านร้านค้าและร้านอาหาร เราเลยแวะหาอะไรทานที่นี่เลย
ร้านขนมปังจินเฟิ่งเฉิงเสียง (金凤成祥) ซึ่งเป็นร้านที่มีสาขามากมายก็มีอยู่ที่นี่ด้วย ปกติข้างๆมหาวิทยาลัยจะมีอยู่ร้านนึง ไปซื้อประจำ เรามาเจอที่นี่ก็ลองแวะเข้าไปดูก็มีบางอย่างที่ไม่มีในร้านที่มหาวิทยาลัยอยู่ ก็เลยถือโอกาสซื้อ
จากนั้นก็แวะทานขนมปังไส้เนื้อลาแล้วก็น้ำแกงใส่ไข่
เสร็จแล้วก็นั่งรถเมล์จากตรงนั้นเพื่อกลับ โดยนั่งรถเมล์สาย 18 จากตรงนี้ไปลงที่สถานีรถไฟฟ้ายงเหอกง (雍和宫) จากนั้นจึงนั่งรถไฟฟ้ากลับ เป็นอันจบการเดินทางในวันนี้