อาเตอลีเยของอาช่า ตอนที่ ๑๓ : บ้านที่ถักทอฝัน
เขียนเมื่อ 2017/01/05 01:32
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
>> อ่านตอนแรก
>> อ่านตอนที่แล้ว
หลังจากที่ในที่สุดอาช่าได้สู้กับอิกดราซิลแล้วช่วยนิโอได้สำเร็จ ทุกอย่างจบลงด้วยดี นิโออยู่ในสภาพเดิมเหมือนกับตอนที่จากกันไปเมื่อหลายปีก่อนเพราะเวลาได้ถูกหยุดไว้ ทำให้เธอยังเป็นเด็กอยู่
พอพวกอาช่าเดินออกมาจากพื้นที่อิกดราซิลก็ต้องตกใจว่าตัวเองมาโผล่ที่โบราณสถานข้างอาเตอลีเยของอาช่า สักพักคีธกรีฟก็บอกว่าเป็นฝีมือของเขาเองที่เชื่อมทางออกให้มาโผล่ที่นี่ จะได้ไม่ต้องเดินทางไกล
อาช่ารู้สึกเสียใจขึ้นมาว่าตัวเองไปทำให้อิกดราซิลซึ่งคอยเฝ้าอารยธรรมโบราณมายาวนานต้องถูกทำลายลงไป แต่คีธกริฟก็ปลอบใจว่ามันพังอยู่ตั้งแต่แรกแล้ว ไม่ว่าจะยังไงผลลัพธ์คือเธอสามารถช่วยน้องสาวออกมาได้ ดังนั้นจงอย่าเสียใจในสิ่งที่ตัวเองทำไป พูดจบเขาเดินจากไป
แล้วเพลงจบก็ดังขึ้น ภาพระลึกความหลังต่างๆก็ปรากฏขึ้นมา
แล้วทั้งคู่ก็กลับมาถึงอาเตอลีเย แต่อาช่าบอกว่าให้นิโออยู่เฝ้าอาเตอลีเยคนเดียวเพราะเธอยังมีงานอื่นที่ต้องสะสางอยู่อีก แต่นิโอไม่ยอม สุดท้ายอาช่าจึงให้สัญญาว่าจะพานิโอออกไปผจญภัยด้วยในบางโอกาส นิโอก็เลยขอให้ช่วยพาไปรู้จักเพื่อนๆคนอื่นที่ร่วมเดินทางมาด้วย
ต่อมาเออร์นีมาหาที่บ้าน ตอนแรกเขาทำท่าแปลกใจเหมือนกับไม่เชื่อว่านิโออยู่ตรงนี้จริงๆ คิดว่าเป็นความฝัน
ที่สวนมีสาวน้อยชื่อฮารุกะ (ハルカ) นั่งอยู่ พอไปคุยเธอก็ถามว่าจะให้ร้องเพลง บ้านที่ถักทอฝัน (夢を織る家, yume o oru ie) มั้ย พอตอบรับไปเสียงดนตรีภายในอาเตอลีเยก็เปลี่ยนเป็นเพลงนี้
เพลงร้องโดยชิมตสึกิ ฮารุกะ (霜月 はるか) บางทีฮารุกะที่เห็นในนี้อาจเป็นร่างจำแลงของเธอ
สามารถฟังเพลงนี้ได้ใน http://www.nicovideo.jp/watch/sm18360033
แล้วอาช่าก็กลับเข้าสู่ชีวิตประจำวันต่อไป จุดประสงค์ในการช่วยนิโอได้บรรลุแล้วแต่ก็ยังมีสิ่งที่ต้องทำอีกมากมาย
สิ่งแรกที่ทำหลังจากกลับเข้ามายังอาเตอลิเยก็คืออ่านตำราระบบปรุงผสมแห่งต้นตระกูล (始祖の調合体系) ที่เพิ่งเก็บมาได้จากอิกดราซิล ซึ่งในนี้มีวิธีสร้างไอเท็มดีๆหลายอย่าง
ไอเท็มสำคัญที่สุดที่สร้างได้ก็คือปีกเคลื่อนย้าย (移動の翼) เอาไว้ใช้เคลื่อนที่ไปที่ไหนก็ได้ที่มีอาเตอลีเยอยู่ภายในพริบตา ซึ่งจะช่วยให้ประหยัดเวลาในการเดินทางต่อจากนี้ไปมาก
ได้เวลาออกผจญภัยต่อ อาช่าชวนนิโอออกไปด้วยตามสัญญา
เริ่มแรกอาช่าพานิโอไปที่หลุมศพของนิโอ ที่นี่เมื่อก่อนอาช่าเคยมาเป็นประจำจนกระทั่งรู้ว่านิโอยังมีชีวิตอยู่ นิโอบอกว่าดูเหมือนว่าหลุมศพนี้จะไม่จำเป็นแล้วนะ แต่อาช่าบอกว่ายังไงก็ปล่อยทิ้งไว้แบบนี้แหละ
ต่อมาอาช่าพานิโอมาที่รีเซินกังเพื่อหาเรจินา พอเธอเห็นนิโอก็ดีใจระลึกความหลังที่ทั้ง ๓ คนเลยเล่นด้วยกันสมัยก่อน ทั้งนิโอและอาช่ารู้สึกว่าเรจีนาเป็นพี่สาวคนหนึ่ง
เสร็จแล้วพานิโอไปที่หอสมุดซึ่งได้เจอคีธกริฟ นิโอบอกขอบคุณคีธกริฟเพราะตอนที่เธอยังถูกจับอยู่นั้นได้ยินเสียงคีธกริฟที่พยายามคุยกับเธอโดยพูดปลอบใจว่าขอให้ตั้งใจรอให้ดีพี่สาวเธอกำลังจะไปช่วยแล้วนะ แต่คีธกริฟก็รู้สึกเขินกับสิ่งที่ตัวเองพูดไปแล้วบอกว่าไม่ต้องอธิบายมากไปกว่านี้แล้ว อาช่าก็คิดในใจว่าคีธกริฟจริงๆเป็นคนที่ใจดีนะแต่มักจะขี้อายไม่ค่อยกล้าแสดงออก
จากนั้นก็เดินทางต่อมายังฮอร์นไฮม์ เมื่อถึงอาเตอลีเยยูริสก็เข้ามาคุยด้วยสีหน้าจริงจังแล้วบอกว่าอยากจะไปจัดการกับมังกรที่เคยเจอก่อนหน้านี้เพื่อเป็นการพิสูจน์ฝีมือตัวเอง แล้วบอกว่าตัวเองคนเดียวคงไม่ไหว อยากให้อาช่าไปร่วมด้วยเพราะเธอเองก็แข็งแกร่งมากเช่นกัน ว่าแล้วเขาก็รีบเดินจากไปโดยไม่ให้อาช่ามีเวลาปฏิเสธ จึงกลายเป็นว่าเธอต้องมาเข้าร่วมปฏิบัติการปราบมังกรของยูริส
แล้วอาช่าก็พานิโอไปแนะนำร้านเหล้าของไคล์ พอไปถึงนิโอก็เรียกไคล์ว่าคุณลุง ทำให้เขาตกใจมาก และตกใจยิ่งขึ้นเมื่อเห็นเธอเรียกยูริสว่าพี่ เขาเลยรีบบอกให้นิโอเปลี่ยนเป็นเรียกเขาว่า "มาสเตอร์" แทน
ต่อมาอาช่าก็เดินทางมายังฟิร์ซแบร์กเพื่อทำงานต่อ ในระหว่างที่กำลังเตรียมการเก็บกวาดอยู่นั้นนิโอก็ทักขึ้นมาอย่างแปลกใจว่าอาช่าเก็บกวาดเองเป็นด้วย ทั้งที่ปกติจะปล่อยให้ที่ทำงานรกเสมอต้องให้เธอมาเก็บกวาด อาช่าก็บอกว่าตั้งแต่นิโอไม่อยู่เลยกลายเป็นว่าต้องทำอะไรด้วยตัวเองจนตอนนี้เก็บกวาดเองได้แล้ว ทำให้นิโอรู้สึกเหงาเสียดายอยู่ว่าแบบนี้เธอก็ไม่มีอะไรให้ช่วยงาน ดังนั้นจึงอาสาออกไปช่วยเก็บวัตถุดิบให้ ว่าแล้วก็เดินออกไป
ต่อมาอาช่าก็ออกมาเดินสูดอากาศดีๆแถวๆลานกว้าง ขณะกำลังเพลิดเพลินอยู่คีธกริฟก็เข้ามาทักบอกว่าอย่าได้ลืมว่าก่อนหน้านี้ได้ปล่อยให้สลักตัวโตหนีรอดไป ยังไงก็อย่าลืมว่าต้องออกไปตามล่าแล้วจัดการซะ มันน่าจะอยู่แถวๆทางตะวันตกของฮอร์นไฮม์ อาช่าก็รับปากว่าไว้จะรีบไปจัดการ
อาช่ามาที่ร้านขายของเจอโอดีเลียกำลังมาขอซื้อหนังสือ "จากสมบัติลับของโลก" (世界の秘宝から) ซึ่งแฮรีเป็นคนเขียน เพื่อจะเอาไปเก็บในหอสมุด แต่เมริเอ็ตตาก็พยายามห้ามปรามว่าหนังสือเล่มนี้ไม่มีอะไรได้เรื่องหรอก แต่โอดีเลียก็ยืนยันว่าข้อมูลทุกอย่างที่เกี่ยวกับการเล่นแร่แปรธาตุจำเป็นต้องถูกเก็บเอาไว้ในหอสมุด เมริเอ็ตตาจึงยอมขายในที่สุด แต่ก็ย้ำว่าซื้อไปแล้วอย่าเสียใจภายหลังนะ อาช่าคิดในใจว่าแฮรีคงจะดีใจถ้าได้รู้ว่าหนังสือของตัวเองจะได้กลายเป็นข้อมูลในหอสมุด
จากนั้นอาช่าก็ไปที่ร้านขนมปังของเฟรด ในตอนนั้นเฟรดเพิ่งคุยกับเมริเอ็ตตาเสร็จแล้วได้รู้ความจริงว่าเธอยังไม่มีแฟน จึงรู้สึกดีใจอย่างออกหน้าออกตาจนอาช่าแปลกใจ แต่วิลเบลเข้ามาเห็นก็รู้ทันที
ต่อมาอาช่าไปหามาริออนที่สำนักงานของเธอแล้วก็พบว่าเธอกำลังบ่นว่าหมู่นี้คนที่หมู่บ้านฮารอส (ハロス村) ซึ่งก่อนหน้านี้หายตัวไปหมดได้เริ่มกลับมากัน นั่นเพราะว่าคนในหมู่บ้านนั้นก็หายตัวไปในลักษณะเดียวกันกับนิโอ เมื่อนิโอกลับมาคนอื่นก็ค่อยๆกลับมาเช่นกัน มาริออนก็เลยงานเข้าต้องทำเรื่องสำรวจเรื่องราวที่หมู่บ้านนั้น
จากนั้นอาช่าได้กลับมาที่รีเซินกังอีกครั้งก็พบว่าเรจีนากำลังกลุ้มใจอยู่เพราะพ่อแม่ส่งจดหมายมาบอกว่าอยากให้หยุดงานที่ทำแล้วรีบแต่งงาน แต่เรจีนาก็ยังเป็นห่วงงานที่ทำอยู่เพราะรู้สึกว่าตอนที่เริ่มทำก็ตัดสินใจดีแล้ว แต่พอจะเลิกก็อาจกลายเป็นว่าสิ่งที่ทำมันดูไร้ความหมายไปเลย สิ่งต่างๆนั้นการทำให้จบมันยากยิ่งกว่าการเริ่มต้นเสียอีก สุดท้ายก็ได้แต่คิดว่ายังไงก็จะลองพยายามไปคิดดูให้ดีเพื่อที่จะได้ไม่เสียใจภายหลัง อาช่าเองก็คิดในใจว่าถ้าเรจีนาต้องจากไปจริงๆก็คงเหงา แต่หากนั่นเป็นวิถีชีวิตที่เธอเลือกก็ช่วยไม่ได้ คงได้แต่ยิ้มแล้วบอกลา
เมื่อกลับมาที่ฟิร์ซแบร์กอีกครั้ง ครั้งนี้วิลเบลได้แวะเข้ามาหาอาช่าขณะที่นิโออยู่ด้วยจึงได้ให้ทำความรู้จักกัน
ครั้งนี้อาช่าได้พานิโอไปแนะนำให้รู้จักกับมาริออนและลินคา พอได้เห็นนิโอมาริออนก็รู้สึกอิจฉาอาช่าที่มีน้องสาวน่ารัก
จากนั้นไปที่ลานกว้างก็เจอลินคากำลังคุยกับปานาอยู่ คุยไปคุยมาลินคาก็ดูเหมือนจะได้ปานาเป็นเพื่อนอีกคน
อาช่าออกเดินทางไปกับลินคาอีกครั้ง ระหว่างทางเจอมอนสเตอร์เข้าจู่โจมกะทันหันแล้วลินคาก็ปราบมันอย่างรวดเร็วจนอาช่าชมว่าฝีมือดาบยอดเยี่ยม แต่ลินคากลับบอกว่าแค่เก่งยังไม่พอ เพราะมาริออนสั่งมาว่าอย่าเอาแต่แกว่งดาบแต่ให้ค้นหาให้แน่ชัดว่าสิ่งที่ตัวเองอยากทำจริงๆคืออะไรกันแน่ คิดไปคิดมาก็หาคำตอบไม่ได้ง่ายๆลินคาจึงลองคิดว่าอยากลองหาคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งสู้ดู บางทีคำตอบอาจจะอยู่ตรงนั้น อาช่าเลยรับปากว่าถ้านึกออกว่ามีคู่ต่อสู้แข็งแกร่งที่ไหนจะบอก
ระหว่างทางยังได้เจอกับรานัน เขาเล่าให้ฟังว่าพอเขาได้ข่าวว่าหมู่บ้านฮารอสที่เคยมีคนหายตัวไปนั้นผู้คนได้พากันกลับมาแล้ว ก็รู้สึกว่าเรื่องนี้อาจใช้เป็นวัตถุดิบในการแต่งเพลงมากจึงสนใจขึ้นมา เขาบอกว่าอยากจะหลงเหลือเพลงเอาไว้ให้โลกนี้จดจำเพราะนั่นเป็นหลักฐานที่แสดงให้รู้ว่าเราได้เคยมีชีวิตอยู่
เมื่อกลับมาที่ฟิร์ซแบร์กอีกครั้งวิลเบลก็มาเล่นที่อาเตอลีเยอีก แต่ครั้งนี้เธอดูแปลกๆไป บ่นว่าไม่มีอะไรทำ พอคุยจึงรู้ว่าเธอถูกคุณยายทวดโกรธแล้วไล่ออกจากการเป็นศิษย์จอมเวท วิลเบลบอกว่าถ้าต้องเลิกเป็นจอมเวทจะมาขอฝากตัวเป็นศิษย์อาช่าแทน แต่อาช่าบอกว่าวิลเบลไม่เหมาะกับการเป็นอย่างอื่นนอกจากจอมเวทหรอก หากต้องการให้คุณยายทวดยอมรับน่าจะลองหาทางสร้างผลงานอะไรบางอย่าง พอพูดจบเธอก็เริ่มฮึดสู้ขึ้นมาอีก
อาช่านึกได้เรื่องที่ยูริสบอกว่าจะไปสู้มังกร เลยไปยังสำนักงานของมาริออนหาลินคาเพื่อชวนให้มาปราบมังกรด้วยกัน ตอนแรกเธอดูเหมือนจะลืมเรื่องที่เคยคุยกันไว้ แต่พอนึกออกแล้วเธอก็ดูจะสนใจเป็นอย่างมากแล้วบอกว่าถ้าจะไปปราบมังกรให้พาไปด้วยให้ได้
อาช่ามาที่ฮอร์นไฮม์แล้วลองสำรวจเรื่องสลักตัวใหญ่ที่หนีไปตามที่คีธกริฟได้สั่งเอาไว้ พอถามไคล์ก็ได้ความว่ามีคนเล่าว่าเจออะไรบางอย่างขนาดใหญ่มากลอยอยู่บนฟ้าจนทำให้เกิดเงามืดเป็นบริเวณกว้าง นั่นอาจเป็นตัวสลักขนาดใหญ่ที่อาช่าตามหาอยู่
เพื่อที่จะไปปราบมังกรที่ทะเลทรายเกลือ พวกอาช่าเดินทางจากฮอร์นไฮม์ผ่านหมู่บ้านโฮมุนคูลุส ที่นั่นได้เจอเมริเอ็ตตาที่มาส่งสินค้าของหวานที่โฮมุนคูลุสชอบ เธอตั้งใจมาส่งด้วยตัวเองเพราะอยากเห็นหมู่บ้านโฮมุนคูลุส พวกโฮมุนคูลุสเองก็ดูเหมือนจะชอบเมริเอ็ตตาและอาช่า
แล้วก็เดินทางมาถึงทะเลทรายเกลือและได้เจอกับมังกร ก่อนที่จะเข้าไปลุยอาช่าได้ถามยูริสอีกครั้งว่าทำไมถึงได้อยากล่ามังกรขนาดนั้น เขาก็เลยเล่าว่าเขาเติบโตมาในหมู่บ้านนักล่าเมื่อก่อนเคยได้ยินเรื่องเล่าของบรรพบุรุษที่เคยล่ามังกรได้เขาจึงใฝ่ฝันมาตลอด
ส่วนลินคาเองก็ตั้งใจว่าจะสู้เต็มที่เพื่อค้นหาว่าสิ่งที่ตัวเองต้องการจริงๆคืออะไรกันแน่
การต่อสู้กับมังกรได้เริ่มขึ้น เป็นไปอย่างดุเดือด
มีคนลงคลิปการต่อสู้นี้เอาไว้ใน https://www.youtube.com/watch?v=Iuqwu2_H_p0
แล้วทั้งสามก็สามารถเอาชนะมังกรได้สำเร็จ อาช่ากับยูริสคุยกันอย่างดีใจ ในขณะที่ลินคากลับเงียบแล้วคิดอยู่ในใจว่านี่จะเป็นคำตอบที่ตัวเองกำลังต้องการหาอยู่หรือเปล่ากันแน่
บางคนอาจยังหาความฝันของตัวเองไม่เจอ ในขณะที่บางคนอาจหาความฝันเจอแล้วและกำลังพยายามทำเต็มที่เพื่อเป้าหมาย แต่ไม่ว่าจะเป็นแบบไหนทุกคนต่างก็มีเรื่องให้คิด ให้กลุ่มใจ ให้ลังเล ต่างก็ใช้ชีวิตอยู่ในปัจจุบันโดยที่ต้องคิดถึงเรื่องในอนาคตต่อไปเรื่อยๆ
>> อ่านตอนต่อไป
>> อ่านตอนที่แล้ว
หลังจากที่ในที่สุดอาช่าได้สู้กับอิกดราซิลแล้วช่วยนิโอได้สำเร็จ ทุกอย่างจบลงด้วยดี นิโออยู่ในสภาพเดิมเหมือนกับตอนที่จากกันไปเมื่อหลายปีก่อนเพราะเวลาได้ถูกหยุดไว้ ทำให้เธอยังเป็นเด็กอยู่
พอพวกอาช่าเดินออกมาจากพื้นที่อิกดราซิลก็ต้องตกใจว่าตัวเองมาโผล่ที่โบราณสถานข้างอาเตอลีเยของอาช่า สักพักคีธกรีฟก็บอกว่าเป็นฝีมือของเขาเองที่เชื่อมทางออกให้มาโผล่ที่นี่ จะได้ไม่ต้องเดินทางไกล
อาช่ารู้สึกเสียใจขึ้นมาว่าตัวเองไปทำให้อิกดราซิลซึ่งคอยเฝ้าอารยธรรมโบราณมายาวนานต้องถูกทำลายลงไป แต่คีธกริฟก็ปลอบใจว่ามันพังอยู่ตั้งแต่แรกแล้ว ไม่ว่าจะยังไงผลลัพธ์คือเธอสามารถช่วยน้องสาวออกมาได้ ดังนั้นจงอย่าเสียใจในสิ่งที่ตัวเองทำไป พูดจบเขาเดินจากไป
แล้วเพลงจบก็ดังขึ้น ภาพระลึกความหลังต่างๆก็ปรากฏขึ้นมา
แล้วทั้งคู่ก็กลับมาถึงอาเตอลีเย แต่อาช่าบอกว่าให้นิโออยู่เฝ้าอาเตอลีเยคนเดียวเพราะเธอยังมีงานอื่นที่ต้องสะสางอยู่อีก แต่นิโอไม่ยอม สุดท้ายอาช่าจึงให้สัญญาว่าจะพานิโอออกไปผจญภัยด้วยในบางโอกาส นิโอก็เลยขอให้ช่วยพาไปรู้จักเพื่อนๆคนอื่นที่ร่วมเดินทางมาด้วย
ต่อมาเออร์นีมาหาที่บ้าน ตอนแรกเขาทำท่าแปลกใจเหมือนกับไม่เชื่อว่านิโออยู่ตรงนี้จริงๆ คิดว่าเป็นความฝัน
ที่สวนมีสาวน้อยชื่อฮารุกะ (ハルカ) นั่งอยู่ พอไปคุยเธอก็ถามว่าจะให้ร้องเพลง บ้านที่ถักทอฝัน (夢を織る家, yume o oru ie) มั้ย พอตอบรับไปเสียงดนตรีภายในอาเตอลีเยก็เปลี่ยนเป็นเพลงนี้
เพลงร้องโดยชิมตสึกิ ฮารุกะ (霜月 はるか) บางทีฮารุกะที่เห็นในนี้อาจเป็นร่างจำแลงของเธอ
สามารถฟังเพลงนี้ได้ใน http://www.nicovideo.jp/watch/sm18360033
แล้วอาช่าก็กลับเข้าสู่ชีวิตประจำวันต่อไป จุดประสงค์ในการช่วยนิโอได้บรรลุแล้วแต่ก็ยังมีสิ่งที่ต้องทำอีกมากมาย
สิ่งแรกที่ทำหลังจากกลับเข้ามายังอาเตอลิเยก็คืออ่านตำราระบบปรุงผสมแห่งต้นตระกูล (始祖の調合体系) ที่เพิ่งเก็บมาได้จากอิกดราซิล ซึ่งในนี้มีวิธีสร้างไอเท็มดีๆหลายอย่าง
ไอเท็มสำคัญที่สุดที่สร้างได้ก็คือปีกเคลื่อนย้าย (移動の翼) เอาไว้ใช้เคลื่อนที่ไปที่ไหนก็ได้ที่มีอาเตอลีเยอยู่ภายในพริบตา ซึ่งจะช่วยให้ประหยัดเวลาในการเดินทางต่อจากนี้ไปมาก
ได้เวลาออกผจญภัยต่อ อาช่าชวนนิโอออกไปด้วยตามสัญญา
เริ่มแรกอาช่าพานิโอไปที่หลุมศพของนิโอ ที่นี่เมื่อก่อนอาช่าเคยมาเป็นประจำจนกระทั่งรู้ว่านิโอยังมีชีวิตอยู่ นิโอบอกว่าดูเหมือนว่าหลุมศพนี้จะไม่จำเป็นแล้วนะ แต่อาช่าบอกว่ายังไงก็ปล่อยทิ้งไว้แบบนี้แหละ
ต่อมาอาช่าพานิโอมาที่รีเซินกังเพื่อหาเรจินา พอเธอเห็นนิโอก็ดีใจระลึกความหลังที่ทั้ง ๓ คนเลยเล่นด้วยกันสมัยก่อน ทั้งนิโอและอาช่ารู้สึกว่าเรจีนาเป็นพี่สาวคนหนึ่ง
เสร็จแล้วพานิโอไปที่หอสมุดซึ่งได้เจอคีธกริฟ นิโอบอกขอบคุณคีธกริฟเพราะตอนที่เธอยังถูกจับอยู่นั้นได้ยินเสียงคีธกริฟที่พยายามคุยกับเธอโดยพูดปลอบใจว่าขอให้ตั้งใจรอให้ดีพี่สาวเธอกำลังจะไปช่วยแล้วนะ แต่คีธกริฟก็รู้สึกเขินกับสิ่งที่ตัวเองพูดไปแล้วบอกว่าไม่ต้องอธิบายมากไปกว่านี้แล้ว อาช่าก็คิดในใจว่าคีธกริฟจริงๆเป็นคนที่ใจดีนะแต่มักจะขี้อายไม่ค่อยกล้าแสดงออก
จากนั้นก็เดินทางต่อมายังฮอร์นไฮม์ เมื่อถึงอาเตอลีเยยูริสก็เข้ามาคุยด้วยสีหน้าจริงจังแล้วบอกว่าอยากจะไปจัดการกับมังกรที่เคยเจอก่อนหน้านี้เพื่อเป็นการพิสูจน์ฝีมือตัวเอง แล้วบอกว่าตัวเองคนเดียวคงไม่ไหว อยากให้อาช่าไปร่วมด้วยเพราะเธอเองก็แข็งแกร่งมากเช่นกัน ว่าแล้วเขาก็รีบเดินจากไปโดยไม่ให้อาช่ามีเวลาปฏิเสธ จึงกลายเป็นว่าเธอต้องมาเข้าร่วมปฏิบัติการปราบมังกรของยูริส
แล้วอาช่าก็พานิโอไปแนะนำร้านเหล้าของไคล์ พอไปถึงนิโอก็เรียกไคล์ว่าคุณลุง ทำให้เขาตกใจมาก และตกใจยิ่งขึ้นเมื่อเห็นเธอเรียกยูริสว่าพี่ เขาเลยรีบบอกให้นิโอเปลี่ยนเป็นเรียกเขาว่า "มาสเตอร์" แทน
ต่อมาอาช่าก็เดินทางมายังฟิร์ซแบร์กเพื่อทำงานต่อ ในระหว่างที่กำลังเตรียมการเก็บกวาดอยู่นั้นนิโอก็ทักขึ้นมาอย่างแปลกใจว่าอาช่าเก็บกวาดเองเป็นด้วย ทั้งที่ปกติจะปล่อยให้ที่ทำงานรกเสมอต้องให้เธอมาเก็บกวาด อาช่าก็บอกว่าตั้งแต่นิโอไม่อยู่เลยกลายเป็นว่าต้องทำอะไรด้วยตัวเองจนตอนนี้เก็บกวาดเองได้แล้ว ทำให้นิโอรู้สึกเหงาเสียดายอยู่ว่าแบบนี้เธอก็ไม่มีอะไรให้ช่วยงาน ดังนั้นจึงอาสาออกไปช่วยเก็บวัตถุดิบให้ ว่าแล้วก็เดินออกไป
ต่อมาอาช่าก็ออกมาเดินสูดอากาศดีๆแถวๆลานกว้าง ขณะกำลังเพลิดเพลินอยู่คีธกริฟก็เข้ามาทักบอกว่าอย่าได้ลืมว่าก่อนหน้านี้ได้ปล่อยให้สลักตัวโตหนีรอดไป ยังไงก็อย่าลืมว่าต้องออกไปตามล่าแล้วจัดการซะ มันน่าจะอยู่แถวๆทางตะวันตกของฮอร์นไฮม์ อาช่าก็รับปากว่าไว้จะรีบไปจัดการ
อาช่ามาที่ร้านขายของเจอโอดีเลียกำลังมาขอซื้อหนังสือ "จากสมบัติลับของโลก" (世界の秘宝から) ซึ่งแฮรีเป็นคนเขียน เพื่อจะเอาไปเก็บในหอสมุด แต่เมริเอ็ตตาก็พยายามห้ามปรามว่าหนังสือเล่มนี้ไม่มีอะไรได้เรื่องหรอก แต่โอดีเลียก็ยืนยันว่าข้อมูลทุกอย่างที่เกี่ยวกับการเล่นแร่แปรธาตุจำเป็นต้องถูกเก็บเอาไว้ในหอสมุด เมริเอ็ตตาจึงยอมขายในที่สุด แต่ก็ย้ำว่าซื้อไปแล้วอย่าเสียใจภายหลังนะ อาช่าคิดในใจว่าแฮรีคงจะดีใจถ้าได้รู้ว่าหนังสือของตัวเองจะได้กลายเป็นข้อมูลในหอสมุด
จากนั้นอาช่าก็ไปที่ร้านขนมปังของเฟรด ในตอนนั้นเฟรดเพิ่งคุยกับเมริเอ็ตตาเสร็จแล้วได้รู้ความจริงว่าเธอยังไม่มีแฟน จึงรู้สึกดีใจอย่างออกหน้าออกตาจนอาช่าแปลกใจ แต่วิลเบลเข้ามาเห็นก็รู้ทันที
ต่อมาอาช่าไปหามาริออนที่สำนักงานของเธอแล้วก็พบว่าเธอกำลังบ่นว่าหมู่นี้คนที่หมู่บ้านฮารอส (ハロス村) ซึ่งก่อนหน้านี้หายตัวไปหมดได้เริ่มกลับมากัน นั่นเพราะว่าคนในหมู่บ้านนั้นก็หายตัวไปในลักษณะเดียวกันกับนิโอ เมื่อนิโอกลับมาคนอื่นก็ค่อยๆกลับมาเช่นกัน มาริออนก็เลยงานเข้าต้องทำเรื่องสำรวจเรื่องราวที่หมู่บ้านนั้น
จากนั้นอาช่าได้กลับมาที่รีเซินกังอีกครั้งก็พบว่าเรจีนากำลังกลุ้มใจอยู่เพราะพ่อแม่ส่งจดหมายมาบอกว่าอยากให้หยุดงานที่ทำแล้วรีบแต่งงาน แต่เรจีนาก็ยังเป็นห่วงงานที่ทำอยู่เพราะรู้สึกว่าตอนที่เริ่มทำก็ตัดสินใจดีแล้ว แต่พอจะเลิกก็อาจกลายเป็นว่าสิ่งที่ทำมันดูไร้ความหมายไปเลย สิ่งต่างๆนั้นการทำให้จบมันยากยิ่งกว่าการเริ่มต้นเสียอีก สุดท้ายก็ได้แต่คิดว่ายังไงก็จะลองพยายามไปคิดดูให้ดีเพื่อที่จะได้ไม่เสียใจภายหลัง อาช่าเองก็คิดในใจว่าถ้าเรจีนาต้องจากไปจริงๆก็คงเหงา แต่หากนั่นเป็นวิถีชีวิตที่เธอเลือกก็ช่วยไม่ได้ คงได้แต่ยิ้มแล้วบอกลา
เมื่อกลับมาที่ฟิร์ซแบร์กอีกครั้ง ครั้งนี้วิลเบลได้แวะเข้ามาหาอาช่าขณะที่นิโออยู่ด้วยจึงได้ให้ทำความรู้จักกัน
ครั้งนี้อาช่าได้พานิโอไปแนะนำให้รู้จักกับมาริออนและลินคา พอได้เห็นนิโอมาริออนก็รู้สึกอิจฉาอาช่าที่มีน้องสาวน่ารัก
จากนั้นไปที่ลานกว้างก็เจอลินคากำลังคุยกับปานาอยู่ คุยไปคุยมาลินคาก็ดูเหมือนจะได้ปานาเป็นเพื่อนอีกคน
อาช่าออกเดินทางไปกับลินคาอีกครั้ง ระหว่างทางเจอมอนสเตอร์เข้าจู่โจมกะทันหันแล้วลินคาก็ปราบมันอย่างรวดเร็วจนอาช่าชมว่าฝีมือดาบยอดเยี่ยม แต่ลินคากลับบอกว่าแค่เก่งยังไม่พอ เพราะมาริออนสั่งมาว่าอย่าเอาแต่แกว่งดาบแต่ให้ค้นหาให้แน่ชัดว่าสิ่งที่ตัวเองอยากทำจริงๆคืออะไรกันแน่ คิดไปคิดมาก็หาคำตอบไม่ได้ง่ายๆลินคาจึงลองคิดว่าอยากลองหาคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งสู้ดู บางทีคำตอบอาจจะอยู่ตรงนั้น อาช่าเลยรับปากว่าถ้านึกออกว่ามีคู่ต่อสู้แข็งแกร่งที่ไหนจะบอก
ระหว่างทางยังได้เจอกับรานัน เขาเล่าให้ฟังว่าพอเขาได้ข่าวว่าหมู่บ้านฮารอสที่เคยมีคนหายตัวไปนั้นผู้คนได้พากันกลับมาแล้ว ก็รู้สึกว่าเรื่องนี้อาจใช้เป็นวัตถุดิบในการแต่งเพลงมากจึงสนใจขึ้นมา เขาบอกว่าอยากจะหลงเหลือเพลงเอาไว้ให้โลกนี้จดจำเพราะนั่นเป็นหลักฐานที่แสดงให้รู้ว่าเราได้เคยมีชีวิตอยู่
เมื่อกลับมาที่ฟิร์ซแบร์กอีกครั้งวิลเบลก็มาเล่นที่อาเตอลีเยอีก แต่ครั้งนี้เธอดูแปลกๆไป บ่นว่าไม่มีอะไรทำ พอคุยจึงรู้ว่าเธอถูกคุณยายทวดโกรธแล้วไล่ออกจากการเป็นศิษย์จอมเวท วิลเบลบอกว่าถ้าต้องเลิกเป็นจอมเวทจะมาขอฝากตัวเป็นศิษย์อาช่าแทน แต่อาช่าบอกว่าวิลเบลไม่เหมาะกับการเป็นอย่างอื่นนอกจากจอมเวทหรอก หากต้องการให้คุณยายทวดยอมรับน่าจะลองหาทางสร้างผลงานอะไรบางอย่าง พอพูดจบเธอก็เริ่มฮึดสู้ขึ้นมาอีก
อาช่านึกได้เรื่องที่ยูริสบอกว่าจะไปสู้มังกร เลยไปยังสำนักงานของมาริออนหาลินคาเพื่อชวนให้มาปราบมังกรด้วยกัน ตอนแรกเธอดูเหมือนจะลืมเรื่องที่เคยคุยกันไว้ แต่พอนึกออกแล้วเธอก็ดูจะสนใจเป็นอย่างมากแล้วบอกว่าถ้าจะไปปราบมังกรให้พาไปด้วยให้ได้
อาช่ามาที่ฮอร์นไฮม์แล้วลองสำรวจเรื่องสลักตัวใหญ่ที่หนีไปตามที่คีธกริฟได้สั่งเอาไว้ พอถามไคล์ก็ได้ความว่ามีคนเล่าว่าเจออะไรบางอย่างขนาดใหญ่มากลอยอยู่บนฟ้าจนทำให้เกิดเงามืดเป็นบริเวณกว้าง นั่นอาจเป็นตัวสลักขนาดใหญ่ที่อาช่าตามหาอยู่
เพื่อที่จะไปปราบมังกรที่ทะเลทรายเกลือ พวกอาช่าเดินทางจากฮอร์นไฮม์ผ่านหมู่บ้านโฮมุนคูลุส ที่นั่นได้เจอเมริเอ็ตตาที่มาส่งสินค้าของหวานที่โฮมุนคูลุสชอบ เธอตั้งใจมาส่งด้วยตัวเองเพราะอยากเห็นหมู่บ้านโฮมุนคูลุส พวกโฮมุนคูลุสเองก็ดูเหมือนจะชอบเมริเอ็ตตาและอาช่า
แล้วก็เดินทางมาถึงทะเลทรายเกลือและได้เจอกับมังกร ก่อนที่จะเข้าไปลุยอาช่าได้ถามยูริสอีกครั้งว่าทำไมถึงได้อยากล่ามังกรขนาดนั้น เขาก็เลยเล่าว่าเขาเติบโตมาในหมู่บ้านนักล่าเมื่อก่อนเคยได้ยินเรื่องเล่าของบรรพบุรุษที่เคยล่ามังกรได้เขาจึงใฝ่ฝันมาตลอด
ส่วนลินคาเองก็ตั้งใจว่าจะสู้เต็มที่เพื่อค้นหาว่าสิ่งที่ตัวเองต้องการจริงๆคืออะไรกันแน่
การต่อสู้กับมังกรได้เริ่มขึ้น เป็นไปอย่างดุเดือด
มีคนลงคลิปการต่อสู้นี้เอาไว้ใน https://www.youtube.com/watch?v=Iuqwu2_H_p0
แล้วทั้งสามก็สามารถเอาชนะมังกรได้สำเร็จ อาช่ากับยูริสคุยกันอย่างดีใจ ในขณะที่ลินคากลับเงียบแล้วคิดอยู่ในใจว่านี่จะเป็นคำตอบที่ตัวเองกำลังต้องการหาอยู่หรือเปล่ากันแน่
บางคนอาจยังหาความฝันของตัวเองไม่เจอ ในขณะที่บางคนอาจหาความฝันเจอแล้วและกำลังพยายามทำเต็มที่เพื่อเป้าหมาย แต่ไม่ว่าจะเป็นแบบไหนทุกคนต่างก็มีเรื่องให้คิด ให้กลุ่มใจ ให้ลังเล ต่างก็ใช้ชีวิตอยู่ในปัจจุบันโดยที่ต้องคิดถึงเรื่องในอนาคตต่อไปเรื่อยๆ
>> อ่านตอนต่อไป