วันนี้มีมังงะน่าสนใจมาแนะนำ หลังจากที่เว้นหายจากการเขียนถึงเกี่ยวกับมังงะมานานทีเดียว
เรื่องที่จะแนะนำคราวนี้มีชื่อว่า
できそこないの姫君たち ซึ่งให้แปลชื่อไทยให้สวยๆก็อาจจะยากสักหน่อย แต่ถ้าให้แปลก็คงจะประมาณว่า
"เหล่าเจ้าหญิงผู้ไม่ได้ความ" เอาเข้าจริงชื่อเรื่องก็ดูไม่ได้สื่ออะไรเท่าไหร่ ตอนแรกก็แทบจะมองข้ามไป เหมือนกับเรื่องอื่นๆที่ถูกโฆษณาผ่านมา
ส่วนฉบับแปลไทยของเรื่องนี้ใช้ชื่อว่า
"รักไม่ได้ดั่งใจของเจ้าหญิง" (ภาพปกเล่ม 1)
แต่เมื่อได้ลองโหลดตัวอย่างช่วงลองอ่านมาก็รู้สึกน่าสนใจ จนซื้อเล่ม ๑ มาอ่านให้จบ พอจบแล้วก็ติดใจอยากรู้เรื่องต่อจึงซื้อเล่ม ๒,๓,๔ ตามมา แล้วอ่านทั้งหมดภายใน ๒ วัน ส่วนหลังจากนี้ก็คงรอตามอ่านเล่ม ๕ ต่อไป
เรื่องนี้เขียนโดย
อาจิอิจิ (アジイチ) เป็นนักเขียนมังงะหน้าใหม่ที่ค่อนข้างหน้าใหม่ ยังไม่ได้มีผลงานเป็นที่รู้จักมาก่อนมากนัก แต่วาดภาพตัวละครได้ดูสวยน่ารักดึงดูดดีทีเดียวทั้งหน้าปกและเนื้อหาข้างใน
ที่ผ่านมาผู้เขียนคนนี้เขียนเรื่องสั้นๆจบในไม่กี่เล่มมาแล้วหลายเรื่อง เช่น
เรื่องราวของหนุ่มวายกับสาววายที่สลับร่างกัน สำหรับเรื่องนี้จริงๆผู้เขียนก็บอกว่าเดิมทีวางเนื้อเรื่องไว้แค่ยาว ๒ เล่ม แต่พอเขียนจริงๆกลับต่อไปได้ไกลกว่า ๔ เล่ม และดูเนื้อเรื่องแล้วยังมีปมอะไรให้ต่อไปได้อีกยาวอยู่
และเอาเข้าจริงเนื้อเรื่องเริ่มสนุกมากจริงๆตอนเล่ม ๓-๔ ทำให้เนื้อเรื่องเล่ม ๑-๒ ที่คิดว่าสนุกอยู่แล้วดูธรรมดาไปเลย แล้วก็คาดว่าพอถึงเล่ม ๕ จะยิ่งเข้มข้นขึ้นไปอีก
เนื้อเรื่องเป็นเรื่องราวของ
ฟุจิชิโระ นานากิ (藤白 七姫) นางเอกหลักของเรื่อง ม.๕ เป็นสาวสวยโดดเด่น เป็นที่ชื่นชอบของใครๆ ถึงขนาดได้ถ่ายแบบลงนิตยสาร แต่ก็ออกแนวชอบเปรี้ยวซุกซนไม่ค่อยสนเรื่องเรียน
กับนางเอกอีกคนคือ
คุโรกาวะ คานาเดะ (黒川 奏) เป็นสาวแว่นโอตาคุซึ่งดูเฉิ่มๆ และเป็นเด็กเรียน ไม่ชอบทำตัวเด่น
ทั้งสองเป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน อยู่ห้องเดียวกัน นั่งอยู่ไม่ไกลจากกันนัก แต่ด้วยความที่ต่างกันมากจนเหมือนอยู่คนละโลก ทำให้นานากิเองก็ไม่เคยคิดจะไปยุ่งเกี่ยวอะไรกับคานาเดะ แถมมักจะพูดดูถูกอยู่เรื่อยว่าดูเชย เป็นสองคนที่ดูไม่น่าจะมีอะไรมาเกี่ยวข้องกันได้
แต่แล้วก็มาถึงจุดเปลี่ยนสำคัญ เมื่อวันหนึ่งนานากิจับได้ว่าแฟนนอกใจ พอไปตามง้อก็กลับโดนบอกเลิกอย่างไร้เยื่อใย จึงเสียใจมากจนร้องไห้
แต่บังเอิญคานาเดะมาเห็นเหตุการณ์เข้าแล้วก็พูดปลอบด้วยคำพูดที่ทำให้นานากิฟังแล้วสบายใจมากที่สุด
ทั้งยังให้ยืมผ้าเช็ดหน้าและอยู่เป็นเพื่อนขณะร้องไห้จนสงบลง
จากคนที่เดิมทีตัวเองมองว่าดูด้อยกว่า ไม่มีอะไรน่าสนใจ ไม่คิดจะเข้าไปยุ่งเกี่ยวด้วย แต่กลับเป็นคนที่อยู่เคียงข้างในเวลาที่โศกเศร้าที่สุด
หลังจากวันนั้นมา นานากิก็เริ่มเข้าหาคานาเดะ ยิ่งได้คุยด้วยยิ่งสนใจอยากเป็นเพื่อนด้วย
ช่วงแรกๆเหมือนจะออกเป็นเชิงบังคับ ค่อนข้างเอาแต่ใจ เพราะมองว่ายังไงตัวเองก็เหนือกว่าคานาเดะทุกอย่าง
คานาเดะเองก็รู้สึกว่าตัวเองด้อยกว่า จึงรู้สึกเกรงกลัวและเกรงใจที่จะเข้าใกล้ ไม่ค่อยกล้าเปิดเผยความเป็นโอตาคุของตัวเองให้รู้ ความสัมพันธ์ในช่วงแรกก็จะไม่ค่อยราบรื่นนัก นานากิเป็นฝ่ายรุกอยู่ฝ่ายเดียว
แต่กลุ่มเพื่อนสนิทของนานากิที่มักอยู่ด้วยกันประจำมาเห็นนานากิเข้าหาคานาเดะแล้วก็กลับเข้าใจว่านานากิตั้งใจแกล้งหลอกเป็นเพื่อนกับคานาเดะเพื่อใช้ประโยชน์ และพูดจาดูถูกคานาเดะ
แต่นานากิไม่ได้มีความคิดแบบนั้นเพราะตั้งใจจะเป็นเพื่อนกับคานาเดะจริงๆ จึงเข้าปกป้องจนทำให้ทะเลาะกับกลุ่มเพื่อนจนถึงขั้นแตกหัก
นานากิไม่รู้สึกเสียดายที่ต้องมีปัญหากับเพื่อนเพราะเรื่องที่คบกับคานาเดะ และยังยิ่งเข้าหาคานาเดะ ถึงขนาดช่วยแต่งหน้าให้น่ารักขึ้น
และยังยอมเปลี่ยนทรงผมตัวเองให้ดูธรรมดาขึ้น จากที่ย้อมผมและตกแต่งเต็มที่ก็เปลี่ยนมาเป็นทวินเทลเรียบๆสีดำ หวังว่าจะได้ดูแล้วไม่โดดเด่นและเข้าหาได้ง่ายขึ้น แต่ไม่ว่าจะทำยังไงก็ยังเด่น เพราะนานากิอยู่ในสภาพไหนก็ดูสวยน่ารักอยู่ดี
ในขณะที่คานาเดะยังคงกล้าๆกลัวๆที่จะยุ่งกับนานากิ แต่กลุ่มเพื่อนโอตาคุที่สนิทกับคานาเดะอยู่ (ส่วนใหญ่เป็นสาวแว่น) กลับยิ่งกังวลกว่าเมื่อเห็นนานากิมาพัวพันกับคานาเดะ จึงเริ่มกลัวคานาเดะไปด้วยแล้วตีตัวออกหาก
สุดท้ายจึงไปถึงขั้นที่ทำให้คานาเดะโดนทิ้งออกจากกลุ่มเพื่อนโอคาคุไปในที่สุด
ทั้ง ๒ คนที่ต่างก็เสียกลุ่มเพื่อนที่เคยสนิทอยู่เป็นประจำต่างก็เหงาและเข้าหากันจนกลายเป็นสนิทกันมากขึ้น ได้เรียนรู้ซึ่งกันและกันจนค่อยๆเปลี่ยนแปลงตัวเองไป ช่องว่างค่อยๆเขยิบเข้าหากันทีละนิด ความสัมพันธ์ก็ค่อยๆงอกงามขึ้นเรื่อยๆจากนั้นมา...
คานาเดะเองจากที่ตอนแรกดูเป็นสาวเฉิ่มโอตาคุแว่น ก็เริ่มแต่งจนเป็นสาวสวยขึ้นมาจนนานากิเองก็ยังตกตะลึง
ในปกเล่ม ๑ เป็นภาพของนานากิและคานาเดะเมื่อตอนเริ่มแรก แต่ถ้าดูที่ปกเล่ม ๒ ภาพของทั้ง ๒ คนจะเปลี่ยนแปลงดูต่างไปจนเหมือนเป็นคนละคน นานากิก็เปลี่ยนทรงผม ส่วนคานาเดะก็ไม่ได้ใส่แว่นแล้ว
เรื่องย่อช่วงต้นก็เป็นดังที่เล่าไปนี้ ฟังดูแล้วเหมือนจะกลายเป็นโลกส่วนตัวของ ๒ นานากิกับคานาเดะโดยพวกเพื่อนคนอื่นๆในกลุ่มเหมือนจะเป็นแค่ตัวประกอบ
แต่พอเรื่องดำเนินไปตัวละครอื่นๆกลับจะมีบทบาทมากขึ้น จริงๆแล้วปมส่วนใหญ่ของเรื่องกลับอยู่ที่ความสัมพันธ์กับกลุ่มเพื่อน ซึ่งแต่ละคนก็มีภูมิหลังที่ค่อยๆเผยให้เห็น ดูใส่ใจในรายละเอียดขณะที่เขียนไป
ศูนย์กลางของเรื่องอยู่ที่นานากิกับคานาเดะก็จริง แต่เพราะมีตัวละครต่างๆมาพัวพันด้วยจึงทำให้ยิ่งสนุก มีทั้งที่ช่วยสร้างสัมพันธ์ ทั้งที่สร้างความวุ่นวายเพิ่ม ความสัมพันธ์ระหว่างแต่ละตัวละครมีความเชื่อมโยงเป็นเหตุเป็นผลดี และไม่ได้มีสิ่งเหนือธรรมชาติหรือเรื่องไร้เหตุผลมายัดเยียดลงไป ทำให้เนื้อเรื่องดูดำเนินไปอย่างเป็นธรรมชาติ
แม้จะเริ่มสนิทกันขึ้นมาได้แต่ว่าแต่ละคนก็มีเรื่องกังวลต่างกันไป คานาเดะเองก็รู้สึกผิดที่ทำให้นานากิต้องแตกหักกับกลุ่มเพื่อนและรู้สึกว่าตัวเองดูด้อยกว่าจนไม่คู่ควร ส่วนนานากิก็กลับเสียใจที่ตัวเองไม่ค่อยรู้เรื่องมังงะเลย ไม่สามารถมีบทสนทนาที่สนุกร่วมกันกับคานาเดะได้เหมือนอย่างกลุ่มเพื่อนโอคาตุที่เคยอยู่
เพื่อนที่มีบทสำคัญอีกคนก็คือ
อาโอตะ อิซึมิ (青田 泉) เพื่อนสนิทของนานากิซึ่งปรากฏตั้งแต่ตอนแรกสุดโดยไม่ได้เด่นอะไร แต่คอยเข้าใจและให้กำลังใจนานากิโดยตลอด แม้แต่ตอนที่นานากิมีเรื่องจนแตกหักกับเพื่อนคนอื่น
และอีกคนคือ
อากาซาวะ อิโรฮะ (赤沢 いろは) เพื่อนโอตาคุของคานาเดะซึ่งพูดสำเนียงคันไซ ดูร่าเริงไร้เดียงสาและเข้ากับคานาเดะได้ดีจนนานากิมักรู้สึกอิจฉา
นอกจากนี้ก็ยังมีเพื่อนอีกหลายคนซึ่งน่าจะค่อยๆเผยปมและปรับความเข้าใจกันไปเรื่อยๆ เรียกได้ว่าเป็นเรื่องดราม่าที่ว่าด้วยมิตรภาพ (?) ในกลุ่มเพื่อนผู้หญิงด้วยกัน
อนึ่ง นามสกุลตัวละครหลักแต่ละคนมีคำที่เป็นสีอยู่ เช่น ชิโระ (
白) = ขาว, คุโระ (
黒) = ดำ, อาโอะ (
青) = ฟ้า, อากะ (
赤) = แดง จึงทำให้ดูมีความเชื่อมโยงกันดีและจำได้ง่าย
โดยรวมแล้วดำเนินเนื้อเรื่องได้น่าสนใจ ความสัมพันธ์ของตัวละครมีความเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ ชวนให้อยากติดตามต่อว่าจะเป็นยังไงต่อไป
--------
ก็จบการแนะนำมังงะเรื่องนี้แต่เพียงเท่านี้ ที่เหลือก็ขอเขียนเรื่อยเปื่อยทิ้งท้ายสักหน่อย
ตั้งแต่เริ่มเรียกตัวเองว่าเป็นโอตาคุมาก็ผ่านมาหลายปีแล้ว ได้รู้จักเพื่อนมากมา แต่ละคนก็มีกิจกรรมต่างๆกันไปมากมาย สำหรับเราเน้นดูอนิเมะเป็นหลัก เมื่อก่อนเคยเขียนแนะนำอนิเมะ แต่หลังๆพอดูเยอะขึ้นจนเกินกว่าจะพูดถึงได้หมดก็ไม่ได้เขียนถึงอนิเมะอีกเลย แต่ก็ได้ลงวลีเด็ดต่างๆที่เจอจากเรื่องทั้งหมดที่ดูไว้ในเพจ "รวมคำแปลวลีเด็ดจากญี่ปุ่น"
https://www.facebook.com/Animankyafuส่วนมังงะ นิยาย เกม กลับเป็นของที่นานๆทีจะได้แตะ เพราะเป็นสิ่งที่กินเวลามากกว่าอนิเมะมาก ดังนั้นพอมีเรื่องที่เกิดสนใจขึ้นมาจึงอยากจะมาเขียนเล่าลงบล็อก
ช่วงนี้เริ่มจะอ่านมังงะบ่อยขึ้น เนื่องจากเว็บ amazon ขยันส่งเมลมาโฆษณาหนังสือใน kindle ที่ออกมาใหม่ๆเรื่อยๆ ซึ่งก็มีทั้งหนังสือตำราเรียน ทั้งนิยาย และมังงะ
เดิมทีเริ่มต้นสมัคร kindle ของ amazon เพื่อจะอ่านหนังสือเรียนเป็นหลัก แต่หลังๆมานี้ทั้งนิยายและมังงะเริ่มจะเพิ่มมากขึ้น แต่นานๆทีก็จะมีเรื่องที่อ่านจนติดใจแล้วอยากจะมาเขียนเล่าสักที
เรื่องแรกที่เขียนแนะนำไปคือ
熱帯魚は雪に焦がれる (ปลาเขตร้อนหลงใหลในหิมะ) https://phyblas.hinaboshi.com/20180110ถัดมาก็เรื่อง
私以外人類全員百合 (นอกจากฉันแล้วมวลมนุษย์ทุกคนเป็นยุริ) https://phyblas.hinaboshi.com/20190711แต่ละครั้งก็เว้นช่วงมาเป็นปี แม้หลังๆมานี้จำนวนมังงะที่อ่านจะเริ่มเยอะขึ้น ดังนั้นที่ตัดสินใจมาเขียนเล่าครั้งนี้ก็เพราะรู้สึกว่าเรื่องนี้น่าสนใจเป็นพิเศษจริงๆ
แต่ละเรื่องที่เล่ามานี้ดูจะค่อนข้างนอกกระแส และไม่น่าจะดังถึงขั้นได้เป็นอนิเมะ ดังนั้นคงจะไม่ได้เป็นที่รู้จักสักเท่าไหร่นัก จึงยิ่งน่าแนะนำให้รู้จัก
แต่เรื่องอื่นที่ยังไม่เคยเขียนเล่าถึงก็มีที่น่าสนใจอีกเหมือนกัน ถ้ามีเวลาก็อยากเขียนถึงอีกเช่นกัน