# พุธ 1 ม.ค. 2025สวัสดีปีใหม่ ในที่สุดก็เข้าสู่ปี 2025 แล้ว วันนี้ก็ขอเริ่มต้นบทความแรกด้วยเรื่องการไปเยือนศาลเจ้าเป็นครั้งแรกของปี หลังจากที่เมื่อวานเพิ่งลงสรุปส่งท้ายปีไป
https://phyblas.hinaboshi.com/20241231ที่ญี่ปุ่นมีธรรมเนียมการไปวัดหรือศาลเจ้าใจวันขึ้นปีใหม่ เรียกว่า
ฮัตสึโมวเดะ (
初詣) เมื่อปีที่แล้วและ ๒ ปีก่อนตอนที่เราอยู่เซนไดก็ได้แวะไปฮัตสึโมวเดะที่วัดและศาลเจ้าแถวนั้น แต่ปีนี้มาอยู่ที่ฟุกุโอกะ ก็หาที่เที่ยวไหว้วันปีใหม่อีก
การที่คนญี่ปุ่นไปไหว้ที่วัดหรือศาลเจ้านั้นไม่ใช่เพราะว่าเชื่อศาสนาหรอก เพราะคนญี่ปุ่นส่วนใหญ่ไม่มีศาสนาเช่นเดียวกับเรานั่นแหละ เขาแค่ทำพอเป็นพิธี เหมือนเป็นกิจกรรมที่ร่วมเป็นธรรมเนียม ดังนั้นเราเองก็สนใจเช่นกัน
หลังจากค้นดูว่าในฟุกุโอกะมีที่ไหนที่ดังเรื่องฮัตสึโมวเดะ ก็พบที่น่าสนใจคือ
ศาลเจ้าวาชิโอะอาตาโงะ (
鷲尾愛宕神社) ซึ่งตั้งอยู่ใน
เขตนิชิ (
西区) ทางตะวันตกของเมืองฟุกุโอกะ แถวนั้นไกลออกไปจากใจกลางเมืองเล็กน้อย แต่ก็มีรถไฟใต้ดินไปได้สะดวกอยู่ โดยสามารถไปลงที่
สถานีมุโรมิ (
室見駅) แล้วเดินไปอีกหน่อย
ศาลเจ้าที่ชื่อว่าอาตาโงะนั้นมีอยู่หลายแห่งในญี่ปุ่น มีไว้บูชาเทพคุ้มครองจากอัคคีภัยตามความเชื่อของศาสนาชินโต โดยศาลเจ้าหลักตั้งอยู่ที่เมืองเกียวโต ก่อนหน้านี้ก็เคยไปเที่ยวศาลเจ้าอาตาโงะในเซนไดมา
https://phyblas.hinaboshi.com/20221107เรามาขึ้นรถไฟใต้ดินเพื่อเดินทางไป โดยเร่ิมขึ้นจากสถานี
เทนจิง (
天神駅) ขบวนที่จะขึ้นนี้มีปลายทางอยู่ที่
สถานีเมย์โนฮามะ (
姪浜駅) แต่สถานีมุโรมิที่จะลงนั้นอยู่ก่อนถึงสถานีนึง
แล้วก็มาถึงที่หมาย
แผนที่บริเวณนี้ ที่ตั้งของสถานีนี้ตั้งอยู่ในบริเวณแหลมที่ขนาบด้วยแม่น้ำ ๒ สาย
เดินขึ้นสู่พื้นดิน ถ่ายจากด้านล่างมองขึ้นไปเห็นด้านนอกด้วย นี่เป็นระดับความสูงที่เราต้องเดินขึ้นบันไดไป ไม่มีบันไดเลื่อนเลยด้วย
แล้วก็ออกมาจากสถานี
จากนั้นเดินไปทางตะวันตก ข้าม
สะพานมุโรมิ (
室見橋) ซึ่งพาดผ่าน
แม่น้ำมุโรมิ (
室見川)
ทิวทัศน์แม่น้ำมุโรมิจากบนสะพาน มองออกไปทางเหนือเห็นฟุกุโอกะทาวเวอร์ (
福岡タワー) หอคอยสูง ๒๓๔ เมตรด้วย
ขยายเข้าไปดูนิดหน่อย ตึกแหลมสูงเด่นท่ามกลางตึกโดยรอบ
ข้ามมาถึงฝั่งตะวันตก แล้วก็เดินต่ออีกนิด
ก็เจอปากทางเส้นทางเข้าศาลเจ้า จากตรงนี้ต้องเดินไปตามทางลาดถนนขึ้นเขา
แล้วก็มาถึง แต่ก็พบว่ามีการต่อแถวคิวยาวเหยียด
แถวคิวนี้เป็นแถวเพื่อจะเข้าศาลเจ้านั่นเอง คนเยอะกว่าที่คิดมาก ทุกคนอยากมาฮัตสึโมวเดะกันทั้งนั้นเลย ทำให้การจะเข้าไปไหว้ศาลเจ้าต้องรอต่อแถวยาว
ข้างๆมีร้านขนม
อิวาอิยะ (
岩井屋)
ตอนแรกก็ลังเลว่าถ้าต้องรอเข้าแถวยาวจะเข้าดีมั้ย แต่ว่าไหนๆก็มาแล้ว ถ้าไม่ได้ขึ้นก็เสียเที่ยว จึงต้องยอมเข้าแถวรอ
เวลาผ่านไปแถวก็ค่อยๆขยับไปเรื่อยๆอย่างช้าๆ
ถึงปากทางเข้าแล้ว แต่ก็ยังต้องเดินขึ้นไปอีก
แล้วก็เดินขึ้นไปเรื่อยๆ
เริ่มเห็นด้านในแล้ว
แล้วอาคารหลักของศาลเจ้าก็อยู่ตรงหน้านี้แล้ว
ระหว่างนั้นมองไปรอบๆก็เต็มไปด้วยผู้คน และก็มีร้านขายพวกเครื่องรางหรือของต่างๆ
หลังจากในที่สุดก็ถึงคิวไหว้จนได้ เวลานับตั้งแต่เร่ิมรอจนถึงได้ไหว้คือ ๕๐ นาที เกือบชั่วโมงเลย นานมากจริงๆ ผู้คนมากมายมารอนานขนาดนี้เพื่อที่จะได้มาไหว้ขอพรเป็นครั้งแรกของปี
ไหว้เสร็จก็ออกจากแถวมา เป็นอิสระแล้ว ย้อนหันมามองดูตัวอาคารหลักที่คนมากมายกำลังไหว้กันอยู่
จากนั้นก็เดินดูในบริเวณ ในนี้มีขายของกินเล็กน้อย
รูปปั้นม้าเทพ
มีรูปปั้นวัวด้วย
ส่วนนี่คือโฮโอซึกินจัง (ほおずきんちゃん) เป็นทูตประจำศาลเจ้าอาตาโงะ
กังหันลมมากมาย
จากตรงนี้มองออกไปเห็นฟุกุโอกะทาวเวอร์ได้ชัดด้วย
มองไปทางเหนือเห็นย่าน
อาตาโงะฮามะ (
愛宕浜) หรืออีกชื่อว่า
นิชิฟุกุโอกะมารินะทาวน์ (
西福岡マリナタウン) เป็นย่านชุมชนริมทะเลที่เกิดจากการถมพื้นดิน เต็มไปด้วยบ้านเดี่ยวทั้งแถบ
ภาพรวมภายในบริเวณที่ว่างที่ชมทิวทัศน์
มีกล้องส่องทางไกลให้ดูด้วย
ตรงนี้เห็นแถวคิว ตอนแรกก็สงสัยว่ามีอะไรต้องเข้าคิวรออีกแล้วเหรอ
แต่พอลองดูจึงรู้ว่านี่เป็นแถวสำหรับเข้าไปไหว้ เช่นเดียวกับที่เราเข้ามาแล้วตอนแรก เพียงแต่ว่าแถวนี้สำหรับคนที่เข้ามาจากอีกด้าน
ตรงนี้ยังมีศาลเจ้าอุงะเล็กๆด้วย
宇賀神社 ตรงนี้คือทางเข้าอีกทางคนละทางกับที่เราเข้ามา ขากลับเราออกจากทางนี้ ไปลงอีกทาง
พอลงมาก็โผล่ตรงที่จอดรถ คนที่นั่งรถมาคงจะมาจอดนี่แล้วแล้วเดินขึ้นทางนี้เป็นหลักนั่นเอง
เดินถัดจากที่จอดรถมาเจอ
สวนสาธารณะซากศาลเจ้าโอยามาซึมิ (
大山祗神社跡公園) เป็นสวนเล็กๆที่มีจุดชมทิวทัศน์
เดินขึ้นไป
แล้วก็ขึ้นไปบนแท่นนี้
จากข้างบนนี้ลองมองลงมาดูทิวทัศน์ ก็สวยดี
เดินเข้ามาในส่วนลึกสุดมีแผ่นป้ายหินของผู้ที่ก่อตั้งเหมืองแร่ที่นี่
จากนั้นก็เดินไปตามทางลงจากเขา สวนทางรถยนต์จำนวนมากที่ดูจะกำลังต่อแถวรอให้ได้จอดในที่จอดหน้าทางเข้าศาลเจ้าซึ่งมีจำกัด ดูท่าแล้วคงรอเป็นชั่วโมงแน่เลยกว่าจะได้จอด แล้วพอลงรถแล้วยังต้องต่อแถวคิวยาวเพื่อจะได้ไหว้อีก กว่าจะได้ไหว้... ดูแล้วช่างทรหด ดีแล้วที่เรานั่งรถไฟใต้ดินมาเอง
เดินมาถึงระหว่างทางเจอที่จอดรถอีกที่ ซึ่งดูแล้วยังมีที่อยู่
ปลายแถวของรถที่เข้าแถวอยู่ก็หมดแค่ตรงนี้ คงเพราะว่ารถที่มาถึงตรงนี้แล้วเห็นท่าจะรอต่อไม่ไหวก็ยอมจอดตรงนี้แล้วเดินขึ้นไปแทน ซึ่งที่จริงก็ไม่ได้ไกลมากหรอก ถ้าไม่ใช่คนสูงอายุที่ไม่มีแรงแล้วละก็เดินขึ้นไปดีกว่า
ทิวทัศน์ทางทิศเหนือจากตรงนี้
แล้วก็เดินต่อลงไปเรื่อยๆ
แล้วก็กลับลงมาถึงด้านล่างทางฝั่งทิศเหนือซึ่งเป็นคนละทางกับตอนขาขึ้น จากตรงนี้ยังเดินเที่ยวต่ออีกหน่อย แต่เนื่องจากยาวแล้วจึงขอแยกไปเล่าต่อเป็นอีกตอน
https://phyblas.hinaboshi.com/20250102