φυβλαςのβλογ
บล็อกของ phyblas

#อาทิตย์ 26 ก.ค. 2015

หลังจากตอนที่แล้วที่ได้ไปงานบรรยายดาราศาสตร์และชมภายในมหาวิทยาลัยมัณฑะเลย์ https://phyblas.hinaboshi.com/20150825

ต่อไปก็ได้เวลาเที่ยวชมโบราณสถานกันแล้ว โดยเป้าหมายวันนี้คือเนินเขามัณฑะเลย์ (မန္တလေးတောင်mandalay taung) ซึ่งตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของเมืองแล้วก็วัดที่อยู่ใกล้ๆ

เนินเขามัณฑะเลย์สูง ๒๔๐ เมตร มีชื่อเสียงเพราะเป็นเขาที่เต็มไปด้วยวัดและเจดีย์ ที่สำคัญที่สุดคือเจดีย์ซูตองปยี (ဆုတောင်းပြည့်စေတီsu taung pyae zedi) ซึ่งอยู่ตรงยอด

ที่นี่หากเทียบกันแล้วก็คล้ายกับดอยสุเทพของเชียงใหม่ คือเป็นโบราณสถานบนเขาที่มีความสำคัญต่อเมือง แต่ไม่ได้มีความสูงมากเท่า สามารถเดินด้วยเท้าขึ้นไปได้ อย่างไรก็ตามเราเลือกที่จะนั่งรถเพื่อประหยัดแรงและเวลา

จากตอนที่แล้วพวกเราเรียกรถแท็กซีเพื่อให้เขาขับรถพาจากมหาวิทยาลัยมาเที่ยวที่นี่ รถพาเราขึ้นมาถึงจุดขึ้นลิฟต์ไปยังเจดีย์ซูตองปยีซึ่งอยู่ที่ยอด จากตรงนี้ไปต้องถอดรองเท้า ซึ่งตอนแรกเราก็ลังเลมากเพราะพื้นมันเปียกอยู่ แต่ว่าทุกคนก็ถอดกันหมด เห็นคนมากมายเดินเท้าเปล่าบนพื้นหินเขาก็เดินกันได้ ก็เลยแข็งใจยอมถอดรองเท้าเดิน ส่วนรองเท้าก็ใส่ถุงเก็บไว้บนรถแท็กซี



ขึ้นลิฟต์มาด้านบนก็มาถึงตัววิหารเจดีย์




นี่คือหน้าตาของลิฟต์ที่เราขึ้นมา



เมื่อเข้ามาถึงเขาจะขอเก็บค่าถ่ายรูปสำหรับคนที่หยิบกล้องถ่ายรูปขึ้นมา ต้องจ่าย ๑๐๐๐ จ๊าด



บรรยากาศบนนี้








ตรงนี้เป็นเส้นทางที่คนใช้เดินขึ้นเขามาจากด้านล่าง




และเป็นทางไปเข้าห้องน้ำ



ด้านนอกนั้นเป็นจุดชมทิวทัศน์ที่ดี



มองลงไปไกลออกไป




เห็นพระราชวังมัณฑะเลย์ที่ไปมาเมื่อวานด้วย





เมื่อชมเจดีย์ซูเตองปยีเสร็จแล้วเราก็กลับมาขึ้นรถแล้วก็ลงจากเขาไปเลย ไม่ได้แวะเจดีย์ย่อยๆตามทาง นอกจากเจดีย์ซูตองปยีแล้ววิหารหรือเจดีย์ที่สำคัญจริงๆนั้นไม่ได้อยู่บนเขาแต่อยู่ด้านล่างแถวตีนเขา

ซึ่งมีอยู่ ๕ วัด ได้แก่
- เจดีย์เจาะตอจี (ကျောက်တော်ကြီးဘုရားkyauktawgyi buyar)
- เจดีย์ซานดามูนี (စန္ဒာမုနိစေတီsandamani zedi)
- เจดีย์กูโธดอ (ကုသိုလ်တော်‌ဘုရားkuthodaw buyar)
- วิหารอะตูมะชี (အတုမရှိကျောင်းatumashi kyaung)
- วิหารชเวนานดอ (ရွှေနန်းတော်ကျောင်းshwenandaw kyaung)

เริ่มจากที่แรกคือวัดเจาะตอจี เป็นวิหารเจดีย์ที่เริ่มสร้างในปี 1853 โดยพระเจ้ามินดง แต่การสร้างล่าช้าเนื่องจากปัญหาภายใน กว่าจะเสร็จก็คือปี 1878



เช่นเดียวกับเจดีย์ซูตองปยี ต้องถอดรองเท้าเพื่อเข้าไปเดิน ภายในสวยงามมาก





ยักษ์



เพดานสวย



ตามทางเดินมีขายของมากมาย




วิหารด้านในซึ่งประดับด้วยสีเขียวสวย





ภายในมีพระพุทธรูปขนาดใหญ่ที่ทำจากหินอ่อน



วัดนี้ค่อนข้างกว้างมากและยังมีส่วนที่ยังไม่ได้เดินอยู่อีก ซึ่งต้องผ่านบริเวณด้านนอกวัดที่พื้นค่อนข้างแย่ แต่ว่าเราไม่มีรองเท้าแตะใส่ก็เลยไม่ได้ไป พอแค่นี้





ถัดมาไปต่อกันที่เจดีย์ซานดามูนี ที่นี่สร้างในปี 1874 โดยพระเจ้ามินดงเพื่อเป็นที่ระลึกให้กับเจ้าชายกะนองมีนธา (ကနောင်မင်းသားkanaung mintha) น้องชายของเขาที่ถูกสังหารในจลาจลปี 1866



ภายในมีเจดีย์ที่มีพระไตรปิฎกบันทึกอยู่มากมาย




เจดีย์ตรงกลางสีทองสวยงามโดดเด่นสร้างเลียนแบบมาจากเจดีย์ชเวซีโกนที่พุกามซึ่งเดี๋ยวเราก็จะไปเที่ยวที่นั่นด้วยเช่นกัน



มองฝ่าหมู่เจดีย์ขึ้นไปยังสามารถเห็นเจดีย์บนเนินเขามัณฑะเลย์ได้ด้วย



พระพุทธรูปที่ประดิษฐานอยู่ในวิหารใต้เจดีย์





จากนั้นถัดมาก็ต่อกันที่เจดีย์กูโธดอ ที่นี่สร้างในปี 1859 โดยพระเจ้ามินดง โดยสร้างเป็นที่ระลึกการสังคายนาพระไตรปิฎก โดยบรรจุพระไตรปิฎกลงในเจดีย์ ๗๒๙ หลัง ถือเป็นพระไตรปิฎกที่ใหญ่ที่สุดในโลก



เจดีย์บรรจุพระไตรปิฎกมากมายในวัดนี้




ภายในอาคาร



แมวน่ารัก



แบบจำลองขนาดย่อของที่นี่



เจดีย์ใจกลางเป็นสีทองข้างในนี้คล้ายกับเจดีย์ซานดามูนี



เดินเล่นบริเวณลานรอบเจดีย์ ฝนเริ่มปรอยทำให้บางทีก็ไม่ต้องกางร่ม แต่พื้นลื่นต้องระวัง






ถัดมาก็ไปชมวิหารอะตูมะชี ที่นี่สร้างในปี 1857 โดยพระเจ้ามินดง แต่ก็ถูกไฟไหม้ในปี 1890 จนส่วนยอดพังเหลือแต่ฐาน จากนั้นพอปี 1996 จึงสร้างขึ้นมาใหม่โดยเปลี่ยนเป็นใช้ปูนสร้าง ดังนั้นที่เห็นอยู่ปัจจุบันจึงเป็นแค่ของที่สร้างใหม่ อาคารดั้งเดิมใช้ไม้สักแต่ว่าของใหม่ใช้ปูนจึงต่างไปจากเดิมมาก




ภายในหลังคาประดับสวยงามมาก





จากนั้นฝั่งตรงข้ามเป็นวิหารชเวนานดอ แต่ว่าเราเดินเท้าเปล่าไม่ไหวแล้วก็เลยตอนแรกตั้งใจว่าจะไม่เข้าไป แต่ว่าคนขับรถก็ใจดีมาก ให้ยืมรองเท้าแตะ ส่วนเขาก็เดินเท้าเปล่าแทนทำให้เราสามารถไปชมที่นี่ได้



วิหารชเวนานดอถูกสร้างขึ้นในปี 1880 โดยพระเจ้าธีบอ อาคารถูกสร้างโดยรื้อมาจากส่วนหนึ่งของพระราชวังมัณฑะเลย์เพื่อมาสร้างใหม่ตรงนี้ ในขณะที่พระราชวังมัณฑะเลย์ได้ถูกระเบิดพังไปแล้วแต่วิหารแห่งนี้กลับเหลือรอดอยู่ จึงถือเป็นร่องรอยที่สำคัญของสถาปัตยกรรมของพระราชวังที่ยังหลงเหลืออยู่



ที่นี่โดดเด่นตรงงานแกะสลักไม้ซึ่งวิจิตรสวยงาม



ชมในวิหารเสร็จแล้ว จากนั้นพอเดินเลยจากตรงนี้ต่อไปอีกก็เห็นมหาวิทยาลัยสงฆ์แห่งหนึ่งซึ่งอยู่ข้างๆ ชื่อว่ามหาวิทยาลัยปริยัตติศาสนา (နိုင်ငံတော်ပရိယတ္တိသာသနာ့တက္ကသိုလ်nan ngan daw pariyatti tharthanar takkaso) แต่เราก็ไม่ได้เดินเข้าไปในนี้





การเที่ยวในวันนี้ก็ถือว่าจบลงเท่านี้แล้ว แต่ยังมีสิ่งที่ต้องทำอีกหน่อย นั่นคือเนื่องจากการที่ต้องเดินเท้าเปล่าจนเจ็บเท้ามาเยอะทำให้เกิดความคิดว่าควรซื้อรองเท้าแตะ เพราะเที่ยววันต่อไปก็ยังมีเป้าหมายที่เป็นวัดอีกเยอะ ต้องถอดรองเท้าบ่อยๆ

ว่าแล้วจึงขอให้เขาไปช่วยหาที่แวะซื้อรองเท้าแตะ ระหว่างทางผ่านมุมตะวันออกเฉียงใต้ของคูเมืองก็แวะถ่ายรูปสักหน่อย แล้วก็ไปแวะร้านรองเท้าระหว่างทางกลับเพื่อซื้อรองเท้าแตะ ได้ซื้อมาในราคา ๑๘๐๐ จ๊าด ถูกดี



กลับมาถึงโรงแรมก็ไม่ได้ออกไปไหนแล้ว คืนนี้ไม่ทานข้าวเย็นทานแต่ขนมที่เตรียมมาจากบ้านแทน ซึ่งก็เพียงพอ อีกทั้งโรงแรมยังให้กาแฟมาชงดื่มฟรีด้วย

ในคืนนี้เราทำการซื้อตั๋วรถบัสสำหรับเดินทางไปเนปยีดอทันทีโดยซื้อผ่านทางเคาน์เตอร์โรงแรม ราคาค่าโดยสารคนละ ๕๓๐๐ จ๊าด และก็ให้เขาช่วยจัดหาแท็กซีมาสำหรับขับรถเที่ยวตอนเช้าด้วย ราคา ๓๐๐๐๐ จ๊าด ราคานี้รวมค่าที่ให้เขาไปส่งที่ท่ารถเพื่อขึ้นรถไปเนปยีดอตอนบ่ายด้วย

โดยแท็กซีจะมารับตอนเจ็ดโมงเช้าดังนั้นจึงตัดสินใจตื่นเช้า แต่ก็ไม่ได้นอนเร็วเป็นพิเศษ

ก่อนนอนเล่นเกมอาเตอลีเยของอาช่าต่ออีกหน่อย ถึงตรงทีเพิ่งได้เจอกับมาริออนที่ทางหลวงเลียบแม่น้ำ https://phyblas.hinaboshi.com/20150813



จบเรื่องราวของวันที่ ๒ ลง วันต่อไปจะย้ายเมืองแล้ว การเดินทางที่สนุกๆรออยู่

เรื่องราวของวันต่อมา https://phyblas.hinaboshi.com/20150829

-----------------------------------------

囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧

ไม่อนุญาตให้นำเนื้อหาของบทความไปลงที่อื่นโดยไม่ได้ขออนุญาตโดยเด็ดขาด หากต้องการนำบางส่วนไปลงสามารถทำได้โดยต้องไม่ใช่การก๊อปแปะแต่ให้เปลี่ยนคำพูดเป็นของตัวเอง หรือไม่ก็เขียนในลักษณะการยกข้อความอ้างอิง และไม่ว่ากรณีไหนก็ตาม ต้องให้เครดิตพร้อมใส่ลิงก์ของทุกบทความที่มีการใช้เนื้อหาเสมอ