ออกเดินทางจากมัณฑะเลย์สู่เนปยีดอ
เขียนเมื่อ 2015/08/31 20:34
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
#จันทร์ 27 ก.ค. 2015
หากถามว่าเมืองหลวงของพม่าคือเมืองอะไร เชื่อว่ายังคงมีคนจำนวนไม่น้อยที่ตอบว่าย่างกุ้ง
แต่ในความเป็นจริงแล้วย่างกุ้งเป็นแค่เมืองหลวงเก่า พม่าได้ย้ายเมืองหลวงมาได้สักระยะหนึ่งแล้ว เมืองหลวงปัจจุบันแห่งนั้นก็คือเมืองเนปยีดอ (နေပြည်တော်)
เนปยีดอเป็นเมืองหลวงที่เพิ่งถูกตั้งใหม่เมื่อปี 2005 ที่ตั้งของเนปยีดอนั้นเดิมที่มีเมืองเล็กๆตั้งอยู่ชื่อเมืองปยีนมะนา (ပျဉ်းမနား)
ชื่อเนปยีดอเวลาเขียนทับศัพท์เป็นอักษรโรมันอาจเห็นอยู่บ่อยๆ ๒ แบบคือ Naypyidaw กับ Naypyitaw ที่เป็นแบบนี้เพราะพยางค์สุดท้ายของชื่อใช้อักษร တ ซึ่งปกติออกเสียงเป็น "ต" แต่พอผสมเป็นคำแล้วถ้าไม่ได้อยู่พยางค์แรกมักออกเสียงเป็น "ด" ดังนั้นการใช้ตัว t เขียนก็ถือเป็นการเขียนแบบตรงตามตัวสะกด แต่ถ้าใช้ d เขียนจะเป็นการเขียนตามเสียงอ่านจริงมากกว่า
เนปยีดอเป็นเมืองที่เติบโตเร็วที่สุดเมืองหนึ่งของโลก หลังจากที่เริ่มมีการอพยพผู้คนไปอยู่มากขึ้นเรื่อยๆตอนนี้ได้กลายมาเป็นเมืองใหญ่อันดับ ๓ ของพม่า เป็นรองแค่ย่างกุ้งและมัณฑะเลย์ซึ่งต่างก็เป็นเมืองหลวงเก่า
หลังจากที่ย้ายเมืองหลวง ที่ทำการต่างๆของรัฐบาลได้ย้ายจากย่างกุ้งมาอยู่เนปยีดอ แต่ก็ยังมีของสำคัญหลายอย่างเช่นพวกสถานทูตประจำประเทศต่างๆที่ยังคงอยู่ย่างกุ้ง
เนปยีดอตั้งอยู่ในเขตมัณฑะเลย์ โดยที่ตำแหน่งตั้งอยู่ระหว่างเมืองใหญ่ที่สุดสองเมืองคือมัณฑะเลย์กับย่างกุ้ง โดยเป็นทางผ่านของทางพิเศษสายย่างกุ้ง–มัณฑะเลย์ ซึ่งก็เพิ่งเริ่มสร้างในปี 2005 และเปิดใช้ทั้งหมดในปี 2010 ยาวทั้งหมด ๕๘๖.๗ กม.
เมื่อเดินตามเส้นทางนี้เนปยีดอจะอยู่ห่างจากมัณฑะเลย์ ๒๔๐ กม. และห่างจากย่างกุ้ง ๓๒๕ กม.
การเดินทางของพวกเราจากมัณฑะเลย์ไปยังเนปยีดอก็ใช้เส้นทางสายนี้เอง จึงทำให้ไปถึงได้ค่อนข้างเร็วหากเทียบกับการไปด้วยรถไฟ
เนปยีดอมีสถานีรถไฟอยู่แต่ว่ามันห่างจากในกลางเมืองมากหากนั่งมาลงที่นี่แล้วก็ต้องเดินทางไกลเพื่อเข้าโรงแรม ในขณะที่สถานีรถบัสนั้นอยู่ใกล้กว่ามาก ดังนั้นจึงเลือกรถบัสในการเดินทาง
มีการสร้างอะไรๆใหญ่ๆไว้ในเนปยีดอมากมาย หลายอย่างสร้างใหญ่กว่าในย่างกุ้ง หรือสิ่งที่ย่างกุ้งเองก็ยังไม่เคยมี เมืองนี้เคยมีการวางแผนที่จะสร้างรถไฟใต้ดินด้วย แต่ก็ถูกยกเลิกเนื่องจากงบประมาณไม่พอ
สิ่งก่อสร้างต่างๆภายในเมืองนี้วางตัวอยู่ค่อนข้างห่างจากกันมากทำให้ยากที่จะเดินไปมาได้ทำให้ต้องใช้รถเป็นหลักในการเดินทางที่นี่ การจะเดินเล่นเรื่อยเปื่อยในเมืองคงทำไม่ได้ นอกจากนี้พื้นที่ของเมืองถูกแบ่งเป็นย่านไว้อย่างชัดเจนด้วย
โดยรวมแล้วเนปยีดอเป็นเมืองที่แปลกใหม่ที่น่าลองไปสัมผัสดูสักหน่อย
และในครั้งนี้เราก็มีโอกาสไปเที่ยวชมเมืองหลวงแห่งนี้มาจนได้ โดยได้มาเที่ยวเป็นเมืองที่สองต่อจากมัณฑะเลย์
ขอเล่าต่อจากตอนที่แล้วหลังจากที่ไปชมหมู่วัดทางตะวันตกของมัณฑะเลย์แล้วก็กลับมาถึงโรงแรมก่อนสิบเอ็ดโมง https://phyblas.hinaboshi.com/20150829
พวกเราก็นัดคนขับรถไว้ให้มารับตอนเวลาบ่ายโมงเพื่อไปท่ารถที่จะไปเนปยีดอ ระหว่างนั้นมีเวลาอีกหน่อยเราก็นั่งพักแล้วก็ทำอะไรไปเรื่อยๆสักพักจนถึงประมาณสิบเอ็ดโมงครึ่งจึงออกไปกินข้าว
ครั้งนี้ก็ไปทานแถวถนนสาย ๗๖ ซึ่งมีแต่อาหารจีนซะมาก ร้านที่เราเข้าครั้งนี้ชื่อร้านหย่งลี่ (永利) เมนูมีแต่ภาษาพม่าและจีนเป็นหลัก
เราเลือกทานข้าวผัดไส้กรอก ราคา ๑๕๐๐ จ๊าด ถือว่าไม่แพงเลย
เสร็จแล้วก็กลับโรงแรมมาเก็บข้าวของแล้วออกไปเช็คเอาต์ พอถึงเวลาแท็กซีก็มาแล้วเราก็ออกเดินทางไปยังท่ารถ
ถึงท่ารถแล้ว
นั่งรอในนี้ไปจนถึงบ่ายโมงครึ่ง
แล้วก็ขึ้นรถไปรอเวลารถออก
ขึ้นบนรถแล้ว รอจนถึงเวลาบ่ายสองโมงรถก็ออก
ระหว่างอยู่บนรถก็หยิบเกมอาเตอลีเยของอาช่าขึ้นมาเล่นต่อไปได้พอสมควร ในภาพนี้ถึงตรงที่อาช่าได้ตำราเล่นแร่แปรธาตุมาจากวิลเบลเป็นครั้งแรก https://phyblas.hinaboshi.com/20150813
พอถึงประมาณสี่โมงเย็นรถก็มาจอดยังจุดหยุดพักระหว่างทางเพื่อให้ผู้โดยสารลงไปพักผ่อนหาอะไรทานหรือเข้าห้องน้ำ เท่าที่ได้ดูแผนที่ในมือถือแถวนั้นอยู่ใกล้กับเมืองเมะทีลา (မိတ္ထီလာ)
ตรงนี้เป็นร้านอาหาร สามารถหาอะไรกินหรือซื้อของบางอย่างได้ แต่เราไม่ได้ทานอะไรตอนนี้
บริเวณรอบๆนั้นโล่งๆไม่มีอะไรเลย อีกทั้งฝนยังตกอยู่ตลอดจึงนั่งรออยู่ภายในอาคาร
ระหว่างนั้นก็หยิบเกมมาเล่นต่ออีกหน่อย ไปถึงตอนที่อาช่ามาหาเมริเอ็ตตาแล้วกำลังคุยกับลูกค้าที่มาซื้อยาของอาช่าที่ร้าน
นั่งสักพักจนถึงเวลาก็กลับขึ้นรถแล้วก็มุ่งหน้าสู่เนปยีดอต่อไป
แล้วก็มาถึงเนปยีดอเวลาหกโมงครึ่ง ระยะเวลาในการเดินทางถ้ารวมเวลาหยุดพักก็เป็นสี่ชั่วโมงครึ่ง ถ้าวิ่งตลอดเวลาก็คงเป็นสี่ชั่วโมง
ท่ารถนี้ตั้งอยู่บริเวณตลาดมโยมะ (မြို့မစျ) บรรยากาศบริเวณท่ารถท่ามกลางสายฝน
เมื่อลงจากรถมาก็มีแท็กซีจ้องหาลูกค้าอยู่ พวกเราจ้างรถแท็กซีให้ไปส่งที่โรงแรมซึ่งจองไว้แล้วผ่านเน็ต ต่อค่ารถได้ในราคา ๗๐๐๐ จ๊าด
เมืองนี้วางผังไว้ค่อนข้างแปลกประหลาดกว่าเมืองอื่นมากทีเดียว คือวางสถานที่ต่างๆอยู่ห่างๆกัน จัดสถานที่แบ่งเป็นเขตต่างๆ เช่น ย่านที่อยู่อาศัย ย่านสถานที่ราชการ ย่านโรงแรม โดยย่านที่เราต้องไปก่อนในตอนนี้ก็คือย่านโรงแรมซึ่งอยู่ค่อนไปทางใต้ของเมือง แถวนั้นก็มีแต่โรงแรมจริงๆ แถมโรงแรมแต่ละแห่งก็อยู่ห่างจากกันมาก แยกจากกันด้วยพื้นที่โล่งๆ
โรงแรมที่จองเอาไว้ชื่อโรงแรม Golden Lake ไปถึงโรงแรมในเวลาก่อนฟ้ามืดไม่นาน แท็กซีพามาส่งถึงอาคารต้อนรับ
ภายในมีแค่เคาน์เตอร์สำหรับรับแขก แล้วข้างๆก็มีห้องอาหารซึ่งมาทานฟรีได้ในตอนเช้า
บรรยากาศในบริเวณโรงแรมมีทะเลสาบเล็กๆอยู่ดูร่มรื่น
จากนั้นพอเช็คอินเสร็จแล้วเขาก็มีรถพาเราไปส่งถึงอาคารที่พักซึ่งอยู่ลึกเข้าไปด้านในอีกหน่อย
เราขึ้นมาพักที่ห้องซึ่งอยู่ชั้น ๒ แล้วก็จึงพบว่าห้องนี้ไม่มีห้องน้ำในตัว แต่ว่าก็ไม่ได้หมายความว่าต้องใช้ห้องน้ำรวม ที่จริงคือแต่ละห้องมีห้องน้ำส่วนตัว เพียงแต่ว่าห้องน้ำอยู่แยกจากห้องไปไกลเท่านั้น ทำให้เวลาจะเข้าห้องน้ำต้องเดินไปไกล ไม่สะดวกเลย
ค่าที่พักอยู่ที่ ๘๐๐ บาทต่อคืน
พวกเราได้ลองเรียกให้พนักงานเอาเมนูอาหารขึ้นมาให้ดูที่ห้อง พอดูก็พบว่าอาหารที่นี่แพงมากจึงตัดสินใจไม่กินข้าวเย็น แต่เอาเสบียงที่ติดตัวมามากินแทน เสบียงยังเหลือเฟืออยู่แต่ก็ทานไปเยอะ พรุ่งนี้กะไปซื้อเพิ่มเติม
คืนนี้เล่นอาช่าไปจนถึงตอนที่ไปช่วยเรจินาปราบมอนสเตอร์ในโบราณสถานที่รีเซินกัง
แล้วก็เข้านอนไปตอนเที่ยงคืน จบวันที่ ๓ ในการเที่ยวพม่า วันรุ่งขึ้นจะเป็นวันที่ต้องลุยหนักเที่ยวทั้งวันต้องเตรียมแรงเอาไว้ให้ดี https://phyblas.hinaboshi.com/20150902
หากถามว่าเมืองหลวงของพม่าคือเมืองอะไร เชื่อว่ายังคงมีคนจำนวนไม่น้อยที่ตอบว่าย่างกุ้ง
แต่ในความเป็นจริงแล้วย่างกุ้งเป็นแค่เมืองหลวงเก่า พม่าได้ย้ายเมืองหลวงมาได้สักระยะหนึ่งแล้ว เมืองหลวงปัจจุบันแห่งนั้นก็คือเมืองเนปยีดอ (နေပြည်တော်)
เนปยีดอเป็นเมืองหลวงที่เพิ่งถูกตั้งใหม่เมื่อปี 2005 ที่ตั้งของเนปยีดอนั้นเดิมที่มีเมืองเล็กๆตั้งอยู่ชื่อเมืองปยีนมะนา (ပျဉ်းမနား)
ชื่อเนปยีดอเวลาเขียนทับศัพท์เป็นอักษรโรมันอาจเห็นอยู่บ่อยๆ ๒ แบบคือ Naypyidaw กับ Naypyitaw ที่เป็นแบบนี้เพราะพยางค์สุดท้ายของชื่อใช้อักษร တ ซึ่งปกติออกเสียงเป็น "ต" แต่พอผสมเป็นคำแล้วถ้าไม่ได้อยู่พยางค์แรกมักออกเสียงเป็น "ด" ดังนั้นการใช้ตัว t เขียนก็ถือเป็นการเขียนแบบตรงตามตัวสะกด แต่ถ้าใช้ d เขียนจะเป็นการเขียนตามเสียงอ่านจริงมากกว่า
เนปยีดอเป็นเมืองที่เติบโตเร็วที่สุดเมืองหนึ่งของโลก หลังจากที่เริ่มมีการอพยพผู้คนไปอยู่มากขึ้นเรื่อยๆตอนนี้ได้กลายมาเป็นเมืองใหญ่อันดับ ๓ ของพม่า เป็นรองแค่ย่างกุ้งและมัณฑะเลย์ซึ่งต่างก็เป็นเมืองหลวงเก่า
หลังจากที่ย้ายเมืองหลวง ที่ทำการต่างๆของรัฐบาลได้ย้ายจากย่างกุ้งมาอยู่เนปยีดอ แต่ก็ยังมีของสำคัญหลายอย่างเช่นพวกสถานทูตประจำประเทศต่างๆที่ยังคงอยู่ย่างกุ้ง
เนปยีดอตั้งอยู่ในเขตมัณฑะเลย์ โดยที่ตำแหน่งตั้งอยู่ระหว่างเมืองใหญ่ที่สุดสองเมืองคือมัณฑะเลย์กับย่างกุ้ง โดยเป็นทางผ่านของทางพิเศษสายย่างกุ้ง–มัณฑะเลย์ ซึ่งก็เพิ่งเริ่มสร้างในปี 2005 และเปิดใช้ทั้งหมดในปี 2010 ยาวทั้งหมด ๕๘๖.๗ กม.
เมื่อเดินตามเส้นทางนี้เนปยีดอจะอยู่ห่างจากมัณฑะเลย์ ๒๔๐ กม. และห่างจากย่างกุ้ง ๓๒๕ กม.
การเดินทางของพวกเราจากมัณฑะเลย์ไปยังเนปยีดอก็ใช้เส้นทางสายนี้เอง จึงทำให้ไปถึงได้ค่อนข้างเร็วหากเทียบกับการไปด้วยรถไฟ
เนปยีดอมีสถานีรถไฟอยู่แต่ว่ามันห่างจากในกลางเมืองมากหากนั่งมาลงที่นี่แล้วก็ต้องเดินทางไกลเพื่อเข้าโรงแรม ในขณะที่สถานีรถบัสนั้นอยู่ใกล้กว่ามาก ดังนั้นจึงเลือกรถบัสในการเดินทาง
มีการสร้างอะไรๆใหญ่ๆไว้ในเนปยีดอมากมาย หลายอย่างสร้างใหญ่กว่าในย่างกุ้ง หรือสิ่งที่ย่างกุ้งเองก็ยังไม่เคยมี เมืองนี้เคยมีการวางแผนที่จะสร้างรถไฟใต้ดินด้วย แต่ก็ถูกยกเลิกเนื่องจากงบประมาณไม่พอ
สิ่งก่อสร้างต่างๆภายในเมืองนี้วางตัวอยู่ค่อนข้างห่างจากกันมากทำให้ยากที่จะเดินไปมาได้ทำให้ต้องใช้รถเป็นหลักในการเดินทางที่นี่ การจะเดินเล่นเรื่อยเปื่อยในเมืองคงทำไม่ได้ นอกจากนี้พื้นที่ของเมืองถูกแบ่งเป็นย่านไว้อย่างชัดเจนด้วย
โดยรวมแล้วเนปยีดอเป็นเมืองที่แปลกใหม่ที่น่าลองไปสัมผัสดูสักหน่อย
และในครั้งนี้เราก็มีโอกาสไปเที่ยวชมเมืองหลวงแห่งนี้มาจนได้ โดยได้มาเที่ยวเป็นเมืองที่สองต่อจากมัณฑะเลย์
ขอเล่าต่อจากตอนที่แล้วหลังจากที่ไปชมหมู่วัดทางตะวันตกของมัณฑะเลย์แล้วก็กลับมาถึงโรงแรมก่อนสิบเอ็ดโมง https://phyblas.hinaboshi.com/20150829
พวกเราก็นัดคนขับรถไว้ให้มารับตอนเวลาบ่ายโมงเพื่อไปท่ารถที่จะไปเนปยีดอ ระหว่างนั้นมีเวลาอีกหน่อยเราก็นั่งพักแล้วก็ทำอะไรไปเรื่อยๆสักพักจนถึงประมาณสิบเอ็ดโมงครึ่งจึงออกไปกินข้าว
ครั้งนี้ก็ไปทานแถวถนนสาย ๗๖ ซึ่งมีแต่อาหารจีนซะมาก ร้านที่เราเข้าครั้งนี้ชื่อร้านหย่งลี่ (永利) เมนูมีแต่ภาษาพม่าและจีนเป็นหลัก
เราเลือกทานข้าวผัดไส้กรอก ราคา ๑๕๐๐ จ๊าด ถือว่าไม่แพงเลย
เสร็จแล้วก็กลับโรงแรมมาเก็บข้าวของแล้วออกไปเช็คเอาต์ พอถึงเวลาแท็กซีก็มาแล้วเราก็ออกเดินทางไปยังท่ารถ
ถึงท่ารถแล้ว
นั่งรอในนี้ไปจนถึงบ่ายโมงครึ่ง
แล้วก็ขึ้นรถไปรอเวลารถออก
ขึ้นบนรถแล้ว รอจนถึงเวลาบ่ายสองโมงรถก็ออก
ระหว่างอยู่บนรถก็หยิบเกมอาเตอลีเยของอาช่าขึ้นมาเล่นต่อไปได้พอสมควร ในภาพนี้ถึงตรงที่อาช่าได้ตำราเล่นแร่แปรธาตุมาจากวิลเบลเป็นครั้งแรก https://phyblas.hinaboshi.com/20150813
พอถึงประมาณสี่โมงเย็นรถก็มาจอดยังจุดหยุดพักระหว่างทางเพื่อให้ผู้โดยสารลงไปพักผ่อนหาอะไรทานหรือเข้าห้องน้ำ เท่าที่ได้ดูแผนที่ในมือถือแถวนั้นอยู่ใกล้กับเมืองเมะทีลา (မိတ္ထီလာ)
ตรงนี้เป็นร้านอาหาร สามารถหาอะไรกินหรือซื้อของบางอย่างได้ แต่เราไม่ได้ทานอะไรตอนนี้
บริเวณรอบๆนั้นโล่งๆไม่มีอะไรเลย อีกทั้งฝนยังตกอยู่ตลอดจึงนั่งรออยู่ภายในอาคาร
ระหว่างนั้นก็หยิบเกมมาเล่นต่ออีกหน่อย ไปถึงตอนที่อาช่ามาหาเมริเอ็ตตาแล้วกำลังคุยกับลูกค้าที่มาซื้อยาของอาช่าที่ร้าน
นั่งสักพักจนถึงเวลาก็กลับขึ้นรถแล้วก็มุ่งหน้าสู่เนปยีดอต่อไป
แล้วก็มาถึงเนปยีดอเวลาหกโมงครึ่ง ระยะเวลาในการเดินทางถ้ารวมเวลาหยุดพักก็เป็นสี่ชั่วโมงครึ่ง ถ้าวิ่งตลอดเวลาก็คงเป็นสี่ชั่วโมง
ท่ารถนี้ตั้งอยู่บริเวณตลาดมโยมะ (မြို့မစျ) บรรยากาศบริเวณท่ารถท่ามกลางสายฝน
เมื่อลงจากรถมาก็มีแท็กซีจ้องหาลูกค้าอยู่ พวกเราจ้างรถแท็กซีให้ไปส่งที่โรงแรมซึ่งจองไว้แล้วผ่านเน็ต ต่อค่ารถได้ในราคา ๗๐๐๐ จ๊าด
เมืองนี้วางผังไว้ค่อนข้างแปลกประหลาดกว่าเมืองอื่นมากทีเดียว คือวางสถานที่ต่างๆอยู่ห่างๆกัน จัดสถานที่แบ่งเป็นเขตต่างๆ เช่น ย่านที่อยู่อาศัย ย่านสถานที่ราชการ ย่านโรงแรม โดยย่านที่เราต้องไปก่อนในตอนนี้ก็คือย่านโรงแรมซึ่งอยู่ค่อนไปทางใต้ของเมือง แถวนั้นก็มีแต่โรงแรมจริงๆ แถมโรงแรมแต่ละแห่งก็อยู่ห่างจากกันมาก แยกจากกันด้วยพื้นที่โล่งๆ
โรงแรมที่จองเอาไว้ชื่อโรงแรม Golden Lake ไปถึงโรงแรมในเวลาก่อนฟ้ามืดไม่นาน แท็กซีพามาส่งถึงอาคารต้อนรับ
ภายในมีแค่เคาน์เตอร์สำหรับรับแขก แล้วข้างๆก็มีห้องอาหารซึ่งมาทานฟรีได้ในตอนเช้า
บรรยากาศในบริเวณโรงแรมมีทะเลสาบเล็กๆอยู่ดูร่มรื่น
จากนั้นพอเช็คอินเสร็จแล้วเขาก็มีรถพาเราไปส่งถึงอาคารที่พักซึ่งอยู่ลึกเข้าไปด้านในอีกหน่อย
เราขึ้นมาพักที่ห้องซึ่งอยู่ชั้น ๒ แล้วก็จึงพบว่าห้องนี้ไม่มีห้องน้ำในตัว แต่ว่าก็ไม่ได้หมายความว่าต้องใช้ห้องน้ำรวม ที่จริงคือแต่ละห้องมีห้องน้ำส่วนตัว เพียงแต่ว่าห้องน้ำอยู่แยกจากห้องไปไกลเท่านั้น ทำให้เวลาจะเข้าห้องน้ำต้องเดินไปไกล ไม่สะดวกเลย
ค่าที่พักอยู่ที่ ๘๐๐ บาทต่อคืน
พวกเราได้ลองเรียกให้พนักงานเอาเมนูอาหารขึ้นมาให้ดูที่ห้อง พอดูก็พบว่าอาหารที่นี่แพงมากจึงตัดสินใจไม่กินข้าวเย็น แต่เอาเสบียงที่ติดตัวมามากินแทน เสบียงยังเหลือเฟืออยู่แต่ก็ทานไปเยอะ พรุ่งนี้กะไปซื้อเพิ่มเติม
คืนนี้เล่นอาช่าไปจนถึงตอนที่ไปช่วยเรจินาปราบมอนสเตอร์ในโบราณสถานที่รีเซินกัง
แล้วก็เข้านอนไปตอนเที่ยงคืน จบวันที่ ๓ ในการเที่ยวพม่า วันรุ่งขึ้นจะเป็นวันที่ต้องลุยหนักเที่ยวทั้งวันต้องเตรียมแรงเอาไว้ให้ดี https://phyblas.hinaboshi.com/20150902