แวะไปมหาวิทยาลัยริตสึเมย์กังเอเชียแปซิฟิก (APU) ก่อนจะมาขึ้นรถไฟท่ามกลางสายฝน
เขียนเมื่อ 2024/11/22 15:52
แก้ไขล่าสุด 2024/11/23 20:28
# อาทิตย์ 10 พ.ย. 2024
บันทึกการเที่ยวจังหวัดโออิตะต่อจากตอนที่แล้วที่ไปเที่ยวเมืองฮิจิมา https://phyblas.hinaboshi.com/20241121
เสร็จแล้วเราก็เดินทางกลับมายังเบปปุ แต่ก็ยังเหลือเวลาอีกหน่อยก่อนที่จะถึงเวลารถไฟด่วนพิเศษที่จองไว้สำหรับเดินทางไปเมืองต่อไปซึ่งออกเวลา 15:06 จึงยังหาที่เที่ยวต่ออีกหน่อย
และเป้าหมายที่เราเลือกไปก็คือมหาวิทยาลัยริตสึเมย์กังเอเชียแปซิฟิก (立命館アジア太平洋大学) หรือเรียกย่อว่า APU ที่นี่เป็นมหาวิทยาลัยนานาชาติ มีคนไทยที่รู้จักเคยเรียนอยู่ที่นี่ด้วย ก็เลยอยากลองไปดูว่ามันเป็นยังไงสักหน่อย แล้วมหาวิทยาลัยนี้ก็ตั้งอยู่บนเขาข้างตัวเมือง มองลงมายังตัวเมืองเห็นทิวทัศน์น่าจะสวยทีเดียว การเดินทางก็ไม่ได้ลำบากด้วยเพราะมีรถเมล์ซึ่งจำนวนรอบก็ไม่ได้น้อย อยากไปก็ไปได้สะดวก
บนรถไฟขากลับเบปปุ
แล้วก็มาถึงสถานีคาเมงาวะ (亀川駅) ซึ่งอยู่ใกล้ APU ที่สุด ถึงก่อนสถานีเบปปุด้วย ขณะนั้นเวลา 11:57
ตรงนี้มีแผนที่แนะนำแถวนี้ซึ่งวาดออกมาสวยดี
ภาพถ่ายตัวอาคารสถานีจากด้านหน้า
ก่อนอื่นเมื่อลงมาเดินแถวสถานีนิดหน่อย เพราะลองค้นในแผนที่จึงรู้ว่ามีร้านทาโกยากิอยู่ กะจะไปกินเป็นมื้อเที่ยงสักหน่อย
แต่พอมาตามแผนที่จนเจอก็พบว่าร้านปิดอยู่ น่าเสียดาย ก็เลยไม่ได้กิน ดังนั้นมื้อเที่ยงก็ไว้ก่อน
แล้วก็กลับมาที่หน้าสถานีเพื่อรอรถเมล์ที่จะไป APU
แล้วรถเมล์ก็มา ออกเวลา 12:05
ใช้เวลาประมาณ ๑๕ นาที รถเมล์มาส่งถึงภายในมหาวิทยาลัย
จากนั้นก็เริ่มเดินเล่นดูภายในบริเวณ ดูแล้วก็สวยดีเหมือนกัน
แต่ดูแล้วมีหลายส่วนที่กำลังปิดซ่อมอยู่
ตรงนี้ดูจะเป็นเวทีสำหรับทำกิจกรรมอะไร มองลงไปเห็นต้นไม้ที่ใบเริ่มเปลี่ยนสีสวยด้วย
เดินลงไปดู
ตรงนี้ก็สวย
ลองเดินอ้อมไปหาทางเดินไปยังจุดที่น่าจะชมทิวทัศน์ได้
เดินดูแล้วอ้อมไกลกว่าที่คิด
เดินแล้วลงมาถึงตรงสนามบอล เห็นคนกำลังเล่นกันอยู่ด้วย
แล้วก็มาถึงตรงที่ดูจะเป็นจุดชมทิวทัศน์ได้
มองลงไปก็เห็นทะเล แต่ว่ามุมก็ไม่ใช่ว่าจะดีอย่างที่หวัง และฟ้าครึ้มแบบนี้ก็เห็นอะไรไม่ค่อยชัด
และในตอนนั้นฝนก็เริ่มตกลงมาด้วย จังหวะไม่ดีเลย ทำให้ต้องกางร่มเดินเที่ยว แต่ว่าพวกที่เล่นบอลกันอยู่ที่สนามก็ยังคงพยายามต่อไป
เดินย้อนขึ้นไป ระหว่างทางผ่านถนนที่เต็มไปด้วยต้นไม้ที่ใบเปลี่ยนสีจนบางส่วนร่วมไปหมดแล้วด้วย ก็สวยดี
แล้วฝนก็ยิ่งตกหนักขึ้น ก็เลยตัดสินใจหยุดเดินชมที่นี่แค่นี้
แล้วก็มาเดินดูในตึกที่เป็นจุดรอรถเมล์ ซึ่งมีลอว์สันด้วย
เข้ามาในนี้มีที่นั่งเล่นซึ่งดูแล้วน่าจะเป็นที่ที่พวกนักศึกษามาอยู่อ่านหนังสือหรือทำอะไรกันได้ แม้จะเป็นวันหยุดแต่ตรงนี้ก็ดูเอิกเกริกดีกว่าที่คิด
รอจนรถเมล์รอบ 12:55 มา
ตอนที่รถเมล์ออกมานอกประตูก็ได้ถือโอกาสถ่ายประตูทางเข้าไว้ด้วย เพราะรถเมล์ส่งถึงด้านใน ทำให้ไม่ได้ถ่ายตั้งแต่แรก
แล้วก็กลับมาจนถึงสถานีเบปปุ
จากนั้นก็ลองเดินดูหาอะไรกิน ตอนแรกดูที่หน้าสถานี แต่ก็ไม่เจออะไรมาก และออกไปไหนไกลก็ไม่สะดวกเพราะฝนตกอยู่ด้วย
มาถ่ายที่หน้าสถานีสักหน่อย แม้จะเปียกนิดหน่อย
ที่หน้าสถานีมีอนเซงแช่มืออยู่ด้วย
สุดท้ายก็มาเดินหาร้านกินในสถานี ซึ่งก็มีร้านอยู่นิดหน่อย เจอร้านนี้ชื่อบุงโงะจายะ (豊後茶屋) เป็นร้านอาหารที่มีสาขาหลักที่เมืองโออิตะ นี่เป็นสาขาสถานีเบปปุ ดูจะได้รับความนิยมมาก ขณะนั้นเลยเวลาที่คนส่วนใหญ่กินมื้อเที่ยงกันมาแล้วแต่คนก็ยังแน่น ตอนแรกคิดว่าจะต้องรอคิว เพราะเห็นคนมายืนรอด้วย แต่ตอนที่เข้าไปนั้นสำหรับ ๒ ที่ดูเหมือนจะว่างอยู่พอดีเลยได้กินเลย
เมนูของร้าน เป็นพวกอาหารท้องถิ่นของจังหวัดโออิตะ
ชุดที่เพื่อนสั่งประกอบไปด้วยอาหารท้องถิ่นของโออิตะทั้ง ๓ อย่าง คือ ดังโงจิรุ (だんご汁) เป็นหลัก แล้วก็มีโทริเทง (とり天) กับขนมยาเซอุมะ (やせうま) ซึ่งทำจากแป้งข้าวสาลีและคินาโกะด้วย รวมแล้วราคา ๑๙๐๐ เยน ดูแล้วเยอะมาก ถ้าให้เราสั่งกินเองคงจะไม่หมด
ส่วนที่เราสั่งเป็นชุดที่มีแค่ดังโงะจิรุกับข้าว ราคา ๑๐๕๐ เยน ถูกลงมาหน่อย แค่นี้ก็พอ
นอกจากนี้ที่นี้ใช้น้ำส้มสายชูปนซึ (ぽん酢) ที่ทำจากคาโบสึ (カボス) ซึ่งเป็นพืชท้องถิ่นของจังหวัดโออิตะด้วย เข้าร้านนี้ทีได้กินแต่ของท้องถิ่นของจังหวัดโออิตะเต็มไปหมด เหมาะสำหรับนักท่องเที่ยวจริงๆ
หลังจากกินเสร็จยังเหลือเวลาก็มาเดินเล่นดูในสถานี พอดีตอนนั้นมีวงดนตรีจากโรงเรียนมาจัดการแสดงดนตรีด้วย เราก็เลยมาชมสักหน่อย เพิ่งเห็นอะไรแบบนี้ของจริงเป็นครั้งแรก ปกติเคยเห็นแต่ในอนิเมะ ชมรมดนตรีมัธยมปลายแบบนี้เป็นฉากของอนิเมะหลายเรื่องอยู่ด้วย
จากนั้นพอใกล้เวลาก็มาหยิบเอาสัมภาระที่ฝากไว้ที่ตู้ล็อกเกอร์เมื่อเช้า
แล้วก็ผ่านที่ตรวจตั๋วเข้าไปยังชานชลาเพื่อขึ้นรถไฟ เท่านี้ก็ได้เวลาต้องจากเมืองเบปปุและจังหวัดโออิตะไปแล้ว
ตอนต่อไปจะเป็นตอนสุดท้ายของวัน ซึ่งเล่าถึงการเดินทางด้วยรถไฟด่วนพิเศษข้ามจังหวัดไปจนถึงหมดวัน
บันทึกการเที่ยวจังหวัดโออิตะต่อจากตอนที่แล้วที่ไปเที่ยวเมืองฮิจิมา https://phyblas.hinaboshi.com/20241121
เสร็จแล้วเราก็เดินทางกลับมายังเบปปุ แต่ก็ยังเหลือเวลาอีกหน่อยก่อนที่จะถึงเวลารถไฟด่วนพิเศษที่จองไว้สำหรับเดินทางไปเมืองต่อไปซึ่งออกเวลา 15:06 จึงยังหาที่เที่ยวต่ออีกหน่อย
และเป้าหมายที่เราเลือกไปก็คือมหาวิทยาลัยริตสึเมย์กังเอเชียแปซิฟิก (立命館アジア太平洋大学) หรือเรียกย่อว่า APU ที่นี่เป็นมหาวิทยาลัยนานาชาติ มีคนไทยที่รู้จักเคยเรียนอยู่ที่นี่ด้วย ก็เลยอยากลองไปดูว่ามันเป็นยังไงสักหน่อย แล้วมหาวิทยาลัยนี้ก็ตั้งอยู่บนเขาข้างตัวเมือง มองลงมายังตัวเมืองเห็นทิวทัศน์น่าจะสวยทีเดียว การเดินทางก็ไม่ได้ลำบากด้วยเพราะมีรถเมล์ซึ่งจำนวนรอบก็ไม่ได้น้อย อยากไปก็ไปได้สะดวก
บนรถไฟขากลับเบปปุ
แล้วก็มาถึงสถานีคาเมงาวะ (亀川駅) ซึ่งอยู่ใกล้ APU ที่สุด ถึงก่อนสถานีเบปปุด้วย ขณะนั้นเวลา 11:57
ตรงนี้มีแผนที่แนะนำแถวนี้ซึ่งวาดออกมาสวยดี
ภาพถ่ายตัวอาคารสถานีจากด้านหน้า
ก่อนอื่นเมื่อลงมาเดินแถวสถานีนิดหน่อย เพราะลองค้นในแผนที่จึงรู้ว่ามีร้านทาโกยากิอยู่ กะจะไปกินเป็นมื้อเที่ยงสักหน่อย
แต่พอมาตามแผนที่จนเจอก็พบว่าร้านปิดอยู่ น่าเสียดาย ก็เลยไม่ได้กิน ดังนั้นมื้อเที่ยงก็ไว้ก่อน
แล้วก็กลับมาที่หน้าสถานีเพื่อรอรถเมล์ที่จะไป APU
แล้วรถเมล์ก็มา ออกเวลา 12:05
ใช้เวลาประมาณ ๑๕ นาที รถเมล์มาส่งถึงภายในมหาวิทยาลัย
จากนั้นก็เริ่มเดินเล่นดูภายในบริเวณ ดูแล้วก็สวยดีเหมือนกัน
แต่ดูแล้วมีหลายส่วนที่กำลังปิดซ่อมอยู่
ตรงนี้ดูจะเป็นเวทีสำหรับทำกิจกรรมอะไร มองลงไปเห็นต้นไม้ที่ใบเริ่มเปลี่ยนสีสวยด้วย
เดินลงไปดู
ตรงนี้ก็สวย
ลองเดินอ้อมไปหาทางเดินไปยังจุดที่น่าจะชมทิวทัศน์ได้
เดินดูแล้วอ้อมไกลกว่าที่คิด
เดินแล้วลงมาถึงตรงสนามบอล เห็นคนกำลังเล่นกันอยู่ด้วย
แล้วก็มาถึงตรงที่ดูจะเป็นจุดชมทิวทัศน์ได้
มองลงไปก็เห็นทะเล แต่ว่ามุมก็ไม่ใช่ว่าจะดีอย่างที่หวัง และฟ้าครึ้มแบบนี้ก็เห็นอะไรไม่ค่อยชัด
และในตอนนั้นฝนก็เริ่มตกลงมาด้วย จังหวะไม่ดีเลย ทำให้ต้องกางร่มเดินเที่ยว แต่ว่าพวกที่เล่นบอลกันอยู่ที่สนามก็ยังคงพยายามต่อไป
เดินย้อนขึ้นไป ระหว่างทางผ่านถนนที่เต็มไปด้วยต้นไม้ที่ใบเปลี่ยนสีจนบางส่วนร่วมไปหมดแล้วด้วย ก็สวยดี
แล้วฝนก็ยิ่งตกหนักขึ้น ก็เลยตัดสินใจหยุดเดินชมที่นี่แค่นี้
แล้วก็มาเดินดูในตึกที่เป็นจุดรอรถเมล์ ซึ่งมีลอว์สันด้วย
เข้ามาในนี้มีที่นั่งเล่นซึ่งดูแล้วน่าจะเป็นที่ที่พวกนักศึกษามาอยู่อ่านหนังสือหรือทำอะไรกันได้ แม้จะเป็นวันหยุดแต่ตรงนี้ก็ดูเอิกเกริกดีกว่าที่คิด
รอจนรถเมล์รอบ 12:55 มา
ตอนที่รถเมล์ออกมานอกประตูก็ได้ถือโอกาสถ่ายประตูทางเข้าไว้ด้วย เพราะรถเมล์ส่งถึงด้านใน ทำให้ไม่ได้ถ่ายตั้งแต่แรก
แล้วก็กลับมาจนถึงสถานีเบปปุ
จากนั้นก็ลองเดินดูหาอะไรกิน ตอนแรกดูที่หน้าสถานี แต่ก็ไม่เจออะไรมาก และออกไปไหนไกลก็ไม่สะดวกเพราะฝนตกอยู่ด้วย
มาถ่ายที่หน้าสถานีสักหน่อย แม้จะเปียกนิดหน่อย
ที่หน้าสถานีมีอนเซงแช่มืออยู่ด้วย
สุดท้ายก็มาเดินหาร้านกินในสถานี ซึ่งก็มีร้านอยู่นิดหน่อย เจอร้านนี้ชื่อบุงโงะจายะ (豊後茶屋) เป็นร้านอาหารที่มีสาขาหลักที่เมืองโออิตะ นี่เป็นสาขาสถานีเบปปุ ดูจะได้รับความนิยมมาก ขณะนั้นเลยเวลาที่คนส่วนใหญ่กินมื้อเที่ยงกันมาแล้วแต่คนก็ยังแน่น ตอนแรกคิดว่าจะต้องรอคิว เพราะเห็นคนมายืนรอด้วย แต่ตอนที่เข้าไปนั้นสำหรับ ๒ ที่ดูเหมือนจะว่างอยู่พอดีเลยได้กินเลย
เมนูของร้าน เป็นพวกอาหารท้องถิ่นของจังหวัดโออิตะ
ชุดที่เพื่อนสั่งประกอบไปด้วยอาหารท้องถิ่นของโออิตะทั้ง ๓ อย่าง คือ ดังโงจิรุ (だんご汁) เป็นหลัก แล้วก็มีโทริเทง (とり天) กับขนมยาเซอุมะ (やせうま) ซึ่งทำจากแป้งข้าวสาลีและคินาโกะด้วย รวมแล้วราคา ๑๙๐๐ เยน ดูแล้วเยอะมาก ถ้าให้เราสั่งกินเองคงจะไม่หมด
ส่วนที่เราสั่งเป็นชุดที่มีแค่ดังโงะจิรุกับข้าว ราคา ๑๐๕๐ เยน ถูกลงมาหน่อย แค่นี้ก็พอ
นอกจากนี้ที่นี้ใช้น้ำส้มสายชูปนซึ (ぽん酢) ที่ทำจากคาโบสึ (カボス) ซึ่งเป็นพืชท้องถิ่นของจังหวัดโออิตะด้วย เข้าร้านนี้ทีได้กินแต่ของท้องถิ่นของจังหวัดโออิตะเต็มไปหมด เหมาะสำหรับนักท่องเที่ยวจริงๆ
หลังจากกินเสร็จยังเหลือเวลาก็มาเดินเล่นดูในสถานี พอดีตอนนั้นมีวงดนตรีจากโรงเรียนมาจัดการแสดงดนตรีด้วย เราก็เลยมาชมสักหน่อย เพิ่งเห็นอะไรแบบนี้ของจริงเป็นครั้งแรก ปกติเคยเห็นแต่ในอนิเมะ ชมรมดนตรีมัธยมปลายแบบนี้เป็นฉากของอนิเมะหลายเรื่องอยู่ด้วย
จากนั้นพอใกล้เวลาก็มาหยิบเอาสัมภาระที่ฝากไว้ที่ตู้ล็อกเกอร์เมื่อเช้า
แล้วก็ผ่านที่ตรวจตั๋วเข้าไปยังชานชลาเพื่อขึ้นรถไฟ เท่านี้ก็ได้เวลาต้องจากเมืองเบปปุและจังหวัดโออิตะไปแล้ว
ตอนต่อไปจะเป็นตอนสุดท้ายของวัน ซึ่งเล่าถึงการเดินทางด้วยรถไฟด่วนพิเศษข้ามจังหวัดไปจนถึงหมดวัน