# อาทิตย์ 29 ม.ค. 2023หลังจากที่ได้ไปชม
พิพิธภัณฑ์อุเอสึงิเมืองโยเนซาวะ (米沢市上杉博物館) มาแล้วในตอนที่แล้ว
https://phyblas.hinaboshi.com/20230129เป้าหมายต่อไปที่จะไปเที่ยวคือ
สุสานตระกูลอุเอสึงิ (上杉家廟所) ซึ่งอยู่ห่างจากตรงนี้ออกไปทางตะวันตกอีกประมาณกิโลเมตรกว่า
ระหว่างทางเดินไปตามถนนไปทางตะวันตกเรื่อยๆก็ยังเต็มไปด้วยหิมะ ทำให้ทิวทัศน์สวยดี แต่ก็เดินลำบาก ต้องระวังกันพอสมควร

ป้ายบอกว่าสุสานตระกูลอุเอสึงิอยู่ห่างไปอีก ๑.๒ กิโลเมตร ซึ่งก็ไม่ได้ไกล แต่เดินบนถนนที่เต็มไปด้วยหิมะแบบนี้แล้วก็กินเวลาไม่น้อยอยู่

เดินต่อไปเรื่อยๆ อาจจะช้าสักหน่อย แต่เดินไปชมหิมะไปก็เพลินดี

ทิวทัศน์บนสะพานข้ามแม่น้ำเล็กๆ

ข้ามสะพานมาแล้วเดินต่อ

ระหว่างทางนั้นผ่านวัด
เซนนิจิซันเซนโชวอิง (善日山千勝院) เป็นวัดเล็กๆที่บูชาโทวฮาจิบิชามนเตง (
刀八毘沙門天) แต่หิมะปกคลุมอยู่เดินลำบาก เราจึงไม่ได้เข้าไปชมด้านใน

แล้วก็เดินต่อมาอีก

ตรงนี้เห็นป้ายชี้ทางไปยังสุสานตระกูลอุเอสึงิ ให้เลี้ยวไปทางขวาแล้วเดินอีกแค่ ๒๐๐ เมตร

เดินไปตามถนนด้านหน้าสุสานประจำตระกูลอุเอสึงิ

แล้วก็มาถึงหน้าปากทางเข้า

ที่นี่มีค่าเข้าชม ๔๐๐ เยน ก่อนอื่นต้องซื้อตั๋วเข้าชมตรงนี้ก่อนจึงจะเดินเข้าไปได้

ทางเดินเข้าไปสู่ด้านใน ภายในบริเวณเต็มไปด้วยต้นสนตั้งเรียงรายสวยงาม

ตรงนี้มีธงเขียนอักษร 龍 และ 毘 เช่นเดียวกับที่ศาลเจ้าอุเอสึงิ

ป้ายอธิบายเกี่ยวกับสถานที่นี้

ที่อยู่ตรงกลางนี้เป็นสุสานของอุเอสึงิ เคนชิง (
上杉謙信, ปี 1530-1578) ผู้นำรุ่นแรกของตระกูล จริงๆแล้วเขาไม่เคยมาที่โยเนซาวะด้วยซ้ำ เพราะตระกูลนี้ย้ายมาอยู่โยเนซาวะตั้งแต่รุ่นที่ ๒ แต่ว่าหลังจากย้ายมา ศพของเขาก็ได้ถูกย้ายมาที่โยเนซาวะด้วย

ส่วนที่อยู่ข้างๆทั้ง ๒ ข้างนั้นเป็นสุสานของผู้นำตระกูลคนอื่นๆในรุ่นต่อๆมา

ตรงนี้เห็นหิมะโล่งๆเลยเขียนคำว่า "อุเอสึงิ" ด้วยอักษรไทยลงไปสักหน่อย

ตรงนี้เป็นของอุเอสึงิ คาเนกัตสึ (
上杉景勝, ปี 1556-1623) ผู้นำรุ่นที่ ๒ และเป็นผู้นำรุ่นแรกที่ย้ายมาอยู่โยเนซาวะ

ส่วนตรงนี้เป็นของอุเอสึงิ โยวซัง (
上杉鷹山, ปี 1751-1822) ผู้นำรุ่นที่ ๑๐

อุเอสึงิ โนริซาดะ (
上杉斉定, ปี 1788-1839) ผู้นำรุ่นที่ ๑๒ ซึ่งเป็นรุ่นสุดท้ายที่มีสุสานตั้งอยู่ที่นี่

การเที่ยวชมภายในสุสานก็สิ้นสุดลงเท่านี้ สถานที่เที่ยวในเมืองนี้โดยหลักๆก็มีอยู่เท่านี้ เป้าหมายต่อไปของเราคือเดินต่อไปทางตะวันตกต่อเพื่อไปที่
สถานีนิชิโยเนซาวะ (西米沢駅) โดยเราจะขึ้นรถไฟจากสถานีเพื่อกลับไปยัง
สถานีโยเนซาวะ (米沢駅) ซึ่งเป็นสถานีหลักของเมืองนี้ เพื่อที่จะนั่งรถไฟเพื่อเดินกลับ
ระหว่างทางเดินไปก็ยังเป็นเส้นทางที่เต็มไปด้วยหิมะ

ระหว่างทางนั้นผ่านป้ายรถเมล์เซย์บุคอมิวนิเคชันเซนเตอร์มาเอะ (
西部コミュニケーションセンター
前) ซึ่งจากตรงนี้สามารถนั่งรถเมล์ไปยังสถานีโยเนซาวะก็ได้ แต่เราตัดสินใจไม่ขึ้น เพราะจะไปให้ถึงสถานีนิชิโยเนซาวะเพื่อนั่งรถไฟดีกว่า

เดินต่อไป

ข้ามถนนไป

ตรงนี้เป็นถนนที่ลากไปสู่สถานีนิชิโยเนซาวะ

ตรงนี้มีร้านราเมง

แล้วก็เดินมาจนถึงสถานี

สถานีนี้เป็นแค่อาคารขนาดเล็กๆ ข้างในมีห้องนั่งรอแล้วก็ห้องน้ำ

เดินผ่านตัวอาคารออกไปยังฝั่งชานชลา

ชานชลาก็เต็มไปด้วยหิมะสวยงาม

ป้ายชื่อสถานี ส่วนหนึ่งถูกหิมะปกคลุมจนเกือบหาไม่เจอ

ตอนที่มาถึงสถานีนี้ยังไม่ถึงเวลาที่รถไฟออก เพราะรถไฟออกเวลา 15:24 แต่ตอนนั้นยังเป็นเวลา 14:14 ยังมีเวลาอีกประมาณชั่วโมง จึงไปเดินเล่นชมเมืองฆ่าเวลาแถวๆนั้น ซึ่งก็ไม่ใช่ว่ามีสถานที่เที่ยวอะไรเป็นพิเศษ แต่ว่าได้เดินชมทิวทัศน์ท่ามกลางหิมะไปเรื่อยๆก็ถือว่าเพียงพอแล้ว

ทิวทัศน์บนสะพานข้ามคลอง น้ำในนี้เป็นน้ำแข็งอยู่

เดินมาตรงนี้เจอดอน กีโฆเต สาขาโยเนซาวะ (ドン・キホーテ
米沢店) มองเห็นอยู่ไกลๆตรงโน้น เราเลยตัดสินใจแวะไปเดินดูในนั้น

เดินข้ามถนนแล้วผ่านปั๊มน้ำมันไป

เดินเลียบมาตามทางนี้

ก็มาถึงทางเข้า

เดินเข้ามาแล้วขึ้นชั้น ๒

ภายในร้านเต็มไปด้วยของขายมากมาย

แล้วก็มาเจอมุมขายถุงมือ พอดีกำลังอยากได้ถุงมืออยู่ด้วย เพื่อเอาไว้ใช้เวลาอากาศหนาวแบบนี้ ก็เลยถือโอกาสซื้อที่นี่เพื่อเอามาใช้ซะเลย ถือเป็นของที่ระลึกจากโยเนซาวะไปในตัวด้วย

ซื้อถุงมืออันนี้ ราคา ๑๐๙๘ เยน

หลังจากนั้นก็ใกล้เวลารถไฟออก เราก็เดินทางกลับสู่สถานีนิชิโยเนซาวะเพื่อขึ้นรถไฟกลับ
การเดินเที่ยวในเมืองโยเนซาวะก็จบลงเท่านี้ ต่อไปก็จะเป็นเรื่องของการเดินทางขากลับ ซึ่งก็มีเรื่องให้เล่าอีก ซึ่งจะแยกไปเขียนลงเป็นตอนต่อไป
https://phyblas.hinaboshi.com/20230201